Ik heb hier al een boompje opgezet over het huishouden en de verdeling daarvan. Want hoe ge het ook draait of keert, in de meeste gevallen is het grotendeels die vrouw die ervoor opdraait. (No offense nieuwe man, of poging tot). In dat soort optiek zijn de luie wijven ontstaan.
We waren al een tijdje een groepje vrouwen die af er af en toe een avondje op uit trokken. Op meiskesdate. Altijd geweldig gezellig, soms een beetje zattekes.
Op een van die dates of nog ergens anders, ik weet niet meer precies waar of wanneer, is het idee ontstaan om op luiewijvenweekend te gaan. In ieder geval, the credits gaan naar L. Wij zagen dat onmiddellijk allemaal zitten. De mannen het voor een weekend helemaal alleen laten doen, terwijl wij vooral ons goesting doen. En niks. Tenzij eten, giechelen, babbelen, zweten in de sauna, praten over alle aspecten van zwanger zijn tot bevallen, klagen over kinderen die niet goed slapen en tegelijkertijd ongelooflijk schattig zijn, in het bubbelbad liggen, een boswandeling make (zonder in het bos te gaan, want door het jachtseizoen was dat gesloten. Hagel in uw lijf schijnt niet zo goed te voelen), roddelen over de mannen (beperkt tot een strikt minimum, uiteraard) – kortom, doen waar ge zin in hebt. Voornaamste regel om mee mogen te gaan: een hoekje kwijt zijn.
We kregen onderweg telefoontjes van papa’s die aan de middagdut hadden gedacht (“ze heeft zeker 20 minuten geslapen in de auto”) en heel pedagogisch verantwooorde dingen hebben gedaan (“we zijn naar een binnenspeeltuin geweest en nu gaan we pizza eten”). Er was zelfs een kindje dat door een eend is gebeten. Maar al bij al kunnen we besluiten dat de mannen het goed hebben gedaan. Aangezien de mijne niet belast was met offspring of any kind, krijgt hij goede punten voor de afwas en het opruimen van het huis.
Trouwens, de mannen zijn niet de enige die het goed gedaan hebben. Ook wij hebben ons als luie wijven perfect gedragen. Ik denk dat iedereen het volmondig eens is over de volgende editie, die komt er. En ik begrijp dat jullie allemaal massaal meewillen, maar helaas gaan we streng moeten zijn over eventueel extra inschrijvingen. De selectieprocedure is zeer zwaar. Zeer zwaar.
En mannen. Voor ge u zorgen maakt. Als ge zeven vrouwen samen zet, hoeft daar niet per sé ambras van te komen. Integendeel, zelfs niet de minste strubbeling.
En voor ge het vraagt. Onze cyclus loopt niet gelijk, nee.
Klinkt zo geweldig tof dat ik zo waar jaloers ben!
Hallo Sofie,
Volg je blog (en die van Lien en die van i.) al een tijdje en herinnerde me jullie weekends toen hier het idee geopperd werd een soortgelijk weekend te organiseren. Zou je mij het adres van de eerste LWW (in Bastogne, denk ik) kunnen doorseinen? Eeuwige dank!