Soms kan een mens blij zijn met kleine dingen. Als ge bijvoorbeeld verwacht om acht dagen op het strand te zitten, alle stress uit uw lijf te zweten en als een neger terug te komen, maar ge in de plaats onweer, regen, wind en af en toe wat zon krijgt. Dan is een mens blij dat er schaduw is. Want schaduw betekent zon. Ja, ik heb daar nog een dansje voor gedaan op een strand in Spanje, soms is een mens blij dat ie een schaduw heeft. De eerste dag zijn we de bergen in gevlucht, naar een idyllische plek. In Montanejos is er een natuurlijke bron, die ontspringt tussen de rotsen. Het lijkt alsof je in Tahiti bent of zo, ongelooflijk paradijselijk. Jammer dat ik geen onderwaterfototoestel heb, want de mooiste foto’s zijn achter den bocht. Maar toch, een voorsmaakje:
Uiteindelijk hebben we toch een paar dagen op het strand doorgebracht. Ik heb daar vooral veel geslapen en ongelooflijk veel gelezen. Op het vliegtuig had ik Slaap! gelezen en ik begrijp eerlijk gezegd niet waarom dat boek prijzen heeft gewonnen. Ik geloofde de personages niet, ik werd niet meegenomen in het verhaal, ik vond er niet veel aan. De volgende dag heb ik de Eenzaamheid van de priemgetallen gelezen, dat heb ik toch een beetje verslonden. Ik was mee, ik heb het graag gelezen. En tot slot ben ik verslingerd geraakt aan Lelieblank/Scharlakenrood. 950 pagina’s en kleine letters, maar zo goed!
En als het niet zo’n geweldig weer is, wat doen meisjes dan? Beautysalon! Ik heb me nog nooit zo intensief bezig gehouden met mijn nagels, I can tell you. Ik ben nog steeds niet helemaal overtuigd van het goedje op mijn vingers, maar op mijn tenen ben ik helemaal fan.
Zo kan het dus zijn, een girlie-holdiay. Ongelooflijk gezellig, net als het weer.
Maar zelfs met die minder dagen, heb ik een fantastische tijd gehad. Met drie fantastische vrouwen. En ik had een beetje ongelijk, van tijd tot tijd moet je gewoon eens even weg. Om helemaal te ontspannen. En dat is redelijk goed gelukt…mmm…zalig…Ik droom al van mijn volgende siësta (want dat ga ik nog een weekje proberen vol te houden).
Blij dat je iets aan de leestips had!
overigens:
op lelieblank is er een soort vervolg/parallelverhaal/proloog… met name ‘De Appel’
Ik verslond verder de kortverhalen -Gods speelgoed is één van m’n lievelingskortverhalenbundels- en huiverde met ‘onderhuids’
Slaap vond ik niet zozeer meeslepend: de man is inderdaad een freudiaanse karikatuur (zoals in het boek gesteld wordt) en het einde is wat pot(vis)sierlijk. Maar de schrijfstijl is erg verfrissend (nu ja, ik lees een vijftal boeken per week, dus wat een beetje anders klinkt, lees ik meteen). Ik had bij de oneindigheid juist een ‘je crois pas’-gevoel. Tegen het einde had ik vooral zin de personages door elkaar te schudden en te zeggen dat ze zich niet zo moesten aanstellen,wentelen en zichzelf bijeen pakken. en ik heb nochtans véél begrip voor zwaar- en weemoedigheid.
Maar: super dat je vakantie dat was. Hoera!
Sofie in bikini!!! Score!! 😉