Moeders (en misschien bij uitbreiding vrouwen) kunnen behoorlijk hard zijn voor elkaar. Als er over de schoolstart van Basiel gebabbeld wordt, komt daar bijna automatisch de vraag/opmerking bij. “En hij mag gaan van de school? Terwijl hij nog niet droog is?”. Op bepaalde momenten gaat dat gepaard met een bijhorende venijnige ‘die van mij was wel al droog hoor’-blik.
Hij is inderdaad niet droog. Maar de juffrouw (of de school) maakt daar totaal geen probleem van en wil er ook absoluut geen druk opleggen. Dus wij zijn ook chill, zoveel mogelijk. Want hoewel er ongetwijfeld mensen zijn die vinden dat we niet genoeg zindelijkheidstraining gedaan hebben, is dat per definitie iets wat volgens urologen beter niet getraind wordt.
Soit, de situatie is als volgt. Thuis loopt hij zoveel mogelijk zonder pamper rond. Dat lukt aardig, er zijn niet al te veel ongelukjes (al was het wassen van de fietskar geen topper, maar hij staat weer in elkaar, properder dan ooit). Eigenlijk denken we dat hij er meer dan voldoende controle over heeft, er is alleen een grote weerstand om ook maar iets op het potje te doen. Meestal komt hij op een bepaald moment smeken om een pamper, die een paar minuten later dan ook stampvol zit. De aandrang is er dus wel.
Uiteraard zetten wij hem dan op het potje of met een verkleinbrilletje op de wc, maar er gebeurt niets. Nooit. Ook op andere momenten gaat hij er gewillig opzitten, maar er zit nooit iets in. Het lijkt er heel sterk op dat hij het alleen in een pamper wil doen. Laat hem rondlopen met een natte broek, zeggen mensen. Maar ook dat heeft weinig effect. Een natte onderbroek (of zelfs een volle onderbroek als je begrijpt wat ik bedoel), deert hem niet. Als je dan vraagt of hij pipi of kaka gedaan heeft, dan bevestigt hij dat gewoon. “Ja, Basiel kaka gedaan.”
Met stickers werken of een andere beloning is vrij moeilijk als er thuis nog nooit een succes is geweest (op de crèche wel 2 keer, vorig weekend thuis ook 1 succesje nadat hij al uren op het potje zat). Op de crèche kon hij trouwens een hele dag rondlopen zonder ongelukje, maar dus ook zonder één keer te plassen of iets anders te lossen. Niet bepaald gezond dat. Er zijn zelfs op regelmatige basis nachten waarop hij droog wakker wordt.
We hebben ook een heel mooi voorleesboekje gekregen van moeke, maar daar wil hij zijn aandacht niet bijhouden. Hij kan ook ongeveer alle stappen in het boekje, behalve lossen op de pot.
We zitten dus ergens met een onderhuidse angst om iets op het potje te doen. En eerlijk, ik weet niet zo goed meer wat we nog kunnen doen om dat op te lossen. Volgens veel mensen komt het vanzelf wel goed als hij de andere kindjes in de klas naar de megaschattige mini-wc ziet gaan, maar daar ben ik zo zeker nog niet van. Hij gaat nu blijkbaar al mee, hij zit er ook even op maar laat niets achter.
Nochtans weet hij duidelijk hoe het allemaal moet.
Ik blijf er rustig onder, maar de ultieme oplossing mag toch wel gaan komen. Moeders, vaders, pottytrainers – hoe hebben jullie dat aangepakt? Zijn er mensen die ook met een potstrop zaten?
Toen ik gisteren bij K&G zei dat hij nog niet zindelijk was, en dat een van de redenen was waarom hij nog niet naar school ging, zei de verpleegster nog “goh ja, da’s normaal hoor, de normale leeftijd is drie jaar, da’s alleen omdat kindjes vanaf 2,5 jaar naar school gaan dat dat nu als normaal beschouwd wordt, maar fysiologisch is het volstrekt normaal dat een kind van 2,5 nog niet droog is.”
een collega van mij beloofde iets heel groots (zichtbaar in living gezet, ik zeg maar wat – een fietsje) dat kindje zou krijgen als hij twintig keer (best visueel maken) op potje pipi of kaka gedaan had. bij ons werkte chocolade goed (beloning!) en nu vraagt ze zelfs niet meer om chocolaatje; wat ook goed helpt: oudere nichtjes en neefje die ze op potje/wc zag gaan en aangezien ze ernaar opkijkt, wil ze dat ook (kunnen).
veel succes, maar ik zou er ook niet te hard mee inzitten; dat komt wel goed; is het nu niet, dan wel binnen een paar maanden; kan mij moeilijk voorstellen dat hij binnen tien jaar nog altijd met een pamper loopt 🙂
Mag Sam niet gaan? Ik ga daar in mee, maar ik heb het gevoel dat hij in principe wel droog is. Hij heeft er duidelijk controle over, hij wil gewoon niks in dat potje doen (of op de wc), alleen maar in een pamper. En daarom houdt hij het op, soms urenlang. En dat is toch niet gezond? En ik vind dat ook wel een beetje lastig, zo de hele tijd bang zijn dat hij niet in de zetel of op het tapijt gaat 🙂
Het is ne propper 🙂
Dexter is ook nog niet droog, en bij Kind en Gezin hebben ze gezegd dat als hij op 3,5 nog altijd met pampers loopt we ons dan zorgen moeten maken, maar nu niet.
Bij ons is het een ander verhaal, hij kan het wel, alleen schrikken de toiletjes op school hem nog wat af. We hebben nu zijn potje meegegeven, en hij gaat er op school wel opzitten, maar met weinig succes.
Thuis lukt het af en toe, en dan maken we daar groot spel van met een sticker. Het komt vast wel, denk ik dan. Ik ga hem ook niet forceren, ik ken hem te goed om te weten dat dat bij hem niet marcheert.
Mijn zoon was 1 maand van zijn derde verjaardag toen hij er eindelijk mee weg was. Dat was toen ook al de derde serieuze poging. 1ste keer rond 2 jaar (deed de crèche standaard zo), tweede keer paar weekjes voor hij naar school begon te gaan. Derde keer, goeie keer dus. Nu vind ik omkopen en belonen met eten totaal not done, maar toen heb ik mijn pedagogische principes overboord gegooid en gewoon omgekocht met chocolade. Bruin in de pot, is bruin in de mond. Haha. Zo’n eenmalig omkoopprojectje gaat hij nu ook niet heel zijn leven meedragen. Was eigenlijk ook een beetje uit luiheid van hem. Laat lopen in die pamper is zooooo makkelijk.
En met het broertje in aantocht zou ik daar eerlijk gezegd nu ook niet veel meer op focussen.
Ik ga eens horen bij vriendin, zij hebben net hetzelfde “meegemaakt”
En trouwens hier een bijna zesjarige dat nog niet droog is s nachts … Mening van dokters is hier ook : laat natuur zijn werk doen
Ik dacht dat ze pas op 7 zindelijk ‘moesten’ zijn. Onze dochter (5,5 jaar) had lange periodes van zindelijkheid ‘s nachts afgewisseld met periodes waarin ze ineens 1 op de 2 nachten in bed plaste. We deden haar dan een pamper om, want ik zag het niet zitten 1 op de 2 nachten lakens te staan verversen. Maar die pampers hadden een averechts effect; het werd erger. We hebben nu beslist om de pamper defintief weg te laten en laten haar in de plaats daarvan een plasje doen als we zelf gaan slapen, ergens tussen 10 uur en halfelf. En dat gaat prima zo.
Geen ervaring maar ik heb eens gelezen dat het geluid hen afschrikt en dat sommige mensen een propere pamper in het potje leggen.
Zoals hierboven al gezegd: laat de natuur zijn werk doen. Je krijgt alleen maar gefrustreerde kinderen als je op heel die potjeshistorie te veel nadruk legt. Geen van mijn vier zonen was droog toen hij naar school ging, de hooghartige blikken van de andere moeders zijn mij bekend… Als hij niks maakt van een natte of volle broek, geef hem dan een pamper. Jongens zouden volgens studies ook iets later zijn dan meisjes.
Echt, het komt wel, als HIJ er klaar voor is, niet wanneer elke volwassene in zijn buurt het verwacht. Zeker met een baby op komst zou ik er ook niet teveel op hameren.
Wil je gerustgesteld worden door een expert? Contacteer Dr Vande Walle in het UZ in Gent (kinderurologie), een crème van een prof, zowel voor ouders als voor de kinderen.
Mijn petekindje heeft nooit op het potje willen gaan, maar direct op de toilet met brilverkleiner (hij wil nu nooit gaan zonder brilverkleiner wat ook al voor problemen heeft gezorgd, maar dat is een ander verhaal). Maar bij hem lukt het alleen als hij ook echt een trapje heeft én met zijn voeten daarop kan steunen (wij denken omdat hij anders het gevoel heeft dat hij erin valt), maw echt een trapje dat tot aan zijn voetjes komt (het typische trapje van het zweeds merk is dus niet hoog genoeg)
ik heb 21 jaar ervaring als onthaalmoeder. Ik zou daar ook niet teveel aandacht aan besteden. Vele kinderen worden daar in geforceerd vind ik. Het is al een stap vooruit dat hij in de klas mee naar het toilet gaat. Het hele gebeuren negeren en de natuur zijn gang laten gaan.
Niet aantrekken, dat komt wel. Hier had ik de eerste dag in het instapklasje zes (!) natte broeken mee naar huis… Soms eens een paar weken laten rusten en dan terug proberen.
ja moeders zijn hard voor elkaar. Terwijl we er allemaal niks van bakken. Ik weet het ook niet, ik zou zeggen, zend Basiel eens een week naar mijn schoonmoeder. Die heeft daar precies een talent voor, want ze had een groot aandeel in zijn potjestraining hier thuis. Binnenkort start ik met nachtdroog proberen te zijn….ik voorzie alvast een paar extra setjes lakens….
Wij hadden vroeger een potje dat muziek maakte eens er pipi in kwam. Misschien een betere beloning dan de stickertjes?
Hier volop aan het stickers plakken voor droge nachten… zoontje is 5 sinds september.Niets geforceerd hoopvol gewacht op die ene reeks van 3 droge pampers en pas dan er aandacht aan beginnen besteden.
Is “drie droge pampers” de tip om te starten met nachtdroog zijn? Dan ben ik nog ver weg met die van mij, het maximum staat hier op één 🙂 Hij is 3,5 jaar
Bij K&G raadden ze mij aan om te wachten tot je een reeks van enkele droge pampers op rij hebt… Zoontje is 5 van september en pas nu zo’n reeks gehad. Dan begonnen met pamperbroekjes, zeggen dat hij altijd mag opstaan ‘s nachts als hij wil gaan plassen en stickers wanneer de pamper droog is ‘s ochtends. Sinds vorige week ook de pamper uit en dubbele stickers als het bed droog bleef. Wat sindsdien ook zo is elke ochtend … dus mama super fier en zoon nog meer 🙂
3.5 is vroeg he… ale der zijn altijd vroege vogels 🙂
De dochter hier was precies zoals jij beschrijft. Kon gemakkelijk 8 uur ophouden. Pamper aan en hup vol. Op onze school mogen ze niet starten zonder zindelijk te zijn dus laatste twee weken voor school heb ik van mijn hart een steen gemaakt.
Blote poep, potje voor TV, ik ernaast en ze kreeg geen pamper. Vanaf dat ze de eerste keer achter een pamper vroeg (en dus echt niet meer kon inhouden), tot het er uiteindelijk ‘uitspoot’, zat er ongeveer drie uur van gehuil, hysterie en potje op en potje af tussen. Ze is een paar dagen pas om 23u gaan slapen, omdat ik de inspanning die we tot dan gedaan hadden, niet wou opgeven. En toen na drie dagen drama (helft in de pot, helft uit de pot) was het over en heeft ze letterlijk nooit nog een ongelukje gehad. Het was puur angst om te lossen.
Bij mijn zoontje was het net hetzelfde. Hij kon zijn pipi uren ophouden tot ik hem uiteindelijk een pamper aandeed omdat hij er om smeekte (ik liet hem op den duur niet meer zo lang wachten ; ik zette hem wel altijd eerst 2 à 3x een paar minuten op het potje). Hij plaste dan onmiddellijk en ik kon hem weer zonder pamper laten lopen. Hij is naar school gegaan met een broekpampertje tot hij 3 jaar en 4 maand was (niet dat hij veel ongelukjes had maar het was toch nog niet onder controle). Toen zei de juf dat het echt niet meer nodig was. Ik had het waarschijnlijk een maand of 2 eerder kunnen uitlaten.
Toen hij uiteindelijk plaste op het toilet, was het een probleem met de grote boodschap. Die kon hij ook alleen maar doen als ik hem een pamper aandeed.
Het is allemaal goed gekomen ! Hij zal er niet klaar voor geweest zijn.
Ik had potty training geprobeerd zonder succes. Niet intens want met 2 voltijdse jobs zat ik daar in het weekend ook niet altijd met mijn hoofd bij. Eerlijk gezegd geloof ik daar niet in “2 weken zonder pamper laten lopen en ze zijn proper”, precies of ik niets anders te doen had dan te kuisen en te wassen met 2 kleine kinderen.
Bij mijn dochter was het allemaal veel simpeler. Zij was proper op 2.5 jaar, een paar maanden ook ‘s nachts, ongeveer samen met mijn zoon die 1.5 jaar ouder is. De een is er wat sneller klaar voor dan de ander. Jongens zouden sowieso wat trager zijn, wordt er gezegd.
Dus geen zorgen maken, het komt allemaal in orde ! Waarschijnlijk krijgt hij nog een terugval eens de baby er is, da’s niet zo erg.
Succes!
Hier een dochter die exact even oud is als Basiel en exact hetzelfde probleem heeft. Niet durven lossen … Belonen gaat niet he 🙂 als ze hun blaas kunnen controleren en er uren aan een stuk opzitten zonder een druppel te lossen.. Gelukkig heeft ze een lieve juf die er geen spel van maakt. Wettelijk gezien MOGEN ze onze kindjes ook niet weigeren op school (hoewel sommige scholen dat wel durven beweren!). En als ik zie hoeveel kindjes van haar klas een zakje natte kleren naar huis krijgen… dan is het wel duidelijk dat volledig zindelijk zijn op 2,5 niet voor iedereen is weggelegd. De kinderarts zei hier trouwens dat beloningssystemen bij pipi eigenlijk ook niet zo gezond zijn, want dan gaan ze persen en dat is de verkeerde techniek. Hier moesten we dus belonen als ze gewoon op dat potje gaat zitten. Ik moet zeggen: mijn stickers waren snel op!
Oh jee, de zindelijkheidstraining-stress… Ik had er veel last van bij de Oudste want vermoedde dat ze toch overdag min of meer zindelijk moest zijn wanneer ze naar school zou gaan. In september startte ze, begin augustus lukte het nog niet zo… Tegen september wèl : zij had de klik vanzelf gemaakt.
Bij Jongste (net 3) is er geen stress meer: ik weet nu dat de school om kan met nog-niet-zindelijke kindjes. Ze plast wel op het potje als we er haar op regelmatige tijden opzetten. Toch vraagt juf om haar nog elke dag haar ‘trainigspampers’ aan te doen: de grote boodschap weigert ze op het potje te doen. Dat moet rechtstaande in de (pamper-)broek… en dan is een pamperbroekje best wel handiger, vindt ook de juf.
Aangezien ze voor alles wat meer haar tijd neemt, ga ik er van uit dat ze ooit wel eens zal willen proberen op het potje. En verder heb ik te veel andere dingen aan mijn hoofd om me zorgen beginnen te maken over dingen waarvan het niet nodig blijkt te zijn…
Misschien gaat het vanzelf eens klein broertje er is?
dat basiel gaat merken dat hij “grote broer” is en dan niet meer met een pamper wilt rondlopen?
‘s nachts zou ik me niet aantrekken, mijn jongste dochter was 6j eer ze zindelijk was, de dr zei ook van de tijd haar werk te laten doen….
pas panikeren vanaf 7jaar zei die (en eventueel op te lossen met een spray met hormonen of zoiets)
Ben al 35 jaar kleuterjuf en nog geen enkele kleuter tegen gekomen die niet zindelijk is geworden. De ene is al zindelijk op twee jaar de andere pas op 3,5 …. geen probleem toch. Alhoewel er wel kindjes waren die op hun derde nog geen potje hadden gezien. Zindelijkheidstraining is wel een taak van de ouders maar de laatste jaren schuiven ze deze taak vaak door naar de juffen. Wij zijn van mening dat als je op school er aan wil werken het thuis ook moet gebeuren want gedeelde zorg is halve zorg niet?
Ach, hier hetzelfde verhaal. Ferre is op ruim 3 jaar uiteindelijk droog geraakt, en nu sinds een week doet hij ook kaka op zijn potje, daarvoor kwam hij ook altijd een pampertje vragen. Hij wordt in mei 4. Gewoon afwachten dus, sommige kindjes hebben gewoon wat meer tijd nodig…
Hejj,
ik ben kleuterjuf (en heb zelf geen kindjes) Luiers zijn ook bij ons geen probleem, je kindje leert zoveel meer op school dat ze zindelijk of niet het beste zo snel mogelijk komen. Bij sommige gaat het zindelijk worden op school ook ineens zeer snel, ze zien andere kindjes en doen mee. Wat me momenteel meer frustreert zijn ouders die niet mee doen. Een kindje met af en toe een ongelukje (maandag 2 broeken, dinsdag en woensdag droog) is volgens mij droog genoeg om zonder luier verder te kunnen.
‘Mag ik eens in je luier kijken’ van Guido Van Genechten is misschien ook een tof boek voor Basiel. Het gaat of er een muisje dat de luiers van zijn vriendjes bekijkt, allemaal vol. Op het einde willen de vriendjes zijn luier bekijken en die is leeg want muis gaat op het potje.
Groetjes (en beterschap)
Beste Sofie,
Het is een oude post zie ik, maar in ons gezin brandend actueel. Bij het zoveelste Google’en over dit thema las ik dit heel herkenbare verhaal, het lijkt wel over onze dochter van 3 jaar en 2 maanden te gaan. Ik ben dan ook heel benieuwd hoe het bij jullie afgelopen is en wat er dan voor een doorbraak heeft gezorgd?
Hoopvolle groetjes, Kirsten