Ge dacht waarschijnlijk, amai, dat is hier stillekes. Ik begrijp dat ge zit te smachten naar die vreselijk spannende/grappige/ongelooflijke verhalen die hier passeren, maar ik heb even iets anders te doen.

Het is zelfs een beetje op doktersvoorschrift, want ik ben met mijn lijf iets te ver in het rooie gegaan. Letterlijk dan, want ik stond op een dag bomvol rode bobbeltjes. Het komt allemaal goed, maar we doen het even rustig aan. De geplande zeilvakantie naar Kroatië kon op geen beter moment komen.

Inderdaad ja, we hebben zelfs niet getwijfeld deze keer. Bovendien smeekten de grootouders bijna om weer op zeilvakantie te gaan, zodat ze Basiel een paar dagen voor zichzelf hadden. De crew (en een nieuwtje! Welkom F.) van vorig jaar wilde ook niet echt zonder ons gaan varen, dus we moesten wel mee. Tss.

In ieder geval, op het moment dat u dit leest, is de kans groot dat ik ergens lig te dobberen op de Adriatische zee. Misschien ben ik wel aan het ontbijten op zee of aan het dineren in een idyllisch havenstadje. In ieder geval totale ontspanning, totale rust, totaal genieten. Met dit soort taferelen.

Tot binnenkort he.