Kijk, toen ik dinsdag met mijn benen open in een benarde positie op een bewegende tafel bij de gynaecoloog lag en zei met haar hand in mijn edele delen bedenkelijk keek, was ik blij. “Met wat ik weet van uw eerste bevalling en met wat ik nu voel, geef ik u de raad om bij het minste gerommel in de auto te springen. Anders zou je wel eens die vrouw kunnen zijn die in de auto bevalt.” Volgens mij zijn dat plekken die ge er niet meer uitkrijgt, dus laten we daar niet voor gaan. Ze kondigde vier centimeter aan en een bijna volledige verweking. “Goh ja, maak nog een vervolgafspraak voor volgende week, maar ik denk niet dat het nog nodig zal zijn.” Ik weet dat ze geen voorspellingen kunnen doen, maar toch gelooft ge dat. Omdat ge het zo graag wilt geloven. En vier gratis centimeters, hoera!
Ondertussen is het nog altijd muisstil in het bevallingsdepartement. Ik stel me vooral duizend vragen:
- Wanneer gaat het beginnen?
- Hoe gaat het beginnen?
- Hoe voelt een wee eigenlijk? (Ik heb de vorige keer alleen maar één lange constante wee gehad, ook wel orkaan genoemd. Van het soort dat komt, piekt en weer weggaat heb ik dus geen weet)
- Hoe gaat ie eruit zien?
- Is dat een wee die ik voel? Of gewoon een pijnlijke harde buik? Of gewoon de werking van al dat laxeermiddel? Aah.
- Hoe gaat de bevalling verlopen?
- Hoeveel pijn gaat het doen? Kan het nog erger dan na de insnijdingen van de eierkorf aan mijn gat?
- Weet ik nog wel hoe borstvoeding precies gaat?
- Gaat hij wel vlot aanhappen en drinken?
- Gaat hij ook een extra oorlelletje hebben zoals zijn broer? (dat overigens op dag 4 al verwijderd werd, maar toch)
- Wat gaan mensen van de naam vinden?
- Geraken we op tijd in het ziekenhuis?
- Hoe gaat Basiel reageren?
- Zou het deze nacht eindelijk gebeuren? (Om de een of andere reden heb ik het idee dat de weeën alleen ’s nachts kunnen beginnen. Ik weet niet waarom)
- Het zal toch nog wel in februari zijn?
- Shit, weer een dag verloren. Weer een dag zonder baby. Weer een dag waarop ik niet ongestoord exclusief borstvoeding zal kunnen geven, maar zot veel zal moeten kolven (klein trauma van bij Basiel)
- Heb ik wel shampoo in mijn valies gestoken?
- Ik zou die kasten eigenlijk moeten uitkuisen, maar heeft er iemand fut?
- Wanneer gaat het eindelijk beginnen?
Kijk, ik weet dat het een luxeprobleem is. Ik ben nog niet eens heel officieel aan mijn uitgerekende datum (maandag), dus ik moet niet klagen. Ik heb vriendinnen die twee keer voor de 42 weken zijn gegaan. Maar het ding is dat die hele aambeientragedie mijn gemoed echt heeft aangetast. Ik heb geen moed meer, mijn courage is opgegaan aan die twee weken overleven. Ik wil die bevalling gewoon achter de rug hebben. Maar ik weet dat zoiets zich niet laat forceren. Ik wil dat ook niet, want ik ben de grootste voorstander van alles zo natuurlijk mogelijk te laten verlopen. Catch 22 in my mind.
Wachten dus. Op (Go)Dorus. Of zo lijkt het wel, want ik weet natuurlijk wel dat hij er OOIT zal uitkomen. OOIT.
Gokje?
Vijf dagen voor mijn uitgerekende datum hoorde ik van mijn gynaecoloog ongeveer hetzelfde . Ik werd uiteindelijk op 42 weken ingeleid. Ik hoop dat die van jou niet zo lang op zich laat wachten. Ik wens je alleszins een vlotte bevalling. En wat de borstvoeding betreft, dat verleer je niet. Geniet ervan ☺
succes! en idd borstvoeding verleer je niet
ik had al één testpubliek ivm de naam: de grafische vormgever. Ook al had hij gezegd dat het niet nodig was, ik was toch blij toen hij zei “waw, mooi!” 😀 Toch is het uiteindelijk maar jij en je vriend die het graag moeten horen hé 🙂
De ontwerpster van het geboortekaartje is alvast heel enthousiast hier 🙂
Ik weet niet waarom, maar ik heb een of ander voorgevoel dat het een Mories zal zijn.
Ben heel benieuwd!
Idd borstvoeding is gelijk zwemmen en fietsen, dat verleert ge niet.
Probeer misschien efkes die “exclusief” uit het “borstvoeden” te verwijderen in uw hoofd (ie ik wil borstvoeden, maar niet noodzakelijk ik wil EXCLUSIEF borstvoeden), dan kunt ge veel langer voortdoen… Ik heb ongeveer een maand of 4-5 exclusief gegeven maar eens ik begon te werken nam ik het gewoon zoals het kwam (heb nooit gekolfd- haatte dat ook net zoals jij. Daar stopt het echt bij mij). En kijk, mijn tweede is intussen 2.5 jaar en drinkt nog altijd ‘s ochtends en ‘s avonds van de borst, of van een flesje als ze daar meer zin in heeft. Feeding on demand! Hoe relaxter jij daarin bent hoe langer je je melk houdt en hoe langer je kan voortdoen, daar ben ik van overtuigd. Een goede bevalling gewenst!
Dag Sofie,
Spannend, hoor! Moest je de energie nog hebben, stuur ons dan even een mailtje. We starten net een campagne voor zwangere bloggers en willen jou er graag bij hebben!
Groetjes, Annelies