Ha. Ik heb mij net thuis in de zetel gezet, om het luienwijvenweekend een beetje door te trekken. En met de laptop op schoot, de zoon nog aan het dutten en de was in de machine, deel ik graag met u een beknopt verslag van dit derde – geslaagde – luiewijvenweekend. Want elf vrouwen die man en kroost een weekend achterlaten om lui te zijn,  het concept blijft geniaal. En wat hebben we dit weekend ‘heleerd?

*Dat wijven samen smijten niet garant staat voor ambras, als ge de wijven goed weet uit te kiezen. Alles smooth jong. Ook al omdat voor één keer niemand zich stoort aan onopgemaakte bedden, rommel of andere huishoudelijke zaken. Lui zijn is de boodschap. Goed gelukt, dat.

*Dat er genoeg inlegkruisjes waren voor een heel leger. Of wacht, die hebben dat niet nodig zeker?

*Dat ze in Zedelgem iets anders verstaan onder ‘braderij’ dan de gemiddelde mens. Pas op, er was een duidelijke banner boven het dorp gespannen, om dit grootste evenement aan te kondigen. Maar de braderij hebben we niet gevonden. Wel drie winkels waar vlaggen buiten stonden. (Ik denk dat dat de braderie was. Er was ook een beetje korting. Maar geen kraampjes.)

*Dat het toch nuttig was dat we naar de braderij geweest zijn. Drie vrouwen zijn toch met een paar nieuwe schoenen naar huis gegaan. Want ge hebt nooit schoenen genoeg, dat weet toch iedereen.

*Dat er de eerste avond evenveel flessen cava gesneuveld zijn, als dat er vrouwen waren. En dat mensen dan al eens drie keer hetzelfde verhaal vertellen. En dat de volgende dag nuchter nog een keer doen, omdat ze de avond ervoor een beetje vergeten zijn.

*Dat het opperwijf Lien en ik een beetje gezondigd hebben tegen het lui zijn, door vanmorgen te gaan lopen. En terwijl ik mijn wandelminuten van les 17 afwerkte, draaide het opperwijf toertjes rond mij. Heel grappig.

*Dat het onverharde pad dat we gingen volgen, uiteindelijk een privéweg bleek te zijn. Maar dat andere lopers achtervolgen, ook zeer effectief is.

*Dat het de eerste keer was dat ik onzwanger op luiewijvenweekend ging. En dat ik nu kei hard over dat bevallen kan meepraten. Maar dat ik toch niet zat geraakt ben. Uitdaging voor de volgende keer?

*Dat de term opperwijf nog maar recentelijk is ingevoerd, maar wel zeer terecht. Zo’n club vrouwen verzamelen, dat verdient zo’n titel. Een weekend uw goesting doen en tetteren op uw lui gat, is zalig.

*Dat ik een heel weekend ongestoord Birckenstocks heb kunnen dragen. Zonder commentaar. Want bijna iedereen had ze aan.

*Dat we beslist hebben om ons volgend jaar zo veel mogelijk te laten sponsoren. Dat betekent dat we met plezier uw producten testen (eten, of vrouwendrank laat maar komen) en er dan over bloggen. Rustige activiteiten, vakantiehuizen en beautyproducten komen ook in aanmerking. Uitgebreid verslag en een fantastisch testpubliek, wat kunnen jullie meer wensen marketingboys? (We hadden nu al avondeten versierd (come a casa), beautyproducten (La Marseillaise) en fitnesshoelahoepen (later meer daarover).

*Dat ook de mannen zich flink uit de slag hebben getrokken. Proficiat guys!

*Dat ik zes keer in de sauna ben geweest. En dat het daar warm is, op alle vlakken.

* Dat de wereld een toverbal is. En tot zeven maal zeventig maal. Ow ja.

* Dat ik te lui was om foto’s te trekken, waardoor ik u daar niet mee kan verblijden. Sorry. (En ook: bravo, ik ben een echt lui wijf!)

*Dat het zalig was. Een lui wijf zijn is de max.

Dus dames, verenig u. En wees af en toe een echt lui wijf. (Mogelijks leggen wij het concept van luiewijvenweekend wel vast per pattent, en worden zo slapend rijk. Er zijn plannen, maar ze zijn vaag.)

Je kan het, lui zijn. Je moet het gewoon proberen. Go!