hebben we een abonnement bij de NKO-arts. Want na Felix blijkt nu ook Basiel een ‘productiefout’ aan zijn oren te hebben. Hij is geboren met een klein worstje aan zijn rechteroor, maar dat is vier dagen na de geboorte al weggehaald. (Inderdaad, stel het u voor, een baby van 4 dagen op een operatietafel, heartbreaking). Vorige week dinsdag zaten we in Jan Palfijn voor een vlotte operatie. Hij heeft dat schitterend gedaan en maar een klein beetje mijn hart gebroken door te kiezen voor papa als begeleider tot aan de operatiezaal. Maar vooral: het gehoorverlies is al fel verbeterd.
Net zoals mijn psoriasis guttata, die is er ook geweldig op vooruit gegaan. Ik moest op vakantie gaan naar de zon van de dermatoloog. Dat stuk vakantie is mislukt, maar de zon hebben we de laatste weken gratis cadeau gekregen. En dat heeft echt geweldig gewerkt, ik ben er zelfs bijna vanaf.
Je kan het zien aan mijn geweldige benen, waaraan een medaille van de Gentste stadsloop hangt te blinken. Toen voelde ik al dat er ergens iets niet goed zat in mijn rechtervoet, maar ik heb het toch vlot uitgelopen (1u03′ en een veel beter gevoel dan in Brugge). Ondertussen ben ik officieel geblesseerd: peesontsteking in de voet en de diepliggende kuitspier. Ik baal als een stekker, want ondertussen kan ik al een week niet lopen. Een week. Een volle week. En er is nog geen nieuwe startdatum. Nooit gedacht, maar ik ben echt enorm verslingerd geraakt aan dat lopen.
Ik ben dus maar weer in bed gekropen toen de andere jeugd van de familie een looptoertje ging maken in Roubaix. Ik kon toch moeilijk zitten wenen in een hoekje? Het was al de vijfde editie van het Brutin-weekend, en het was weer geweldig. Roubaix is geen plek die je absoluut gezien moet hebben, maar we hebben ons wel fantastisch geamuseerd.
Wij kunnen dan ook geweldig goed feesten. En de laatste weken zijn er meer dan genoeg gepasseerd. Communiefeesten, lentefeesten, opa 60… Meestal in combinatie met heerlijk weer en blote benen.
Op familiefeesten is er helaas niet zoveel networking. Jammer, want ik zou anders vlotjes mijn verse visitekaartjes kunnen uitdelen. De hele nieuwe huisstijl van Sofinesse heeft heel lang op zich laten wachten, maar eindelijk kan het nieuwe logo voorstellen. De hele site gaat nog een makeover krijgen, maar alles op zijn tijd. In het logo zit een microfoon, pen en hart verwerkt – onder het motto: schrijven en spreken uit het hart.
Maar blijkbaar zijn er heel wat mensen die er borsten en een vagina in zien.
You dirty minds.
Mja, de link met vagina’s kwam ook in mijn hoofd op, maar dat komt omdat jouw nieuwe logo op dat van Lactacyd Femina lijkt… Sorry!
What has been seen cannot be unseen… Ik had de link niet gelegd, maar nu zie ik enkel nog borsten en een vagina, haha.
Ik was blij toen ik de laatste zin las :). Blij dat ik niet als enige een vagina zie. Nu, denk dat veel mensen eens gaan gniffelen als ze een kaartje krijgen en zeer benieuwd gaan zijn naar je blog ;). En da’s dan weer mooi meegenomen he!
Heel benieuwd naar je nieuwe lay out nu.
Ik zag geen borsten of spleten hoor 😉