Ooit, toen ik nog in een heel andere levensfase zat en dacht dat mensen die 30 waren best al een ouderdom aan het ontwikkelen waren, maakte ik een plan op van dingen die ik wilde doen voor ik zelf 30 zou werden. Ge weet wel, ooit. Het grote, vieze, vuile, uwjeugdisnuectvoorbij, gezijteenoudedoos 30.
Niet ongerust zijn, het is nog niet voor morgen. Ik mag nog bijna vijf volle maanden een twintiger zijn, en zolang we niet februari 2014 zijn, weiger ik te aanvaarden dat ik ooit een dertiger zal zijn. I’m gonna be 27 in my head, forever.
Maar bon, voor mijn lief is het dit weekend wel zover. Hij wordt echt 30. Hij geeft binnenkort zelfs een feestje om het afscheid van zijn jeugd te vieren. Compleet met rouwbandjes en al. U ziet, we zijn er nog niet klaar voor om ons over te geven aan de nieuwe tram. Of de nieuwe voordeur.
Maar omdat verzet belachelijk is (denk 62 met geblondeerd haar en veel te kort rokje), dacht ik zo bij mezelf. Ik haal de lijst er nog eens bij, misschien word ik wel gelukkig van alle dingen die ik ondertussen al verwezelijkt heb. Zo ne keer in tijden van dieet en ander drukte, uzelf een schouderklop geven, we zouden dat meer moeten doen. Dus nu ik toch bezig ben, gij zijt ook goed bezig hoor. En ge ziet er nog heel goed uit voor uw leeftijd ook, serieus.
In de categorie ‘check’, ‘gedaan’, ‘dikke duim voor mezelf’ (maar verder in willekeurige volgorde):
– Citytrip naar New York
– Een huis kopen
– Moeder worden
– Zelfstandige in bijberoep worden
– Gelukkig zijn/worden/blijven (mijn lief tegenkomen op 14/1/2011, heeft mijn leven veranderd for the allerbest! Melig man, melig)
In de categorie ‘work in progress’:
– Genieten (het is al beter, maar ik heb nog werk)
In de categorie ‘nog niks bewogen’:
– Weer theater spelen
– Animatiefilm inspreken
Ik moet zeggen dat ik zwaar onder de indruk ben van mezelf. Zo’n drie jaar geleden zag het er allemaal niet zo veelbelovend uit. Het is echt te crazy voor woorden, wat er de laatste drie jaar gebeurd is. Ge hebt hier misschien af en toe kunnen zwaaien naar de TGV die voorbij donderde op Sofinesse. En als dat niet zo is, geloof mij. It was heavy. Maar vooral: zalig. (Kort samengevat: een lief, een huis, een kind op anderhalf jaar tijd. En daarna nog een godsgeschenk, waarover ik u bij tijden wel eens vertel. En zoveel meer)
En ik ben natuurlijk ook niet dom, ik ga dat 30 worden overleven. En ik heb zoveel leuke dingen gepland voor mijn lief de komende week, dat hij er ook wel over geraakt.
Maar ik zit toch nog met een grote levensvraag. Geef ik best een grote party als ik 30 word of doe ik van romantische citytrip met mijn liefste, hashtag firstwordproblems? Of nog andere suggesties, het is allemaal welkom. Ge hebt nog tijd tot 14 februari.
Bij ons in het dorp…en het is een dorp niet zo ver van uw geboortedorp…ge zijt er dus misschien allergisch aan…..doen ze met alle dertigjarigen die dat jaar dus dertig worden een fuif waar feitelijk iedereen mag komen….allé ge kent altijd wel iemand van de jarigen….de veertigers doen dat ook
Zeg en zeverbees !!!!!!!dertig, dat is gewoon nog snotneuzerig hé
Ha! Ik was net hetzelfde aan’t denken…
Lees deze blog binnen 10 jaar nog eens en zelfs dàn ga je jezelf nog niet oud voelen… Laat staan oud zijn.
Hier is het donderdag zover. En hoewel er hier ook een geweldig lief, een huis en 2 kindjes zijn ben ik precies nog niet echt klaar voor die enge grotemensenwereld…
Grotemensenwereld, say what? Ik ben 49 en voel mij bij wijle nog altijd ‘snottig’, maar ik heb dan ook nooit last gehad van die trammen waar je op moet stappen.
Ge geeft een grote party, en ge vraagt als cadeau een bijdrage voor de citytrip …
Zo jong nog! Proficiat en geniet ervan!
(zegt een net 43-jarige die dat man-huis-kindertjes trio pas kreeg na haar 30-ste)
alletwee? Het leven is te kort om iets niet gedaan te hebben
Mijn 30e verjaardag is voorbijgestormd zonder veel besef, omdat ik toen met een kind van 6 weken in het UZ in Jette zat. Hoe zielig is dat.
Ik neem me al 10 maand voor om die gemiste kans eindelijk eens in te halen, maar het komt er maar niet van…
Ik lees dus mee voor inspiratie voor verjaardag 31.
Denk dat ik nu eens serieus ga slikken want moet volgend jaar op tram 4…en daar wil ik niet aan herinnerd worden voor 15 juli…
“En daarna nog een godsgeschenk, waarover ik u bij tijden wel eens vertel.”
> brusje voor Basiel?
Gewoon alletwee jong!
Nog geen 30? Dat is nog erg jong volgens mij :-), net het “piep”-stadium voorbij.
Geniet ervan, of zoals Baz Luhrmann zegt “Enjoy the power and beauty of your youth; oh nevermind; you will not understand the power and beauty of your youth until they have faded. But trust me, in 20 years you’ll look back at photos of yourself and
recall in a way you can’t grasp now how much possibility lay before
you and how fabulous you really looked…”