Het recept is geen geheim meer: van vrijdagavond tot zondagmiddag trekken we er met een bende fantastische wijven op uit. Geen rompslomp met kinderen, venten of ander gedoe. Gewoon een weekend onze goesting doen, daar zijn wij (voor twee dagen toch) extreem goed in.
*Normaal gezien zijn mannen niet toegelaten op het luiewijvenweekend, maar we zijn flexibel. We hadden al eens een uitzondering gemaakt voor een pasgeboren Felix aan de borst, deze keer heeft Nacho/Hugo een plek kunnen veroveren in onze uiterst geheime congregatie. Nacho is de assistentiehond van lui wijf V. Omdat wij zijn naam niet mogen zeggen (V. is zijn baasje en geeft de commando’s), heeft de rest het over Hugo. We hebben er wel voor gezorgd dat Hugo vestimentair niet te veel uit de toon viel.
*Ik wil toch ook even een pluim op de hoed van vzw Hachiko zetten, want daar zijn vrijwilligers die met heel hun hart deze honden opleiden om ze dan af te staan aan mensen met een beperking. Mijn hartje wordt daar warm van.
*Soms zijn we extreem lui, soms gaan we een beetje shoppen. Maar toen we in Hilvarenbeek de Hema binnenstapten en daar een LAZY T-shirt in de rekken bleek te liggen, stonden we ons plots allemaal om te kleden in het midden van de winkel. Dat kan gebeuren.
*Volgende keer moeten we misschien wel een selfiestick meenemen, dan kan iedereen tegelijk (flatterend) op de foto. Of we moeten Hugo leren kadreren, dat is ook een optie.
*Af en toe zijn er ook officiële momenten. En dan geeft ons opperwijf al eens een speech. Om vanalles te vertellen, maar vooral om eens te zeggen dat dit echt de meest harmonieuze editie was. Volgens de verwachtingen gaan we vanaf nu dan ook samen menstrueren.
*Je verdient de titel lui wijf niet zomaar, ik heb geweldig veel geslapen. Een dutje op vrijdagnamiddag en eentje op zaterdagvoormiddag. Gecombineerd met lange en ongestoorde nachten. Ik kan het iedereen die anderhalf jaar amper geslapen heeft en elke werkdag om 3u40 uit zijn bed springt, kei hard aanraden.
*In ons woordenboek is lui ook synoniem voor ‘kei hard uw goesting doen’. We hebben dus niet gevloekt in de kerk door onze loopschoenen aan te trekken, integendeel. Dat stond megahard op de planning. De wind en regen iets minder.
*We logeerden trouwens in een spotgoedkoop huisje in Duc du Brabant van Landal. Ik zou het absoluut niet aanraden (valt werkelijk geen hol te beleven en de huisjes staan dicht op elkaar), maar door de belachelijk lage prijs hadden we wel budget over om te gaan eten. Lui en efficiënt, wij.
*Ik heb de roste ober daar wel even de schrik van zijn leven bezorgd toen bleek dat de rekening niet klopte. Toen we weer buiten kwamen zei I. voorzichtig dat ik ‘zo defensief’ was. Sorry ober, het was vast omdat ik al half in pyjama was en geen beha aanhad. Maar we hebben onze 13.5 euro wel netjes teruggekregen.
*Weet je wat grappig is? Volgende week gaan onze mannen in hetzelfde park op mannenweekend. Bijna net zo hilarisch als mijn lief die met mijn moeder geregeld had dat de kinderen daar konden gaan logeren terwijl hij naar de beker van België ging kijken met wat maten.
Om maar te zeggen dat het redelijk geweldig was. Een bende topwijven die het echt verdienen om één keer per jaar volledig te ontsnappen. We zijn dan ook een geweldige club. Er heeft zelf niemand gesnurkt. Alleen Hugo heeft af en toe wat stinkscheten laten vliegen, maar voor de rest geen klachten.
U begrijpt dat we al een datum voor volgend jaar hebben vastgelegd, en dat we al een beetje aftellen.
Geweldige traditie!
Zalige traditie! Ben helemaal geïnspireerd…