Ik besefte plots dat het al onwaarschijnlijk lang geleden is dat ik hier nog eens iets schreef. Ik kan daar allerlei excuses voor verzinnen, maar de waarheid is dat schrijven gewoon een beetje naar de achtergrond is geduwd. De liefde is nog altijd even groot. Maar de...
Dag vava.
Er zijn niet veel vaste lijnen die ik uit mijn hoofd ken, maar 015 75 xx xx is er eentje van. Een tijdje geleden belde ik. Je nam op en zei de woorden die we allemaal al duizend keer gehoord hebben “Ik zal ons moe roepen he”. Je was een beetje verward. Ik heb even...
Waar is de finish?
Twee keer per week, weer of geen weer, trek ik mijn loopschoenen aan. Het is niet alsof dat vanzelf gaat, ik moet elke keer diep graven om de startmotivatie te vinden. Maar ik weet hoe belangrijk het voor mijn hoofd is om dat uur te zweten. Laat ons eerlijk...
Rosalie, anderhalf.
“Maar ze is zo cute!” Misschien is het wel de meest gehoorde zin ten huize Brutin. Om de zoveel tijd door minstens een bewonder gescandeerd, vaak ook allemaal samen in koor. Er zal dus wel iets van aan zijn, je bent ongelooflijk schattig. Dat is een slimme truc van...
Jaarbrief 6 – Felix
Oooh Felix, Eindelijk is de dag aangebroken waar je al weken naar uitkijkt. Want zes worden, dat moet wel ongeveer het leukste zijn dat er bestaat. Al ben jij heel makkelijk enthousiast te maken. Toen we onlangs in de auto zaten na een middagje Puyenbroek, zei je...
Verloofd!
Het was op de dag dat we tien jaar samen waren. We doen die dag traditioneel iets wat onder de definitie van 'romantisch' zou kunnen vallen. Een jaar geleden kon je dan nog gewoon een babysit binnenhalen en even ontsnappen. Vandaag is dat allemaal een beetje...
Tien.
Als jij me tien jaar later nog altijd kan doen lachen met nieuw mopjesmateriaal. Als jij me tien jaar later nog altijd de definitie van vlinders in mijn buik kan schrijven. Als jij me tien jaar later nog altijd kan ontvlammen met één beweging of blik. Tien jaar....
Jaarbrief. En ook niet.
Als ik ’s avonds je pyjama aandoe en met jou naar boven trek voor ons moederdochtermomentje (lees: aan de borst in slaap vallen), dan blijf ik altijd even staan. We draaien naar ons mannelijke trio en jij begint op de allerschattigste manier te zwaaien. Je wuift tot...
Weg. De (langverwachte) podcast.
Van de ene dag op de andere werd verlies een thema in ons leven. Het begon met een miskraam, meteen daarna volgde ontslag, Tom had een ongeval met een enorme nasleep, mijn broer stapte uit het leven, ik kreeg de diagnose syndroom van Asherman (en onvruchtbaarheid), ik...
Wereldprematurendag, 1 jaar later.
Ik kan het me nog levendig voorstellen hoe het was om een volledige seizoen door te brengen in het ziekenhuis. Elke dag opnieuw naast het bedje van onze veel te vroeg geboren dochter, uiteindelijk 82 dagen lang. Een najaar op neonatologie in plaats van een herfst met...