Er zijn twee dingen die na een bevalling gecheckt moeten worden: het kindje en de mama. In dat verband mochten we vandaag naar Kind en Gezin én naar de gynaecoloog. Een topdag zowaar.
Er worden veel dingen gezegd en geschreven over Kind en Gezin, maar ook deze derde ervaring was positief. Ik vind het leuk om te weten hoeveel Basiel is gegroeid en bijgekomen en het is altijd fijn babbelen met de vrijwilligers en verpleegster. Ik luister ook geduldig naar raadgevingen en tips, maar ik doe vooral mijn eigen ding. Moederinstinct, ik vind dat het beste medicijn joh.
Enfin, het verdict is ook gewoon dat ons boeleke het heel goed doet. Hij is nu vijf weken en vier dagen en is groot. We meten 59 centimeter en wegen 5,6 kg. Dat is dus bovenaan de curve, maar wel in verhouding. Dat ventje draagt hier al vlotjes ne 62, sommige stukken zijn zelfs al serieus aan de kleine kant. Een 56, wat is dat? Dat is voor kleine kindjes. Een 50? Nooit aan de orde geweest. We houden de 68’s in de aanslag (ok, sommige zijn al in gebruik). Wel jammer van al die schone kleertjes. En ook ambetant om seizoen en maat op elkaar af te stemmen als ge soldenslagjes wilt doen. Maar bon. Er zijn erger dingen. Dan shoppen, ja hallo.
Bébé is ok, mama dan. We voelen ons relatief goed. Ik bedoel, ik vind het hatelijk dat ik geen bikini-babe-lijf heb, maar had dat ook niet verwacht (en ik moet eerlijk zijn, ik had dat ook totaal niet voor ik zwanger was tss). Ik ben moe, maar dat is heel normaal en ook niet onoverkomelijk. Er zijn nachten dat ik meer dan vier uur na elkaar kan slapen, dat is dus echt mega-super-lang! Maar hoe gaat het echt? Daarvoor hebben we een dokter nodig.
Het goede nieuws of het slechte nieuws? We zullen maar positief beginnen zeker. We mogen weer voorzichtig aan sport beginnen te doen (jeej!). Daar kijk ik echt naar uit, al heb ik geen idee hoe ik dat praktisch moet organiseren met Basiel en met borstvoeding. Maar het mag voorzichtig, dus ik wil dat graag ook doen. (Ik heb dat verschrikkelijk gemist, na maand zes lukte het niet meer zo goed).
Het slechte nieuws dan. Ik vond het al een beetje verdacht dat we bijna zes weken na datum nog steeds kraamverband verslijten alsof het pintjes zijn op een zonnig terras. (Foute vergelijking, maar ze gaan er heel vlot door). Ook de gynae vond het wat zorgwekkend. Na een echo blijkt er nog een stuk placenta te zitten. Och gij, hoe kan dat nu hoor ik u denken? Wel ja, als ge mijn bevallingsverhaal gelezen hebt, dan weet ge dat het ding niet vanzelf wilde komen. Manuele afschraping en al. Pijn. En meer. En niet alles blijkt er dus uit te zijn. Wat doen we daar aan?
We geven pilletjes mee die weeën opwekken en hopen dat het zo vanzelf nog komt. Kleine kans, maar het proberen waard. Morgen wordt dus een kutdag. Met weeën, maar zonder kindje achteraf. Dat is niet eerlijk. Vooral omdat het niet met zekerheid resultaat zal opleveren. Meer dan waarschijnlijk niet zelfs. Ik vroeg of ik het best niet ‘s nachts kon doen. Maar volgens de gynae was dat geen goed idee, want “ge slaapt best toch ‘s nachts”. En met die pillen zit dat er dus niet in. Morgen ‘een soort van’ weeën dus, joepie de poepie.
Drie weken later doen we nog eens een controle. Als er dan nog iets zit, dan doen we een curretage. Beuh.
Kindje dik in orde, mama een heel klein beetje minder. Maar hey, liever zo dan andersom.
Zo leuk dat Basiel het goed doet. Een stevig knaapje, zo hebben wij er hier ook een rond… euh zitten. Bij ons waren maatjes 62 al meteen aan de orde. Ze waren wel gekrompen in de was, zijn zusje had ze twee jaar voordien al gedragen.
Ik heb ook lang bloedverlies gehad, tot de tiende week na de bevalling. Maar niet zo heel erg veel. En meteen daarna braken mijn maandstonden door. (Was ik effe blij. Ik kon geen maandverband meer zien.)
Ik hoop dat het pilletje werkt want het idee weeën te hebben zonder baby achteraf is inderdaad maar stom. En als er dan nog eens een curretage moet volgen: bah.
Veel succes! ‘t Is wat, bevallen, maar dat komt allemaal goed.
Wat een reus… Zoon is ondertussen 8 maanden en draagt nog enkele broekjes en bloesjes in een 62 🙂
Pfffft, wat een vervelend nieuws zeg, na die helse bevalling nog dit. Ik hoop echt dat de curretage niet nodig is… En moest het toch nodig zijn, het valt mee, heb er 1 gehad na een miskraam (ook geen lachertje) en heb er eigenlijk geen last van gehad, alleen emotioneel, maar dat is bij jou gelukkig niet aan de orde!
Wat vervelend voor je, veel succes ermee…! Hopelijk countert het goede nieuws over Basiel het allemaal inderdaad een beetje!
Hopelijk werkt de afdrijving met de pilletjes. Bij mijn zus was de baarmoeder door een achterblijvend stukje placenta gaan ontsteken, met hevige buikpijn tot gevolg. Zij heeft een curretage moeten ondergaan. Heel vervelend maar het komt wel weer helemaal goed.
Och jong! Da’s pech hebben! Allee, goeie moed morgen, ik duim mee dat het werkt!
Wat een voorbeeldige baby heb je toch! Weet je al wat je gaat doen van sporten?
Veel geluk met de pilletjes, ik hoop dat de pijn meevalt en dat je geen curetage moet hebben. Succes
Bleh zeg, zo vervelend! Maar fantastisch dat Basiel het zo goed doet!
Dat ventje gaat onze Nuno hier vlot voorbijsteken 🙂
Pff, er zijn inderdaad veel leukere dingen. Ik kan je wel meteen een fijn sportje aanraden in de buurt van Gent: een vriendin van mij heeft in Gentbrugge een soort fitnessgroep (voor alle details zie http://www.contentemensen.be) met onder andere de reeks Fitte Mama’s. Je moet eerst al postnatale kine gevolgd hebben en dan bouwt zij daarop voort met allerlei spierversterkende oefeningen in groep met een stuk of zes jonge mama’s. Ik kwam altijd heel content terug en was goed voorbereid om daarna weer te volleyballen.
Supernieuws van Basiel!
Helaas een pak minder leuk wat uzelf betreft. Afgaande op de datum is de ‘weeëndag’ achter de rug? Alles in orde of?
Yeah Basiel!!
Boeh voor al de rest. Maar let toch maar goed op met die al dan niet currettage. Ik heb dit na mijn eerste spruit ook voorgehad, ik recupereerde echt superslecht. Bleek de moederkoek niet helemaal weg te zijn, waardoor ik net zoals jij iets te veel bloed verloor. Toch een currettage ondergaan, ik was op 3 dagen beter gerecupereerd dan de voorgaande 6 weken. Ik sliep beter, kreeg weer kleur in mijn gezicht en stond (bij wijze van spreken) ‘s nachts huppelend op voor de voedingen