Hmm. Dromen. Ik heb er teveel. En ik stel ze constant bij. Maar ik moet ook eerlijk bekennen dat ik sinds anderhalf jaar ook gewoon kei hard met mijn gat in de boter ben gevallen. Alle puzzelstukjes vallen in elkaar, het vechten is voorbij. Ik zou natuurlijk mezelf niet zijn als ik geen nieuwe gevechten zou aangaan, maar bon. Op een ander niveau.
Een jaar of tien geleden, had ik een duidelijke levensdroom/plan. Ik wilde in Gent wonen met de man van mijn dromen, in mijn eigen huis, een gezin stichten en bij de radio werken/van mijn stem kunnen leven. En ik moet tot mijn eigen verbazing vaststellen dat dat sinds kort ongeveer allemaal zo is.
De man is fantastisch, we wonen ongelooflijk graag in ons (eigen) huis en het eerste kindje is onderweg. En ik werk bij de radio, al heb ik op dat vlak mijn ambities alweer bijgesteld. Tien jaar geleden zou ik blij geweest zijn als ik bij wijze van spreken koffie mocht brengen, maar nu wil ik meer. Ik wil meer presenteren en ik wil voor de prestaties ook eerlijker en beter verloond worden, er is dus werk aan de winkel. Maar hey, ik ben 28, dat mag ook wel zeker.
U mag mij er gerust van beschuldigen een zondagskind te zijn. Dat is niet echt waar, want er is ook al veel miserie op mijn kop gevallen. Maar toch. In september 2010 heb ik een blog gemaakt over de dingen die ik nog wilde doen, voor ik 30 werd. En kijk, er is al zoveel ingevuld.
– Moeder worden
– Een huis kopen
– Zelfstandige in bijberoep worden
– Naar New York gaan (als u dit leest, zit ik waarschijnlijk op het vliegtuig of ben ik al aangekomen)
– Gelukkig zijn
Eigenlijk is het degoutant. Hoeveel dingen plots in de plooi zijn gevallen. Ik ben een ander mens. Nog nooit heb ik me zo zalig gevoeld, gewoon omdat ik mijn topmatch gevonden heb. Het maakt al de rest van ondergeschikt belang. Dus onthou even dat ik eigenlijk echt heel blij ben. Maar dat betekent niet dat ik niet mag dromen. Dus hier gaan we. Zot en niet zot. Wat ik nog zou willen:
– Een animatiefilm inspreken (en bij uitbreiding nog veel meer stemmenwerk doen, al ben ik niet slecht bezig. Oh ja, ik ben het die u in Ikea de promoties hoort omroepen)
– Minder werken en daar geen honger voor moeten lijden. Het is de laatste jaren vaak een beetje gortig geweest. Ik wil er zijn (meer) voor mijn (toekomstig) kind (eren) en meer thuis zijn, maar voorlopig is dat financieel niet echt haalbaar (ok, totaal niet). Misschien kan het ook maar alleen als ik van job verander en de media vaarwel zeg? Enfin. Ooit dus. Als ik het kan. (Maar ik wil meer thuis zijn, het tempo van de drukte wordt me soms allemaal te veel)
– Een zeilreis maken in de zon, met hetzelfde goede gezelschap maar zonder dat ik naar huis moet omdat een dierbare gestorven is
– Een lijf hebben waar ik niet boos op ben en dat ik niet haat. (Nu helemaal niet aan de orde, maar soit). U begrijpt dat ik na de bevalling in een mum van tijd graag tien kilo minder zou willen wegen dan voor ik zwanger werd. En ge moogt me dan ineens zo’n lijf geven waarvan ge niet gelooft dat het bestaat
– Een gigantische ster zijn die in alles waar ik ooit van gedroomd heb, kei goed is. Glitter en glamour, zo eventjes.
– Een keer mogen shoppen zonder ervoor te moeten betalen. En alles inladen wat ik maar wil hebben. Jongens toch, dat zou ik graag doen. I am the budgetqueen, maar soms irriteert me dat ook geweldig. (Ik bedoel, altijd zo mogen shoppen, zonder er naar te moeten kijken)
– Een fantastisch herenhuis met een tuin, midden in het centrum van Gent. Met hoge plafonds en heel veel kamers. We mochten dromen he.
– tijd hebben om elke dag te sporten. Met mijn personal trainer.
– Tijd hebben. Om al mijn vrienden te zien, daarvoor lekker te kopen, niet naar de klok te moeten kijken en alle dingen te doen die ik wil doen. Veel tijd. Meer tijd. Minder drukte.
Ik kan dingen blijven verzinnen. Maar over het algemeen gesproken ben ik een geweldig gelukkig meiske. Counting my blessings, several times a day.
Ik weet niet of het met de hormonen te maken heeft, maar ik zit ook in zo’n geluks-flow… Geweldige man, heerlijke zwangerschap, nieuw huisje bijna klaar, en een fantastische job… Al overvalt me dan soms wel de angst dat er ook eens iets erg zal gebeuren, waardoor dat geluk overschaduwd wordt… Zoals de gebeurtenissen deze week, je mag er niet aan denken…
Dus proberen we snel weer over te schakelen op positieve gedachten!
Geniet van je geluk! Ik doe het ook…
en zeggen dat ik deze week in de Ikea liep en dacht “tiens ze hebben lijk iemand nieuw voor de reclam”. Maar twas aangenaam! 🙂
En verder kan ik mij zeer goed vinden in jouw dromen, vooral dan die van een schoon herenhuis en een personal trainer… Misschien dat die dingen in Amerika wel lukken? 😉