Je zou kunnen denken dat er een systeem in zit, maar het is volledig toevallig dat ik nog eens goesting had om een #myweeklyfashion te doen. Ik was zelf geschrokken toen ik in mijn archief ging kijken en zag dat het bijna exact een jaar geleden is dat ik er nog eens eentje heb gedaan. En ook wel confronterend weer, want op een jaar gebeurt er zoveel. En nu ik vlotjes heb zitten vitten op de hipstertrends van het moment, is het echt wel het ideale moment om eens te tonen wat ik dan wel draag.

Day 1: Maxi skirt

Het lijkt wel alsof we al eeuwen in de zomer zitten, wat ik persoonlijk heerlijk vind. In een vorig leven was ik zeker een Spaanse palmboom of zo, want in de lente en zomer voel ik me helemaal opleven. Ik hou ook veel meer van mijn kleerkast in deze tijd van het jaar, het zit gewoon allemaal beter als je geen kou hebt. En voor je twijfelt: er zijn ook hipstertrends waar ik grote fan van ben. De maxi-trend bijvoorbeeld. Hier draag ik een maxirok met een indrukwekkende split als ik wandel, een simpele donkerblauwe top en sandalen. Zo zou ik altijd kunnen rondlopen. Alleen iets minder geschikt om mee te fietsen heb ik gemerkt. De mensen die ik ben tegengekomen op de fiets denken daar misschien anders over, maar die hebben dan ook allemaal mijn onderbroek gezien.

Dag 2: Play(suit) hard

Tropische dagen, dat vraagt om tropische outfits. Ik begrijp niet dat er mannen zijn die niet in korte broek mogen gaan werken, ik vind daar helemaal niets onfatsoenlijk aan. En op zich zou ik het best ‘durven’ om zo te gaan werken, maar de naam playsuit vraagt misschien om huiselijke sfeer. Een ideale weekendoutfit als het heet is, en het is tegenwoordig vaak heet in het weekend. Ik kan dat gewoon worden.

Day 3: Streep ahoy

Ik denk niet dat er een week voorbij gaat, zonder dat ik streepjes uit de kast haal. Ik ben echt een enorme streepjesfan. Er zijn bepaalde kleren die ik alleen maar kan dragen als ik in een bepaalde mood ben, maar streepjes kunnen eigenlijk altijd. Ik word er gewoon blij van. Onlangs vertelde een collega dat ze in de winkel stond te twijfelen om een streepjesitem te kopen, maar dat ze het uiteindelijk had teruggelegd. “Want niemand draagt zo goed streepjes als jij”. Ik bloos er nog van.

Day 4: Short citytripke

Er zit geen chronologische volgorde in de outfits, omdat ik er simpelweg niet elke dag aan gedacht heb om een foto te trekken. En bepaalde kleren weer uit de wasmand halen, ze aantrekken en er een foto van maken: dat vond IK er zelfs over. Ik zie mijn blog heel graag, maar ik ben al zot genoeg. Op familieweekend hebben we serieus veel rondgewandeld in Roubaix (als stad geen aanrader, maar we hadden wel een heerlijk airbnb-huis en geweldig gezelschap). Een sportieve outfit was ideaal. Ik merk dat veel mensen geen short durven te dragen, maar ik ben daar eigenlijk wel fan van. En tegenwoordig heb je ook al modelletjes die zeker in de categorie fashion kunnen vallen. Deze heb ik op de kop getikt bij Sissy Boy. En sorry, het zijn weer streepjes. De T-shirt was een paar zomers in de vergetelheid geraakt, maar ligt nu weer in mijn parate kast. Want ik ben pro kleur op tijd en stond.

Day 5: Mijn nieuwe lievelingsbroek

Toen mijn lief en ik onverwacht een kinderloos dagje hadden, zijn we de stad ingetrokken. Ik heb toen deze outfit gepast, teruggelegd en we zijn naar huis gegaan. Toen ik er een uur later nog altijd mee in mijn hoofd zat, ben ik maar teruggefietst om het alsnog te gaan kopen. De baas van de winkel heeft me persoonlijk advies gegeven, dus toen kon ik het al helemaal niet meer laten liggen. En nog geen moment spijt van gehad. Ik voel me wreed hip en goed in de outfit. Zeker toen mijn collega Stefan er nog een complimentje bijplakte.

Day 6: De alweer-geen-hakken-onder-een-kleedje-look

Ik heb hier nu al zes outfits op het internet gegooid en de eerste hakken moeten nog komen. Er was een tijd dat ik het not done vond om sneakers onder een rokje of kleedje te dragen, maar die tijden zijn gelukkig veranderd. Wat een verademing! Misschien dat de lezende mannen het jammer vinden dat er geen stiletto’s aan te pas komen, maar ik kan het steeds minder opbrengen pijn te lijden voor hoge hakken. Ik vind die schoenen nog steeds prachtig, ik vind dat ik er bij momenten ook prachtig mee sta en dat het mijn benen echt een geweldige boost geeft – maar. Pijn, pijn, pijn. Ook al geeft het een instant sexy gevoel, het is de pijn niet waard. Dus ik hoop dat de sneakertrend nooit meer verdwijnt. Net als de jeansvest trouwens, die werkelijk overal bij past. Mijn donkerder exemplaar gaat al een decennium mee, deze lichtere versie is nieuw in mijn lentegarderobe. Maar even grote fan. Ik heb trouwens een geldig klote-excuus voor de sneakers tegenwoordig: een vette peesontsteking.

Day 7: Multifunctionele jeansjurk for the win

Misschien moet ik wat vaker met mijn lief gaan shoppen, want hij was er ook bij toen ik deze hemdjurk kocht. Ik vind het vooral een zalig stuk, omdat ik het op verschillende manieren kan dragen. Hier draag ik het als een kleedje (wel opletten als je met de knoopjes ergens blijft achterhaken, want dan sta je al gauw in je halve pure – been there, done that), maar ik draag het ook vaak als lange vest. Met een skinny broek en top is het met de knoopjes open een ideale overgooier. Jeans staat bovendien altijd, dus dit jurkje kan weinig misdoen. Het is ook goed van lengte, behalve als je kei hard staat te springen en alles te geven op Ik leef niet meer voor jou van Marco Borsate, zoals vanmorgen in de studio. Maar verder: top.

Voila, een week in mijn kleerkast. Eigenlijk zou ik voor de aardigheid eens moeten doorgaan om te zien hoeveel kleren ik eigenlijk wel niet heb. Veel te veel volgens mijn lief, veel te weinig volgens mijzelf (vooral op hormonale dagen). Ik probeer geregeld een stevige opkuis te doen en alles wat meer dan een twee jaar niet uit de kast is geweest, een andere bestemming te geven. Dat lukt eigenlijk steeds beter en beter. Ik probeer er ook beter op te letten dat wat ik bijkoop, makkelijk te combineren valt.

Maar hey. Ik ben ook maar een vrouw. En ik hou echt van leuke kleren. Het is misschien geweldig materialistisch en oppervlakking, maar die kunnen mijn humeur echt serieus aantasten of boosten.

Nu ik er zo over nadenk. Ik ben elke week vijftien uur live op televisie (via ZES, elke ochtend van 6u tot 9u) – waarom staan hier nog altijd geen kledingssponsors aan de deur te kloppen?

(Maar voor serieus he.)