Het was bijna per toeval dat we dit huis hebben gekocht. Exact zeven jaar geleden zat ik met een pasgeboren Felix aan de borst, terwijl ik ondertussen wat aan het scrollen was op immosites. Niet met het idee om een huis te scoren, eerder om wat “binnen te kijken” terwijl die reuzebaby lag te drinken.
Ik botste plots op iets, op nog geen kilometer van ons oude huis. Het stond net online en drie dagen later was er een kijkdag. Ik stuurde het door naar Tom, polste bij de bank (handig als de bankagent je lievelingsnonkel is) en regelde een afspraak. De kijkdag zat eigenlijk eivol, maar we mochten vroeger komen. Long story short: de volgende dag hadden we een huis gekocht.
Het was in alle opzichten een vooruitgang. Van een koertje naar een tuintje, bijna een verdubbeling van de woonoppervlakte en vooral heel veel mogelijkheden. Behalve de badkamer beneden was het ook echt heel erg instapklaar, dus wij waagden de sprong. Het was nooit het plan om veel te veranderen. Maar als deze verbouwing af is, wonen we eigenlijk bijna in een nieuw huis. Gaandeweg hebben we alles aangepakt. Maar we hebben er wel lang genoeg (en comfortabel) gewoond om de knelpunten te kunnen ontdekken. Zeven lange jaren om mijn interieurbrein volop te prikkelen.
“De dag dat de rode kast werd afgebroken, was truly een van de beste van mijn leven”
De zolderverdieping is drie jaar geleden helemaal omgegooid, de eerste verdieping is met uitzondering van de ramen ook volledig gestript. De rode kast in de living was vanaf de kijkdag een doorn in mijn oog, maar ik ben geduldig geweest. Een paar keer prijs gevraagd om iets aan die afgrijselijke kleur te doen, maar wijselijk gewacht tot het we het probleem grootser en structureler konden aanpakken. Tromgeroffel. Dat moment is nu! Ook al was het soms op mijn tanden bijten, want wat een verschrikkelijk mottig ding was dat toch – truly een van de beste dagen van mijn leven toen die werd afgebroken.
Er komt nu een nieuwe keuken, een nieuwe indeling, oplossingen op maat van ons gezin. Nog steeds met hier en daar een compromis door budget, maar wel zoveel mogelijk (als niet compleet zelfs) onze goesting. We gingen eigenlijk nog wachten, want budget en al. Maar tegelijk zijn we blij dat we er nu voor gaan, want dan kunnen we er ook langer en sneller van genieten. Ik kan alleen maar zeggen dat we iets meer durven, omdat we al te vaak gezien hebben dat het leven zo voorbij kan zijn. (PS: de verbouwleningen zijn ook wel echt goedkoop ;))
We gaan serieus door het stof. Er zijn ook fijnere dingen dan met drie kinderen op een slaapkamer leven, afwassen in de douche en leven met alleen een microgolf op de gang. Maar het voordeel aan verbouwen is dat je die miserie meteen vergeten bent als het klaar is.
Ben jij ook zo benieuwd naar het eindresultaat?
PS: Hieronder een lijstje van de bedrijven waar we mee werken, want die vraag valt elke dag wel eens in mijn inbox:
- Aannemer Jochen De Boever : Hij is drukbezet omdat hij gewoon de beste is. Hij heeft ook de andere verbouwingen in ons huis gedaan.
- Elektricien Nico Van De Putte : Aangebracht door Jochen, dan zijn wij sowieso gerust 🙂
- Keukens Superchic
- Floorify vloer, geplaatst door Woodstoxx Gent
- Tom De Boever (geen familie van Jochen ;)): groot raam keuken
- Dakvensterinstallateur: nieuwe koepel in het plat dak