Het was een collega die me er op wees dat er ergens in de buurt een stockverkoop van schoenen was. En nu wil het toeval, dat ik kei dringend nood heb aan een paar stevige winterschoenen. Los van het feit dat ik permanent nood heb aan heel veel schoenen, want ik ben een vrouw. Ge kunt er nooit te veel hebben, toch? Maar in deze, was het dus echt een kwestie van leven of dood, dat begrijpt u.
Ah ja, want na de blunder met de zwarte laarzen vorig jaar, moest ik er dus nieuwe hebben. En omdat de meeste van mijn schoenen wel heel erg mooi zijn maar niet geschikt om ver mee te wandelen (en zeker niet om bijvoorbeeld NY mee af te schuimen), had ik ook bijzonder veel nood aan mooie en comfortabele platte schoenen. In winterversie, want in maart mag je nog niet met Birckenstocks rondlopen. Het was dus niet dat het om zotte aankopen zou gaan. Eerder iets wat ik echt nodig had, maar dan met korting. Win-win!
Ik kan u zeggen, een stockverkoop is chaos. Ongelooflijke chaos. De schoenen waren gelukkig mooi per maat gesorteerd, maar de gangen waren veel te smal. Het was duwen, trekken en kontbotsen. Het leek wel alsof het de laatste keer was dat er_ooit_ter_wereld schoenen werden verkocht. En dan heb ik het nog niet over al die mama’s die zich met gigantische buggy’s door die gangen een weg probeerden te banen. (Pas op, ik versta dat, maar bijzonder onhandig) En ik moet er eerlijkheidshalve wel bij vertellen dat er alleen maar chaos was bij de vrouwen en de kinders, bij de heren ging het vrij vlot. Maar mannen hebben dan ook gewoon minder schoenen nodig. Die hebben toch altijd een broek aan. Tss.
De beste en tevens enige methode: ge loopt langs uw maat en schaart ongeveer alles vast waarvan ge peist, ja, dat is iets. Vervolgens trekt ge u terug met die schoenen, op een rustig plekje. Probleem: geen rustig plekje te vinden. Ik ben uiteindelijk achter het rek van de handtassen gaan manoeuvreren. Vrij pijnlijk, want ik kon daar niet rechtstaan en ik had een kleedje aan.
Extra gevaar: terwijl ge die andere schoenen past, moet ge tijdelijk uw eigen schoen uitdoen. Ge houdt die best dicht bij u. Anders wordt die door andere zotte wijven meegenomen (want uiteraard hebt ge schone schoenen) en aanzien als een mogelijke topkoop. Ondertussen zitten we dus met de volgende situatie: terwijl ge ongeveer 5 rechterschoenen in uw ene hand draagt, probeert ge met uw andere hand een schoen aan en uit te doen. Belachelijk gezicht, maar dat had u vast al door.
Ik heb nogal moeilijke voeten. En benen. Ik zie dus graag hoe een schoen eruitziet als die rond mijn voet zit. Nadat ik een eerste selectie gemaakt had, heb ik dus nog met al die schoenen rondgelopen tot ik een spiegel had gevonden. Hij was te klein en er was een schattig meisje mee aan het spelen. Ik heb dus niet heel deftig kunnen zien hoe de schoenen eruitzagen.
En toch mag ik het een succes noemen.
De buit: een paar lage blauwe laarsjes (-50%), een paar lage bruine laarsjes
(-30%), een paar hoge grijszwarte laarzen (-40%) en een paar ballerina’s (-30%).
Ik ben inderdaad met vier paar schoenen naar huis gegaan. Nu mag ik zeker efkens niks kopen?
Ik ben zoals i., ofwel hakken, ofwel Birkenstocks. Ik vrees dat ik me volgende week dus weer serieus in de penarie ga werken op het ‘wandelweekend’. Echt, plat en ik, dat gaat niet meer. Maar de volgende keer mag je me meenemen, ik zie daar wel ‘t een en ‘t ander dat mijn goedkeur kan wegdragen, ja.
Zoals i.? Hebben we het over dezelfde i., want deze die ik ken zou nog liever doodvallen dan birkenstocks aan te doen.
Diezelfde i., ja. Als zijn het in haar geval wellicht Havaianas, en geen Birkenstocks.
oooh! Die blauwe ga ik stiekem komen ontvoeren!
Goed gedaan, Sofie.
OOOOOH die blauwe!! Keischoon! Maar zo’n gevecht zou ik er niet voor kunnen leveren. Ik wordt daar heel nerveus en onzeker van mijn aankoop als ik ze niet deftig kan passen! Maar uw winst is de moeite: goed gedaan. Misschien efkes geen schoenen kopen, maar een bijpassende sakosj: hebde dat al?
Nee, inderdaad dringend nood aan een bijpassende handtas!