– Zijn hier bijna geen zwangere vrouwen te vinden. Gisteren in een restaurant in Queens hebben we er twee gezien, maar in Manhattan bestaat dat volgens mij niet.

– Zaten er in de keuken plots mieren gisteren en heeft onze gastheer F. dat professioneel opgelost. Hij nam een bus deo van AXE en ook een lucifer. De rest van het verhaal zal ik u besparen, maar de beesten waren dood.

– Stonden we in de Abercrombie & Fitch winkel en zei mijn lief in het midden van een voor de rest sympathieke conversatie ‘Maar ik denk niet dat jij hier zou mogen werken, want die mensen worden geselecteerd op basis van hun uiterlijk’. En kan hij zich daar nu nooit meer uitpraten. Man, die gaat moeite moeten doen om het goed te maken.

– Is het een fabel dat mensen op de metro recht staan voor zwangere vrouwen en oude mensen. Totaal niet. Er is nog niemand voor mij recht gestaan, hoe ostentatief ik ook mijn buik toon en er stilletjes over wrijf. Misschien komt dat omdat de meeste mensen op de metro ofwel slapen, ofwel schaapachtig voor zich uitstaren. Maar toch, ik had er meer van verwacht.

– Heb ik al twee blaren en hebben we nog maar één dag echt rondgestapt in de stad. Maar bleek het gisteren wel niet echt een probleem om naar de wc te kunnen gaan. We kwamen er altijd eentje tegen op het juiste moment, en ze waren zelfs niet degoutant. (Behalve dan dat ze allemaal deuren hebben waar je langs de zijkanten nog een beetje kan doorkijken, en daar voel ik me wel wat ongemakkelijk bij)

– Doen we heel hard ons best om niet te veel over te komen als echte toeristen. Gisteren vroeg toch al iemand de weg aan ons, dus volgens mij zijn we goed bezig.

– Schijnt de zon vandaag en is het St Patrick’s Day. Ik heb een groen kleedje bij (per ongeluk), maar ik weet nog niet of ik dat ga aandoen.

– Is het heerlijk om op vakantie te zijn en toch zonder problemen alles te verstaan wat mensen zeggen. Ik moet me niet inspannen voor die taal, loving it. Ik hoop dat er nog veel mensen me aanspreken, want ik babbel echt ongelooflijk graag Engels.

– Ben ik zelden zo moe geweest. 26 weken zwanger, lichte jetlag, een hele dag rondstappen door een drukke stad…het eist zijn tol. We slapen hier dus geweldig goed! En omdat ik toevallig het huisje van het kindje draag, gebeurt alles op mijn tempo. Een geluk dat mijn lief hier al twee keer geweest is en dus niet alles per se moet zien. (En u negeert dat elke keer dat ik hier al in de zetel ben gaan zitten bij F. thuis, ik tien minuten later aan het ronken was)

– Kreeg ik gisteren in Chinatown hevige rugpijn, maar wil ik daar zeker nog een keer naar toe. Hey, dat kan, we moeten bijlange nog niet naar huis.

– Ben ik nu al ongelooflijk fan van deze stad. Ik wist dat op voorhand, maar dat past bij mij. Zelfs aan de andere kant van de Atlantische Oceaan, ben ik een stadskieken.

– Is het misschien weer eens tijd om op te staan. En aan de dag te beginnen. Als ik beslist heb welke schoenen ik ga aandoen. En welke kleren. Dat is zo moeilijk aan op reis gaan.