Ik doe graag aan sport. Om verschillende redenen: je voelt je beter in je vel, je bent fitter en gezonder, je verbrandt calorieën en heb ik al gezegd dat je je beter in je vel voelt? Het is me vooral daar om te doen. Het gevoel dat je krijgt als je na een uurtje zweten en jezelf afmatten onder de douche staat, is heerlijk. Zelfs als ik veel meer zin heb in een couch potato-evening, is het dat wat me naar de sportzaal leidt. Enfin. Gisteren iets nieuws geprobeerd, want ik ben bij een fitnessclub waar ze graag mee zijn met de nieuwe trends.  Zumba is daar al out, you see.  En ik ben graag mee, een beetje hip zijn in sportland kan geen kwaad. De nieuwste rage heet U-bound. Waar slaat dat eigenlijk op? Geen idee. Het concept is: iedereen neemt een kleine trampoline en vervolgens springen we daar een uur op. Oke, heb ik dat goed verstaan? We springen een uur (zijde zot?). Dat doet dus pijn aan voet, knie, enkel en onderkant van de voet. En ja, ge zweet. Maar het is vooral oersaai en volgens mij ongezond. Dus vanaf nu stort ik me weer op spinning, zumba, fatburning, zwemmen, lopen, BBB en step. Want ge moet ook niet overdrijven, toch?