Ik voelde het, je vroeg je al even af hoe het was met de culinaire organisatie van ons huishouden. Wel, best ok eigenlijk. Het gaat in ieder geval een pak beter dan een tijdje geleden. Niet zomaar natuurlijk, daar zijn wel een paar redenen voor.
Ten eerste: er is sinds een paar weken eten beschikbaar op mijn werk! Hoera! Dat is natuurlijk een geweldige vooruitgang. Als het een dag niet lukt, dan lukt het niet. Dan schuif ik met mijn plateau aan voor een warme schotel (3 euro) en is the job done. Op andere dagen ga ik voor de soep (55 cent) en/of een bord met koude groenten (2,20 euro). Maar er zijn zelfs nog altijd dagen dat ik me flink voorbereid heb met mijn eigen slaatje of restjes mee heb van de vorige dag. Maar de druk is er af.
Sidenote: Ik heb een tijd geleden wel mijn bloeddruk serieus de hoogte ingejaagd toen bleek dat ik plots 4,40 euro (Het dubbele! Veel meer dan een volledige warme maaltijd! De schande!) moest betalen omdat ik mijn koude groenten op een ander bord dan het voorziene had geplaatst. Ow jongens, what a crime. Ik was vooral pisnijdig omdat ik het al een paar keer eerder gedaan had (hun voorzien bordje eet gewoon zo onhandig) en daarvoor nog NOOIT hadden moeten bijbetalen. Het hangt trouwens nergens uit dat zoiets bestraft wordt met dubbele boete. Ik ben uit mijn vel gesprongen, waarna ik een week niet heb durven aan te schuiven. Maar dit geheel ter zijde, hoera voor de keuken!
Ten tweede: Ik laat het los om de perfecte huisvrouw te zijn. You didn’t see that one coming, right? Het was elke dag zo’n gedoe om een pot gezond eten op tafel te krijgen, dat ik mezelf (en vooral mijn ongeboren kindje) daar niet echt een dienst mee bewees. Ik heb dus beseft dat mijn zoon elke dag bediend wordt van de nodige warme voedingsstoffen op de crèche en dat mijn vent een grote jongen is die eventueel ook voor zichzelf kan zorgen als het nodig is. En plots gaat het allemaal veel vlotter.
In de praktijk probeer ik in het weekend een beetje na te denken hoe we maandag zullen aanvatten, zodat we daar alvast geen stress over hoeven te hebben. Meestal stuur ik mijn lief maandag een mailtje (wij lovebirds doen dat elke dag, maar maandag zit ook die praktische info erbij), waarop we de agenda voor de week bekijken en ik een voorstel maak tot ongeveer woensdag. Daarbij zit minstens één “altijd in huis-maaltijd” bij. Denk spaghettisaus, chili con carne of andere dingen die klaarzitten in de diepvries en/of voorraadkast. Eventueel aangevuld met één ingrediënt dat ik in nood kan bijkopen in de (ongezellige en te dure) supermarkt die we tegenkomen op de wandeling tussen crèche en thuis. Maar mijn lief denkt ook mee, bijvoorbeeld gewoon door te zeggen waar hij nog eens zin in heeft.
Vanaf dinsdag is onze favoriete groentenwinkel weer open, wat altijd meer mogelijkheden biedt. Ik slaag er namelijk nog altijd niet in om groenten te bewaren (En ik heb het niet over de pompoen die al maanden naar mij ligt te glimlachen, hoe lang kan je dat houden?). Kopen en opeten is het hier, anders gaat het echt mis. (Tips baby? Shoot!)
Maar op dagen dat ik het te druk heb om te koken, doe ik dat ook niet. Dan maakt mijn lief voor zichzelf zijn all-time-favourite: rijst met erwtjes en een boomstammetje. (Zit ook standaard in de diepvries). Hij vindt dat niet erg en ik dus ook niet meer. Omdat ik het gewicht ook een beetje onder controle probeer te houden (totale mislukking overigens), schakel ik ’s avonds zo vaak mogelijk over op soep voor mezelf. Basiel eet een stukje mee met papa of boterhammetjes of soep. Of zoiets.
Ik heb nog steeds geen boekje waarin ik de planning noteer of een boodschappenlijst die helemaal afgestemd is op de komende week. Nope, ik verwacht ook niet dat dat zal gebeuren. Maar als er restjes zijn (valt verbazend goed mee, want ik weeg veel af), dan werken we die de volgende dag weg. Er wordt veel minder weggegooid en veel minder gestresst. Win-win.
Ik heb zelfs al een keer spontaan wafels gebakken. En een andere keer koekjes. Zomaar uit het niets. En allebei gelukt.
Ik weet het, veel zotter hoeft het niet te worden.
🙂 goed gedaan Sofie! En vooral supergrappig hoe je het beschrijft 🙂
goe bezig…
een all-time-favorite: http://www.lekkerensimpel.com/2014/05/romige-pasta-met-hamblokjes-en-doperwten/
mss eentje voor manlief die zo van erwtjes houdt? (of zijn het de boomstammetjes die het hem doen?) 😉
Groenten bewaren: de fridgesmart dozen van tupperware. Hierin bewaar je zonder problemen langer dan een week groenten. En ze stapelen netjes in de frigo en jij lijkt mij wel iemand die graag een opgeruimde frigo heeft 🙂
http://www.tupperware.nl/xchg/nl/hs.xsl/660.html
Spinazie koop ik diepvries, die moet je efkes in de microgolf steken en klaar (en lekker) is kees. Verse spinazie vind ik te veel werk voor in de week. (In de week moet het binnen de 30 minuten volledig klaar te maken zijn want ik begin er pas om 20u aan)
Over spinazie gesproken: je doet er grote schep ricotta bij, pasta, beetje walnoten als je die staan hebt en diner’s ready 🙂
troost, gisteren waren we om 17u30 bij vrienden toen ik besefte dat ik was vergeten een brood te maken (broodmachine) en het zondagavond was en er dus waarschijnlijk nergens een wakkere bakker meer open te vinden was….gelukkig hadden de vrienden nog een brood in de diepvries zitten. Daar vind ik een halve week menu al heel spectaculair naast!
Mag jij rauwe groentjes eten dan (op restaurant?) Da’s al een groot gemak en tijdswinst! als je die niet uitgebreid moet staan wassen thuis.
Nee, ik ben niet toxo-immuun. Maar ik heb het er uitgebreid over gehad met mijn gynaecoloog en zij sprak de wijze woorden “het risico dat je loopt door op restaurant (pick your places) rauwe groenten te eten, is gigantisch veel kleiner dan het risico dat je loopt door tijdens je zwangerschap geen rauwe groenten te eten. Groenten zijn superbelangrijk.” Alles ziet er proper gewassen uit, alleen sla laat ik meestal passeren.
Een “gezonde” ingesteldheid! bedankt voor de verduidelijking