• Zijn we nog eens op bezoek geweest bij de NKO-arts. De dagen waarop er geen etter uit Felix zijn oortjes komt, zijn even schaars als een witte kerst de laatste tien jaar. De diagnose is dan ook duidelijk: chronisch loopoor. De oorzaak is ook bekend: te smalle buis van Eustachius. Dat betekent vooral dat er niet heel veel aan te doen is, dat hij er echt moet uitgroeien. Ondertussen zouden wij beter een kraan met fysiologisch water laten installeren, want spoelen en spoelen en spoelen is ongeveer het enige wat we kunnen doen. Maar bon, nog geen afscheid van #teamnosleep dus. En vooral: afwachten of er geen blijvende gehoorschade is. Ondertussen laat hij het alvast niet aan zijn hart komen.

• Hebben wij dan toch een kerstboom. Even belachelijk klein als de jaren voordien, maar het is een kerstboom. En hij is met veel liefde en concentratie versierd.

• Kan ik niet geloven dat de feestdagen in zicht zijn. Ik laat het gedoe helemaal aan mij passeren, ik laat me niet opjutten door cadeaustress of wat dan ook. Maar eerlijk gezegd, ik zou dat allemaal graag overslaan. Ik ben niet aan die feestdagen. Al is het wel fantastisch om voor het eerst in tien jaar vakantie te hebben in deze tijd. Niet dat ik het ooit echt erg heb gevonden om op Nieuwjaarsochtend radio te gaan maken. Dat was meteen het perfecte excuus om feestjes te skippen. (Maar pas op, ik neem Kerstmis wel heel serieus, zoals je ziet)

• Kunnen wij – ik spreek hier niet in koninklijk meervoud, mijn lief is even grote fan – niet meer wachten tot er een nieuwe reeks van Masterchef Australia komt. Only the most wonderful tv-show in the world. Wanneer Gary, Matt en George precies terug komen, is helaas nog niet bekend. Maar de rechten voor seizoen 7 zijn binnen! En dat terwijl ze Down Under al aan seizoen 8 zitten he. Waar wachten we nog op eigenlijk. We. are. so. ready.

• Zou ik graag nog eens wat plaats maken in mijn kleerkast. Twee kledingmaten minder, dat maakt dat wat dingen al een paar maanden in de weg liggen. Mijn stijl is ook wat veranderd, dus er mag wel wat weg. Roep als je geïnteresseerd bent in Who’s That Girl bijvoorbeeld. Of in hippe kinderkleding waar mijn twee boys uiteindelijk te stevig voor bleken te zijn. Dan organiseer een verkoopje aan heel zachte prijzen?

• Loop ik ineens een stuk trager dan een paar weken geleden. Na die kleine blessure-pauze geraak ik precies niet meer op snelheid. Maar goed. Toen wij zaterdag naar de Carrefour in St Denijs Westrem gingen, ben ik wel gewoon traag naar huis gelopen. (8km met wat fijne omwegen, toch beter dan in de zetel te zitten, nee?). En toen ik onlangs naar de garage moest voor een onderhoud, heb ik de wachttijd nuttig gebruikt. Nog steeds geen grote ambities, gewoon genieten.

• Ben ik een gelukzak. Ook al is mijn dag klusjes afwerken-dag volledig in het water in de kots gevallen door een buikgriep van Felix. Ik kan deze week Basiel naar school brengen én gaan halen. Ik heb een geweldig lief. Wij hebben het goed. Het is hier warm, in so many ways.

• Wil ik even iedereen bedanken die hier komt lezen. De laatste maanden heb ik moeten duwen om Sofinesse boven water te houden, het bloggen is nog nooit zo moeilijk gegaan als de laatste weken. Er was veel energie nodig op andere fronten, waardoor ik hier niet echt kon doen wat ik wou.  Enfin, ik verwacht veel van 2017. En tegelijkertijd ook zo weinig mogelijk. Dan kan het alleen maar meevallen. Ik wens jou vooral een fantastische tijd! Een goede gezondheid (above all), en dat al je wensen mogen uitkomen.

Zoen!