Ik weet niet of u zich het vorige debacle nog herinnert, maar het was niet van die aard dat je zou denken dat ik er nog een keertje aan zou beginnen. Maar dan zijn er bepaalde omstandigheden, die je eigenlijk gewoon dwingen.
Het zit zo. Dat zwanger zijn is best romantisch, maar er zitten toch ook een paar praktische onverwachte dingen aan. Het wordt bijvoorbeeld steeds moeilijker om mijn schoenen aan te krijgen. Bukken en buigen, daar beginnen we zelfs niet meer aan. Maar in principe is dat allemaal nog te doen, tegen dat ene.
Op een bepaald moment stond ik in de douche. Ik keek naar beneden, met mijn scheermes in de aanslag. En ik moest vaststellen dat ik het niet meer kon zien. Ge weet wel, daar beneden. Dat is echt verschrikkelijk zot, dat ge uw eigen lijf niet meer kunt zien. En dan begint ge niet met een scheermes of iets anders, allez ja, dat is gewoon gevaarlijk.
Dus kwam het oude trauma weer boven. Want met een oerwoud rondlopen, dat is gewoon geen optie. Er moest dringend iets gebeuren.
Ik heb vriendin K. gebeld, die al een paar jaren ervaring heeft. Ik heb gevraagd (ok, misschien gesmeekt) of ze niet wilde meegaan. Ze heeft gelukkig ja gezegd, en het was nodig ook.
Ik weet niet of u ooit al een bikiniwax gehad hebt, maar dat is dus pijnlijk. Ongelooflijk pijnlijk. Maar echt, alsof ge even 5 seconden denkt dat ge het niet gaat overleven. Gelukkig is dat de clou, het duurt maar 5 seconden. Ongeveer. (Ja, het lijkt soms 5 minuten, maar dat is eigenlijk niet waar).
Maar ik ga te snel. Ge moet daar dus wel redelijk hard in uw blootje gaan liggen. Met uw benen redelijk hard open. Moest het niet zo’n geweldig lief meisje geweest zijn, ik zou het zeker nooit gedaan hebben. Maar ze begreep al mijn zorgen en was heel lief. En ondertussen toch ook efficiënt (ja, u moet daaronder begrijpen babbelen en ondertussen vlotjes was aanbrengen en trekken. Alsof het niks is). Maar het was een goeike. Vriendin K. probeerde mij intussen ook af te leiden met allerlei hilarische verhalen over de 85-jarige M. en haar nachtelijk slijmprobleem (je wil het niet weten, echt). Ze deed haar best, maar kon niet verhinderen dat het_ werkelijk_verschrikkelijk_veel_ pijn deed. Pijn, dat is zelfs een understatement. Ik dacht dat ik ging sterven.
Maar hey. Ik heb het overleefd. Een kwartier later was het voorbij. En nu zit ik een paar weken safe. En het kan een verkoopstruc zijn, maar volgens de lieve mevrouw die me gemarteld heeft, helpt het om vaak te komen. Na een keer of drie zou het minder pijnlijk moeten worden, tenminste als je er met geen scheermes meer in de buurt komt. En als je het volhoudt, is er zelfs altijd minder en minder haar. Schone vooruitzichten.
Ik ben er nog niet echt uit. Ik bedoel, het deed echt wel verschrikkelijk veel zeer. Down there. Maar het is natuurlijk wel gemakkelijk, en stel u voor dat het echt waar is en na verloop van tijd minder zeer begint te doen. Al hangt er ook wel een prijs kaartje aan natuurlijk, dat is ook wel in acht te nemen.
Maar bon. Ik ben vanaf nu brazilian. Coo-hool.
Trouwens, volgens die mevrouw die me gemarteld heeft hebben wij bij het vorige debacle trouwens chance gehad dat er geen vel mee gekomen is. Serieus, hoe hadden we dat op spoed moeten gaan uitleggen?
Het is trouwens wel cool, zo’n Brazilian. Alleen jammer dat ik het zelf niet kan zien.
Alé seg, dat er hier nog geen reacties op zijn, ik vind dit echt een zalige post.
Ik twijfel al lang, maar heb de stap nog nooit durven zetten. Hoelang zit je ‘safe’ na zo’n behandeling? En hoeveel heb je betaald?
Ik heb 25 euro betaald. De eerste keren zou je iets sneller moeten terugkomen, maar uiteindelijk blijf je een maand haarloos, en kan je dus om de zes weken/twee maanden gaan. (Afhankelijk van hoe lang je het wil laten worden natuurlijk :-))
“Zelf niet kan zien”?
Hebben jullie geen spiegels?
Ik kan het niet zien wanneer ik wil, bedoel ik. Ik moet een constructie met spiegels opzetten, indeed 🙂
ik ben blij dat je hierover post! Ik heb toen ook op je post gereageerd en heb nog steeds niet gedurfd. Maar nu de zomer er weer aan komt… Heb je bloeduitstortingen?
Nee hoor. Maar wel nog altijd rode bobbels, maar blijkbaar is dat normaal de eerste keer 🙂
Super! Heel moedig van je! Ben er ook al lang over aan het twijfelen.
Is dat schoonheidssalon ergens in het Gentse want anders heb ik wel interesse.
groetjes,Elke
Ik ben bij Yves Rocher geweest, zijstraat van de Veldstraat!
Aangezien dat op benen en in oksel na verloop van tijd veel minder pijn doet zou ik er maar van uit gaan dat het ook down under minder pijnlijk zal worden.
Maar euh, waarom doe je dat niet zelf (in niet-zwangere toestand) met een epileertoestel? Ik ben zeer tevreden van het mijne van Braun.
Met een epileertoestel? Dat durf ik niet hoor. Ik kan dat op mijn benen al nauwelijks aan…Auch. Dat is echt moedig!
Aha! Maar het ding is net dat dat na verloop van tijd minder pijn doet. Dus misschien moet je het nu een aantal keren laten doen. Tot het minder pijn doet en dan toch maar zelf met het toestel. Dan is het financiële probleem ook opgelost.
En niet alle toestellen doen even veel pijn. Ik heb een paar keer geprobeerd met zo’n oud ding met een vibrerende spiraal/veer –> bleiten vanaf seconde 1 en nooit langer dan 2 seconden volgehouden. Mijne superdeluxe Braun met massagerollertje en extra lichtje –> ça va wel (en stiekem ook liever wat pijn dan de stress van met mijn benen open te gaan liggen bij een wildvreemde mevrouw)
Ik doe het voor 15 euro. lol
Is het niet zo, als je eenmaal geweest bent, dat het de dagen nadien gemakkelijk met een scheermesje bij te houden is of ben ik daar mis in?
Als je daar aan begint, is het weer om zeep. Om de pijn te verminderen, is de enige manier: NOOIT meer met een scheermes aankomen. En ik herhaal, ik zie het niet meer, dus scheren is zeer gevaarlijk…:-)