Op een dag breekt toch de zomer door. Kleine zweetparels nestelen zich in verborgen huidplooien. De zonnestralen kietelen je huid. Een ideaal weertje om te fietsen.

Maar hoe fiets je met een baby van bijna zes weken? Wel. Heel veel mensen hebben de weg gevonden naar onze fietskarrekening, waardoor wij afgelopen week naar de winkel konden om er eentje te gaan halen. Als ik het nog niet persoonlijk heb gedaan, wij zijn daar heel erg blij mee – superbedankt! Het prijs-kwaliteit-vergelijkwerk was al door andere mensen gedaan, het is een Croozer geworden. Ok ja, een Croozer Kid for 2. Aangezien dat hier alleen maar geweldig meevalt met dat boeleke, is de kans heel groot dat we het hele proces over een paar jaar nog eens overdoen. Enfin, plaats voor twee dus. Als ge uw kleine eens kwijt wil, hij kan nog in onze fietskar.

Nieuwe spullen, die moeten uitgeprobeerd worden. Nadat mijn lief zijn band geplakt had (dit keer zelfs zonder de hulp van een youtubefilmpje, het wordt nog een grote jongen), konden we vertrekken. We zochten een fietsroute van 25 km en zetten ons schrap. Basiel werd in zijn babyhangmatje gestopt en hoorden we voor de rest van de namiddag niet meer.

 

 

 

 

 

 

 

Man, zo heerlijk. De zon op je gezicht, de wind in je haren en een fantastische omgeving. Op wat voor een geweldige plek wonen wij toch. We wonen binnen de ring, op anderhalve kilometer van het Gravensteen – hartje Gent dus. Maar als we even de andere kant uitfietsen, komen we meteen in een oase van rust. Natuurgebied De Bourgoyen is ongeveer 4 minuutjes fietsen. En vanaf daar, wordt het alleen maar mooier.

Langs de Leie is het zo ongelooflijk schoon. Je kan je vergapen aan de kasten van villa’s langs het water, zwaaien naar de mensen die met een bootje voorbij varen en je ogen af en toe weer in je kassen duwen. Want serieus maat, dat is daar zo prachtig. En zo dichtbij, dat is gewoon onze achtertuin. Wat een ongelooflijk mooi dorpje is Drongen, het lijkt zo weggelopen uit een schilderij dat bij de bomma zou hangen (ik heb geen bomma, maar ge snapt het wel). Mmm.

Het deed ook deugd om weer eens wat fysieke inspanning te leveren (serieuze beklimmingen gedaan, met kar over hoge bruggen bv), voor we morgen echt in het zadel kruipen. (Eerste spinningles sinds vier maanden, it’s gonna hurt). Nu hebben we alleen nog een berghok/garage nodig zodat we de fietskar niet altijd moeten opplooien en binnen halen. (Tips zijn welkom)

Op een dag breekt de zomer door. De zomer waarin liefde een nieuwe dimensie kreeg en nieuw leven. De zomer waarin ge al die liefde in een fietskar laadde, om de sfeer van uw achtertuin te proeven. Van vakantie, van genieten. De zomer waarin uw fuchsia zomerjurk af en toe wind ving en opwaaide.