Als moeder op luiewijvenweekend mag gaan, mag vader ook eens de bloemetjes buiten zetten natuurlijk. Dat viel toevallig nu toevallig twee weekends na elkaar, wat dus betekent dat ik dit weekend alleen ben met de boys. Ik zou daarover uren kunnen vertellen, maar ik wil u niet vervelen met pipi, kots en huilbuien. Daarom: een echte plog!

Moeder is van de social media, dus moesten we wel een selfie trekken. Maar niet iedereen had daar evenveel goesting in. (Niet op de foto: dat ik Basiel heb omgekocht met een snoepje om hem op de foto te krijgen)

Vrijdagavond was Felix in partymood. Hij heeft zelf zijn outfit bij elkaar gezocht, ik kreeg de vriendelijke vraag om hem aan te kleden. (Niet op de foto: aan de andere kant van de living was er een speelgoedbom ontploft)

Bijna gelijktijdig met zijn verjaardag is, Felix in de ‘ik ben twee en ik zeg nee-fase’ beland. Hier had hij mijn tas thee gestolen, maar een boterham wilde hij niet eten. Hij had liever een snoepje. (Niet op de foto: dat hij zo boos was dat hij zijn beker amandelmelk heeft omgegooid. Die lag ongeveer naast zijn boterham, uiteraard met confituur want Murphy is ook wakker op zaterdagmorgen.)

Een hele dag thuis, dat is een ideaal moment voor potty training. Al een paar weken vraagt hij zelf naar het potje en als we hem er op zetten, doet hij steevast een plasje. (Niet op de foto: dat ik die voormiddag vier keer pipi heb opgekuist. Misschien is het toch nog een beetje te vroeg? Het stoort hem trouwens niet om met een natte broek rond te lopen, hij lijkt het niet eens te merken)

Onze tuin is permanent in een staat waar gazonfreaks een hartaanval van zouden krijgen. Wij hebben allebei geen groene vingers en nog niet de moed gehad om de tuin echt onder handen te nemen. Ik rij af en toe het onkruid af (het ‘gazon’ noemen zou echt te veel eer zijn) en probeer ervoor te zorgen dat het niet de spuigaten uitloopt. En ooit gaan we de boel wel eens heraanleggen en in orde maken. Ik heb helaas geen voor-foto genomen, maar het leger kon een camouflageoefening houden in de hoeveelheid onkruid. (Niet op de foto: hoe Basiel de tuinschaar vroeg omdat hij graag een worm in twee wilde knippen)

We wilden koekjes bakken, maar hadden nog een aantal ingrediënten nodig. Wij dus naar de winkel, waar mijn twee gasten de hele tijd onderaan de kar lagen. (Niet op de foto: dat eenmaal thuis bleek dat we toch nog iets vergeten waren, dan maar naar de winkel om de hoek gingen waar ik de jongens meer dan een minuut ben kwijt geweest. En zodoende de halve hele winkel bij elkaar heb geschreeuwd. Zij waren niet in paniek, gewoon samen op verkenning.)

Voor mij is het pas echt weekend of vakantie, als ik de auto aan de kant kan laten staan. Die mobiel is een noodzakelijk kwaad dat ik alleen gebruik om te gaan werken. Onderweg naar de garage (waar onze fietsen dus staan), trok in mijn lievelingsfoto van deze lente. Ik vind hem zo geslaagd, ik kan er uren naar kijken. (En er is zelfs geen niet op de foto bij deze, het ging allemaal vlot)

Over het veganistische koekjesrecept later meer, daar volgt nog een hele blog over. Heel gezellig om te maken en lekker van smaak. (Niet op de foto: dat ik vergeten ben om de chocolate chips erbij te doen en dat ze eigenlijk een beetje uit elkaar vallen)

Mijn jongste zit graag in een doos en uiteraard ben ik blij dat hij spontaan tomaatjes eet als tussendoortje. (Niet op de foto: dat hij de schil van de tomaatjes her en der tussen zijn speelgoed heeft achter gelaten)

Wij zijn natuurlijk ook niet heiliger dan de paus, ‘s avonds mochten ze allebei nog een beetje chips eten in de zetel. Gezellig, terwijl we nog een ROX’ke kijken, voor het tandenpoetsen en slapengaan. (Niet op de foto: dat Felix ook chips verstopt had in wat speelgoedmannetjes. Pas de volgende ochtend ontdekt trouwens).

Vanmorgen heeft Felix een uur in mijn armen liggen vertellen, terwijl zijn grote broer nog goed lag te ronken. (Niet op de foto: dat hij wakker was om 6u (nieuwe tijd) en dat het eigenlijk niet eens zo erg is, want dat is voor mij nog steeds zwaar uitslapen. Zeker met het oog op morgen, wanneer ik eigenlijk om 2u40 uit mijn bed zal moeten rollen. Nieuwe tijd is dat 3u40, maar het gaat serieus pikken. Dat weet ik nu al.)

Ik heb genoten van een rustig weekend, van thuis zijn, van mijn jongens. En mijn huis ligt er veel properder bij dan wanneer die vierde man ook thuis.

(Niet op de foto: dat we papa stilaan heel erg beginnen te missen en dat het tijd is dat ie naar huis komt)

 

*Met dank aan Lilith voor de foto/niet op de foto-inspiratie