Lang voor ik zwanger was, hoorde ik al horrorverhalen. Dat je je beter al inschrijft bij de kinderopvang voor je zwanger bent. Dat heb ik nooit gedaan, omdat ik dat werkelijk absurd vond. Maar toen ik twee dagen wist dat ik zwanger was, heb ik ons toch al ingeschreven bij de stad Gent.
Ik kreeg toen al te horen dat het “toch redelijk laat was dat ik me inschreef”. Bovendien vroeg ze ook naar de naam van het kind, dat op dat moment nog volop in celdeling was. Ongeveer. Of toch nog niet veel groter dan een speldenkop. Bij wijze van spreken. De vriendelijk mevrouw vroeg nog allerlei andere dingen. En toen bleek dat wij twee werkende ouders zijn, schatte ze onze kansen op een plaats al niet bijzonder hoog in. Er zijn plaatsen voorbehouden voor buurtbewoners en broertjes/zusjes, maar ook voor werklozen, alleenstaanden en andere minderheidsgroepen. Ik gun iedereen alles, maar ergens begrijp ik dat toch niet zo heel goed. Ik kan daar heel boos over worden, maar ik blijf beleefd.
Hoewel diezelfde mevrouw vond dat ik vrij laat belde (ik heb half oktober gebeld voor opvang vanaf oktober het volgende jaar!), kon ze me toch pas in mei een antwoord geven. Of we er wel of niet bij waren. Loterij, zo voelde het. Geen fijn gevoel, ook al weet ik dat ze daar hun best doen.
We hebben het er uiteraard niet bij gelaten. We zijn als gekken beginnen zoeken naar een andere plek. Maar makkelijk is dat niet. We zijn ergens geweest, waar ik het totaal niet zag zitten om mijn kind achter te laten. Heel kleine ruimte, heel rare mevrouw die amper kon schrijven (“die boekjes van kind en gezin vul ik niet, dat is te veel werk en ik schrijf niet zo goed”) en niet echt proper. Nee, dat zag ik niet zitten. Een beetje later in de zoektocht zijn we wel op een fantastisch onthaalkoppel gebotst. Een geluk, want we hebben ondertussen wel een plaats (Al zijn daar ook problemen mee, maar daar wil ik me nog geen zorgen over maken). Niet op 200 m van ons huis zoals die van de stad Gent, maar wel op 3 km. Met maar één auto, betekent dat dus dat dat kleine schaapje meteen met de fiets zal moeten gebracht of gehaald worden. Maar hey, geen keuze. Het is wel een ongelooflijke geruststelling, dat we Hugo gaan achterlaten bij mensen waar we zelf een goed gevoel bij hebben. Uiteindelijk is dat het belangrijkste.
Ik moet hierbij trouwens alle krediet aan mijn lief geven. Want ik was zo verlamd en in paniek door de angst dat we geen plek zouden vinden, dat ik er bijna niet in slaagde om me ermee bezig te houden. Mijn lief heeft het meeste werk gedaan. Veel werk. Maar hij is dan ook geweldig.
Ergens had ik trouwens wel nog altijd het gevoel dat we plaats gingen hebben bij de stad. In mijn achterhoofd heb ik daar altijd op gerekend. Ik was dan ook diep teleurgesteld toen vorige week de mail kwam dat we er niet bij waren. Heel teleurgesteld. Ok, pissed. Ik heb dat even een klein beetje uitgewerkt op facebook, maar het bleef binnen de perken. De echte woede, kwam pas gisteren.
Ik maak ook regionaal nieuws voor Nostalgie, en kreeg volgend bericht binnen. “Tekort aan crèches in Gent eindelijk van de baan”. De opening van het artikel, deed me bijna overgeven. “Elke Gentse ouder die dat wil, kan op dit moment een plaatsje in een crèche vinden.”. Ok, wij vallen dan duidelijk niet in de categorie ‘Gentse ouder die dat willen’, zeker? Het werd nog erger, want verderop in het bericht werd wel nog duidelijk gemaakt dat er nog ‘een paar’ probleemwijken waren.
Een paar maar hoor. “Er zijn nog altijd grote tekorten in het Rabot, Ledeberg, Brugse Poort, Macharius, Muide, Meulestede, Sint Amandsberg en Gentbrugge.” Ik weet niet of u Gent een beetje kent, maar dat zijn veel wijken. En ook wijken waar bijzonder veel jonge gezinnen wonen. Ik vraag me af waar het dan wel vlot gaat.
Dus ja, ik ben boos omdat het voor tweeverdieners zo moeilijk is om kinderopvang te vinden. Ik zou wel willen thuisblijven of minder werken om voor mijn kind te zorgen, maar onze maatschappij laat dat niet toe. En van Monica Deconinck mag het ook al niet. Hoewel de zware kost van kinderopvang het soms op korte termijn goedkoper maakt om thuis te blijven. (Mar ik denk vooruit, op lange termijn is dat natuurlijk niet zo goed – al krijgt onze generatie misschien nooit meer een pensioen). Als het mogelijk zou zijn, dan zou ik zeker minder gaan werken. Helaas, geen optie. Maar ik wil me daar nog bij neerleggen. (En ja, ik besef dat sommige van bovenstaande redeneringen misschien een beetje kort door de bocht zijn, maar ik ben kwaad.)
Kinderopvang zoeken is een hel. Kinderen combineren met full time werken, ik vraag af hoe iedereen dat doet. Want ik ben bang.
En ik hoop dat ik nooit meer een bericht moet lezen dat ‘alle problemen met kinderopvang in Gent zijn opgelost’, nadat ik net vriendelijk ben afgewezen. Want dan ga ik iemand pijn doen, serieus.
Ik vrees dat het er niet zal op verbeteren.
Je mag rekenen tegen dat Hugo 1 jaar is, dat je al een plekje zal mogen zoeken in de Gentse scholen. Met het nieuwe aanmeldingssysteem wordt het zogezegd makkelijker om een school te vinden in Gent. Alleen jammer dat er zo hard mee gesjoemeld wordt, dat je nergens nog zeker van bent.
Zo’n rare reactie van stad gent toen je je aanmeldde. Ik heb ons aangemeld toen ik 8 weken zwanger was en toen helemaal geen reactie of we kans maakten of niet en of we vroeg of laat waren maar maanden later ook de afwijzende brief in de bus. Ik had wel direct plaats in mijn privecreche naar keuze, maar dat is wel een van de duurste, maar omdat het een goeie is en op wandelafstand heb ik het er wel voor over… Maar idd, kinderopvang zoeken in gent is hel. Ik neem nu trouwens 1/5e ouderschapsverlof om de combinatie werk-gezin wat draaglijker te maken, kan het iedereen aanraden want echt voltijds is behoorlijk afzien, maar dat is bij ons ook omdat we beiden elke dag naar Bxl pendelen en dus 11u van huis zijn… Heel veel succes nog, je hebt toch een opvang gevonden en meestal loopt het allemaal wel los, na veel of beperkte stress…
ik vraag me af wie wel een plaatsje in die gentse stadscrèches kan versieren want niemand maar dan ook niemand in mijn omgeving kreeg daar een plaatsje… ik kus ook mijn pollekes met de crèche die ik vond, eentje waar de bijdrage op je inkomen berekend wordt. Ik zou zo’n dure privécrèche gewoon niet kunnen betalen. Onthaalouders waar je je goed bij voelt zijn heel veel waard! maar eerst nog wat zwanger zijn en dan een paar maand vollen bak genieten van je kleine pruts hé!
hier hetzelfde. we waren aangewezen op de duurste biokribbe in gent. ik was daar ook razend over. allemaal goed en wel, maar de hardwerkende tweeverdiener, waarvan moeder te goed Nederlands sprak en te hoog opgeleid was, blijft wel in de kou staan.
Ik heb gisteren gelezen dat de stad Gent in eigen initiatief crèches aan’t bouwen is om het probleem aan te pakken. Maar goed dat je een leuke plek erbuiten hebt gevonden!
Uit dat artikel in De Standaard laats blijkt dat wij hier zelfs bij één van de slechts scorende steden en gemeentes van België horen. Wij stonden letterlijk op ELKE wachtlijst van elke opvang en onthaalmoeder in héél Tienen en NERGENS was er plaats voor ons. Tenzij op woensdag en vrijdag….De andere dagen moest ik dan maar thuis blijven dus?! Ik dacht ook altijd dat het wel overdreven zou zijn en dus stonden wij braaf op elke wachtlijst en belde ik ELKE maand naar ELKE opvang om eens te polsen. Ik ging op den duur zelfs een langs met die hele dikke buik én hormonale zielige ogen….Het hielp niet. Zelfs toen ik een paar maand later mét kei lieve, rustige happy baby langs ging “kijk toch eens, die wilt ge toch in uwen opvang hebben, ge gaat er echt geen last mee hebben”. Ik bleef zelfs thuis tot het kind zes maand was en nog vonden wij nergens plaats. Uiteindelijk zijn we dus in Brussel beland. De creche van de VRT, waar ik toen werkte…. Verschrikkelijk want elke dag moeten onze kinderen dus in de file staan. Geweldig, want het is gelukkig de ALLERbeste kribbe ter wereld…. Uiteindelijk loopt het wel los, maar het vergt héél wat van jonge ouders vind ik! Uiteindelijk kregen we telefoon van één van de creches toen Jools 11 maand was dat er een plaatsje was….Ik heb toen vriendelijk geantwoord dat ik ondertussen al zwanger was van een tweede en toen verviel het plaatsje dus ook, want twee kinderen: oh nee, dat ging ook niet hoor! 😮
Courage, eens Hugo de gezegende leeftijd van tweeënhalf jaar bereikt, kan je je nog eens kwaad maken over hetzelfde scenario, maar dan voor de kleuterschool. Wij hadden het geluk een supercrèche te vinden vlakbij de deur (wijk Meulestede én stadscrèche), dus ik stond niet zo veel stil bij de problematiek… tot ik ze op de school moest gaan inschrijven. Talloze woede-uitbarstingen, mails, gefrustreerde FB-statusupdates en verwensingen later ben ik ze dan maar gaan inschrijven in een school buiten Gent. Inderdaad. Buiten Gent.
Veel succes alvast, en eens Hugo zich thuis voelt bij de onthaalmoeder, zal je dit allemaal vlug vergeten zijn hoor!
Die lijst met probleemgemeenten beslaat volgens mij meer dan de halve bevolking van Gent …
amaai, dat is inderdaad niet normaal als je dat hier allemaal leest. Gelukkig woon ik in n dorp en hadden wij wel gemakkelijk plaats. Jaag je maar niet teveel op… het komt allemaal wel goed!
Pff wat een verhaal zeg. Echt BLIJ dat ik weg ben uit Gent, ben ik nagenoeg nooit, behalve als ik zulke verhalen lees. Wraakroepend vind ik dat. En ik ben zó blij dat ik een goeie crèche heb op wandelafstand. Oké, tis een dure privécrèche, maar we overleven het wel, en voor het gemak van de afstand en de uitstekende begeleiding heb ik dat er wel voor over.
Wraakroepend, inderdaad. Zeker voor de kleuterschooltoestanden, aangezien je zou mogen hopen dat de beleidsmensen die demografische ontwikkelingen wel hadden mogen zien aankomen.
Gent is inderdaad een ramp. 9 jaar geleden gelukkig nog niet, maar toen onze creche 5 jaar geleden plots de deuren sloot mocht ik ook op zoek naar opvang voor onze toen 2 jarige dochter. Dat was ook stressen, want niemand wou nog een kind voor een paar maanden opvangen. Gelukkig vonden we toen, na eindeloos bellen, een onthaalmoeder om de hoek. Is was altijd meer pro creche, maar toen het niet anders kon, was ik toch doodcontent met mijn onthaalmoeder. Bij nummer drie stonden we aan haar deur, de dag dat ik ontdekte dat ik zwanger was. Opvang was pas nodig toen het kind een half jaar oud was, maar toch, ook toen had de Stad geen plaats. Niet dat we daarop hadden gerekend…
En hier ook tweeverdieners + in een van die befaamde wijken. Maar gelukkig heb je een fantastisch lief en kunnen jullie Hugo toch achterlaten bij mensen in wie je vertrouwen hebt. Dat is die 3 kilometer wel waard, denk ik.
Hier net hetzelfde. Begin augustus aangemeld voor een plaatsje begin september van het jaar erop. Drie crèches opgegeven, twee daarvan binnen de 200m van onze deur. Eind maart zat de njet van Tinkelbel in mijn mailbox. Gelukkig hadden we er niet op gerekend en een alternatief gevonden, maar het blijft een trieste boel voor tweeverdieners met een diploma.
Niet alleen een probleem in Gent, helaas. Wij wonen in een onooglijk boerendorpje, en zelfs daar hebben we dat probleem. Ingeschreven toen ik 8 weken zwanger was, en het was al van datte. Met als gevolg dat we nu een tiental km mogen rijden om de kleine pruts te gaan afzetten binnen enkele maanden.
Wij wonen in een relatief “kleine” gemeente en toch kennen we daar hetzelfde probleem. Veel te weinig plaatsjes voor kinderen van tweeverdieners. Zoonlief kon toen hij 5 maanden was gelukkig toch naar de crèche van onze keuze, de maand daarvoor heeft een andere crèche die net open ging ons uit de nood geholpen. Kleine zus had dankzij de “voorrangsregels” voor broertjes en zusjes gelukkig wel meteen een plekje. Maar ook wij betalen waanzinnig veel geld, we worden eigenlijk “gestraft” omdat we met 2 fulltime werken, ik blijf dat bizar vinden.
Ik zou dit aan mijn beste zwangere vriendin kunnen laten lezen maar zie dat ze spontaan weeën krijgt van woede.. Heel het verhaal is net hetzelfde, zij woont in Ledeberg. Het erge was dat ze in een crèche stond om (weeral) eens na te vragen voor plaats toen er plots een uhm niet zo “nederlandstalige, anderskleurige” vrouw binnen kwam en ze hoorde zeggen “wat, 5 euro per dag, bij stad Gent betaal ik maar 1 euro!”
Ik kan u zeggen, wij zijn geen racisten maar op zo’n momenten zoude ze toch ne schop onder hun ol geven he…
Ik woonde in Zwijnaarde maar we verhuizen naar De Pinte, in de hoop dat het daar allemaal iets beter zal zijn :/
toch gek hé en een vriendin van me die (een hele goede :-)) onthaalmoeder is in Nazareth zit te schreeuwen om meer kindjes… hangt echt af van regio tot regio blijkbaar…
In Leuven ook problematisch. Wij hebben voor ons dochter pas een plek gevonden voor toen ze al 7 maanden was, maar achteraf bekeken hadden we nog geluk. Op stadscrèches heb ik nooit gerekend. Om eerlijk te zijn vind ik het zelf ook niet zo gek dat je als gediplomeerde tweeverdieners meer betaalt. Is maar logisch. Wat ik wel gek vind, is dat het zo’n immense zoektocht is. Naar crèches én scholen. Je zou inderdaad denken dat iemand er eens voor zorgt dat dat probleem opgelost geraakt.
Ik ben een gelukkige die wel een plaatske had in een stadscrèche, dus ik heb misschien gemakkelijk praten. (ik woon vlakbij een grote stadscrèche waar de helft van de plaatsen voorzien is voor kinderen uit de buurt. Bij ons kunt ge niet missen, als ge daar woont)
Maar ik ben ook op de hoogte van hetgeen al allemaal gebeurd is, de laatste jaren. In Gent zijn er heel veel plaatsen bijgemaakt de laatste jaren. Alleen gaat het aantal boorlingskes ook in stijgende lijn. In Gent zijn er nu eindelijk genoeg plaatsen ja, maar het probleem is inderdaad nog niet volledig opgelost omdat er problemen zijn in bepaalde wijken. Wordt aan gewerkt.
Alleen vind ik het spijtig van al die zure reacties. Ik weet dat tweeverdieners die crèche echt nodig hebben, maar alleenstaande mama’s met een laag inkomen nog veel meer, denk ik zo. Of tweeverdieners met een heel laag loon. En die zijn er heel veel in Gent, meer dan je denkt.
Kimberley: in de Pinte zijn het naar het schijnt allemaal blanke kindjes met dure kleren aan. Ge zult u daar ongetwijfeld meer op uw gemak voelen.
Daar gaat het niet om hé Lien. Tgoh seg, twas te denken dat ge meteen als racist wordt afgeschilderd. Het gaat mij om het verschil dat ze telkens maken. En of je nu alleenstaand bent of niet, iedereen heeft een crèche nodig. En als ik mij dan bedenk dat ik 700 euro de maand zal mogen betalen voor een crèche dan zal ik er ook niet komen.
Hier krak hetzelfde verhaal! Wij zijn uiteindelijk ook bij “de duurste bio-kribbe van Gent” beland, omdat dat de enige uitweg was, maar ik ben er achteraf heel blij om. Fijn voor jullie dat je leuke onthaalouders hebt gevonden!
Anyway, wat ik wilde zeggen: moest je geen plaats, zin of centen hebben om te investeren in een bakfiets of fietskar om naar de onthaalouders te gaan, kan je je voor €90 de “Baby-Mee” van Steco aanschaffen, dat kan je gebruiken vanaf dat je kindje 3 maanden is, tot hij/zij in een stoeltje mag. Super-handig en -veilig, ook al lijkt dat op het eerste zicht niet zo. Onze dochter vond het in ieder geval geweldig en viel de helft van de tijd lekker in slaap… Succes ermee!
Kijk eens bij Partena kinderopvang er zijn nog genoeg onthaalouders die plaatsen vrij hebben in de regio Gentbrugge
Mag ik uit nieuwsgierigheid weten waar jullie een plek gevonden hebben in Gent. Wij wonen zelf in de omgeving van Dampoort, en vanaf mei-juni 2014 ook een plekje nodig.
Julie,
wij wonen ook in de omgeving van de Dampoort en hebben een plaatsje in de Okidoki-loft in de Molenaarsstraat. Niet vlakbij, maar voor mij nog ‘redelijk’ op weg naar het werk… Het is ook de enige van alle crèches en onthaalouders die we contacteerden, die een plaatsje hadden.
Vandaag net de ‘njet’ gekregen van Stad Gent, dus wel heel blij met ons reeds vastgelegde plaats. Een vriendin haar zoontje gaat daar ook, zij zijn heel tevreden van de verzorgsters en het is er ook heel educatie aangepakt.
Dus hopelijk hebben wij na nieuwjaar ook een happy baby in de crèche!
Veel succes met je zoektocht!
ik woon te meulestede en ik heb plaats vrij.
ik werk op maandag,dinsdag donderdag en vrijdag.
iedereen welkom!
ik wil nog zeggen dat ik al 8jaar onthaalmoeder ben en dat de kindjes die al naar school gaan nog graag terugkomen in de vakantie. inkomsten zijn dezelfde als in een creche maar je kunt ze zoveel meer liefde geven! ik ben er een weekje van tussen ge
weest en mijn jongetje van bijna 2 heeft me heel lang geknuffeld! je kunt me bereiken op het nr:09 329 70 04 als t antwoordapparaat je te woord staat spreek maar gerust iets in ik bel zeker terug!ik ga veel wandelen met de kindjes!
Ik zou niet weten waarom de maatschappij geen deeltijdse job toestaat? Ik doe het wel. OK, misschien minder luxe… Maar voor de rest lukt ons dat wel.