U vroeg het zich waarschijnlijk al af, hoe het ondertussen verder gaat met het loopverhaal. Om met de deur in huis te vallen: dramatisch. Er staat een doos zakdoeken in de buurt, omdat ik het wat lastig heb.
Het zit zo. Net voor we op vakantie vertrokken, zag het er fantastisch uit. Ik had de voorlaatste les proper en zonder problemen afgewerkt. Tot zover het goede nieuws. Op vakantie was het geen optie om te lopen. Op een boot is dat sowieso nogal moeilijk, maar het was daar ook zo’n 45 graden. Dan kan je nog net zwemmen, maar andere sport is niet aan mij besteed dan.
Toen we weer thuis waren, kwam het moeilijk weer op gang. Maar het was ook nog altijd vakantie, dus ik vond het wel kunnen. Terug aan het werk, terug aan het sporten was het idee. Maar toen brak de drukste periode ooit aan op het werk, waarbij dagen van 12 uur meer regel dan uitzondering waren. En u begrijpt, dat het er gewoon even niet van kwam.
Op een dag heb ik doorgebeten, omdat mijn lijf schreeuwde om sport. Ik heb voor een keer middagpauze gepakt en heb een toer rond het Galgenweel gelopen. Omdat ik vermoedde dat ik nog maar weinig conditie over had na bijna een maand rust, begon ik weer op les 19. Evy zei nog steeds dat ik goed bezig was.
En dat was ook zo, want mijn conditie bleek nog steeds dik in orde. Maar meer goed nieuws is er niet. Sindsdien heb ik zo’n twee keer per week gelopen. En vandaag heb ik moeten opgeven. Opgeven. Voor de eerste keer in maanden.
Maar de pijn in mijn fucking rechterscheenbeen was echt niet te harden. Bij mijn loopsessie van zondag was dat ook al zo, maar toen heb ik doorgebeten. Dat ging nu echt niet. Te pijnlijk, en volgens mij is dat niet gezond dan.
Moesten er een spinning- of danslessen gegeven worden op mijn werk of om 6u ’s morgens, ik stond elke dag op de eerste rij. Maar anders is dat vrij moeilijk in te passen in mijn schema. Dus lopen moet het zijn. Ook al doet dat pijn en is dat dodelijk saai. Alleen het gevoel achteraf is top.
Dus wat doe ik nu? Een paar dagen rusten en dan opnieuw beginnen vanaf les 10 of zo? Een potje wenen, omdat ik me niet zo goed in mijn vel voel en graag veel zou willen vermageren? (Dat bruine tintje blijft niet eeuwig you know, en dan wordt duidelijk dat ik echt dik ben). Me tevreden stellen met af en toe een spinningles (waar ik veel te weinig naartoe kan gaan)? Aah.
Ok, ik heb dus een dip. Maar dat had u vast al door.
Ai, dat is vloeken… Same here hoor, na een paar keer opnieuw conditie-en figuurtraining stelde de dokter vanmorgen een dubbele peesontsteking aan mijn heupen vast 🙁 Dan maar terug naar touwtjespringen en hoelahoepen…
Veel sterkte en hopelijk kan je snel weer verder!
Klinkt als een ontsteking van de pees, best laten behandelen voor dat chronisch wordt.
Mijn dochter had dat ook en heeft een verplichte pauze moeten inlassen met behandeling. Mss idd beter eens naar de dokter gaan. Jammer maar het komt wel goed!
Loop je op vaste ondergrond? Daar had ik dat namelijk ook geweldig hard, in die mate dat ik zelfs les vier ofzo niet meer uitgelopen kreeg zonder te creperen. Dan zijn we overgestapt naar zachte ondergrond overgestapt en buiten één of twee keer heb ik die pijn niet meer gehad. Thank God, want mét die pijn verderlopen is toch niet echt een optie, hé.
Lastig. En we kunnen hier wel allemaal ‘goede raad’ gaan schrijven. Maar als ik er zoveel last van had, zou ik om de raad van een specialist vragen. Want misschien is het voldoende om op zachtere ondergrond te lopen, misschien heb je ander schoeisel nodig, misschien helpen steunzolen wel, misschien is er even rust en kine behandeling nodig,…. en misschien vind ik nog wel iets wat misschien kan helpen….
Niet misschien, wel: in ieder geval
Veel beterschap!
ik las “loop je op vast ondergoed?” dacht…euhh 🙂
sofie, ik heb je trouwens genomineerd voor de liebster award (zie mijn blog)
Zelf doe ik oefeningen thuis met filmpjes van YouTube.
Er zijn er heel veel van 10 minuutjes, en zo kan je elke dag iets nieuw proberen.
Dat kan je thuis doen, of op je werk 🙂
Om welk uur dan ook.
Een paar leuke
http://www.youtube.com/watch?v=aKFVZu_4Lq4
http://www.youtube.com/watch?v=8lESRge-UTA
http://www.youtube.com/watch?v=PxfTvsucsp0
Dus niet droevig zijn, zie wat je nog wel kan.
Succes
Sofie
die ga ik een bekijken, bedankt!
Hey Sofie
ik kan je frustratie wel begrijpen. Terwijl ik vroeger 3 tot 4 keer ging lopen, heb ik meer dan 6 jaar niets meer van sport gedaan. Eerst een kraakbeenknieblessure, dan 2 kindjes kort na elkaar die ‘s nachts totaal niet doorsliepen (tot 2.5 jaar) samen met een drukke voltijdse job. Ik kreeg met moeite mijn huishouden redelijk in orde. Het was elke dag overleven tgv het slaaptekort.
Lopen zit er door mijn knieblessure niet meer in, hoewel het mijn droom was om een marathon te lopen.
Je zou graag vermageren – overdrijf je niet een beetje door te stellen dat je “dik” bent? Al eens gezien hoe goed je eruit ziet ?! Echt!
Trouwens, bij mijn vriendinnen zie ik dat ze ook pas na een jaar of 3 na hun bevalling terugkeren naar hun vroegere gewicht.
Ik heb ervaren dat ik door cardiotrainingen niet echt vermager. Ik word wel een klein beetje strakker en voel me er beter door. Nu het op het werk iets minder druk is, ben ik nu sinds een maand – eindelijk!!!- op mijn eten aan het letten en aan het sporten. Geen tussendoortjes meer en veel proteines en weinig koolhydraten. Ik doe de oefeningen uit het bibliotheekboek “Ten years thinner” /”Voel je fit plan” van Christine Lydon (duurt minder dan 20min zonder dat je accessoires nodig hebt), soms gevolgd door 20 minuutjes op de hometrainer of de crosstrainer. Die toestellen had mijn man van vroeger, zo duur zijn ze niet (wacht op promotie bij *col*li*shop) en zo verlies ik geen tijd aan verplaatsing en hoef ik geen babysit als mijn man in het buitenland zit. Die oefeningen leveren echt resultaat op rond de taille en heupen, ideaal om de laatste zwangerschapskilootjes kwijt te geraken. Op de website zie je enkele voorbeelden na 6 weken oefeningen doen en eetgewoonten wat aan te passen(http://www.tenyearsthinner.com/testimonials.html). Het boek is geschreven door een dokter die je niets wil verkopen 😉
Succes !
Is een veel voorkomende loopblessure, ontsteking van het scheenbeen, ontstekingsremmers, ijs leggen en rusten,….veel beterschap,….
Helemaal juist 🙂 Typische reactie van een overbelasting. Als je meer info wil kan je zoeken onder Shin Splints.
Tijdelijk rustiger aan doen en geleidelijk opbouwen. En vooral niet opgeven! Je kan het wel, of om het met de woorden van Evy te zeggen: “je bent goed bezig!”
En de groepslessen in de fitness? Lekker afgelijnd, 60′ afzien en dan voel je je ook weer lekker. Weet niet of de les over de middag soms in je schema past, maar dat is handig (gesteld dat het past in het schema van werk + kind&gezin)
Dat is net het probleem Eva, dat ik daar niet geraak. Over de middag is redelijk onmogelijk, aangezien ik op het werk in A’pen ben en mijn fitness in Gent ligt. En ik meestal geen middagpauze neem, zodat zeker op tijd thuis ben…voor de crèche sluit. Tegen dat mijn lief thuis is, zou ik kunnen gaan. Maar dan moet er ook voor eten gezorgd worden, de rest van het huishouden, is het de enige tijd dat ik met Basiel kan spelen en daarvan genieten…En bovenal. Ben ik bekaf na 12 uur van huis te zijn. Want de groepslessen van Coupure, dat is het liefste wat ik doe!
Ik ga ook naar die groepslessen (sprak je al eens aan in de kleedkamer). Op zaterdagmorgen zijn er vele jonge mama’s. Misschien is dat haalbaar + één avondje? Ik moet me soms ook slepen, maar het loont. Vanaf 9 sept. nieuwe lessenrooster. Ik ga ook omdat lopen mijn sport niet is. geef mij maar BBB, fietsen, zwemmen… Is wat meer planning en organisatie, maar het alternatief is versuikerd bloed en een slecht humeur
Ik snap je frustratie maar al te goed. Ik ben drie jaar geleden enorm veel afgevallen door te fietsen en te zwemmen. Sporten werd een verslaving. Maar fietsen in de week is niet simpel, zeker in de winter. Dus zwom ik tot 4-5 uur per week.
Twee jaar geleden heb ik een verkeerde beweging gemaakt en sindsdien heb ik een schouderprobleem. Ik kan niet meer zwemmen, al verschillende keren opnieuw geprobeerd na een pauze. Steeds enorm veel pijn in de schouder, onhoudbaar gewoon. Een scan ondergaan, maar ze vinden het probleem niet (willen het opereren met 50% kans op succes en 100% zekerheid op 3 maand pijnlijke revalidatie).
Een beetje goede raad : probeer in ieder geval niet te fietsen met dat scheenbeen, ik ken mensen die een scheenbeenvliesontsteking krijgen van ‘t fietsen…
Ik hoop dat het probleem voor jou ondertussen van de baan is.