*was ik zeker vergeten te vertellen dat ons huis ondertussen verkocht is? Al een hele tijd eigenlijk, maar de compromis-shizzle is nu pas afgehandeld. Een tof, jong koppel komt binnenkort in ons huis wonen. En ik heb 20 kilo stress van mijn schouders gegooid.
*had ik ook nog niet gezegd dat wij al over 23 dagen de sleutel krijgen van ons nieuwe huis zeker? Hoera!
*betekent dat natuurlijk ook dat ik de verhuis helemaal aan het plannen ben. Gewillige vrienden en familie zoeken om te helpen, behangpapier zoeken en bestellen, kleuren kiezen, plannetjes tekenen en kijken waar meubeltjes moeten komen, dromen…Ik zie het helemaal zitten. Vooral het stuk waarin we ook echt verhuisd zullen zijn.
*de administratieve zever schrikt me wat af. Eerlijk, moet dat nu echt? Zou dat niet gemakkelijk zijn als het met één formulierke allemaal in orde zou zijn?
*ging ik ook naar de kinesist om mijn postnatale abdomen weer in vorm te krijgen, maar ging ik buiten met de opdracht een maatbeker te kopen en een plaskalender bij te houden. Mijn blaas is wat te klein geworden blijkbaar en moet weer groter worden. Hoera voor kinderen op de wereld duwen!
*lig ik daar nu dus geregeld met een trillende sonde een eend te volgen. Don’t ask.
*is mijn postnataal abdomen nog altijd niet bikiniproof dus. Oeps.
*is mijn ouderschapsverlof officieel ingezet. Nog twee maanden genieten. Elke seconde, genieten van mijn kroost en het rustige en simpele leven.
*betekent verhuizen ook opruimen. Grote kuis. Veel dingen weggeven, naar het containerpark brengen, verkopen (mijn kleerkast. Ik ben van plan om de halve inhoud van mijn kleerkast weg te doen). Als ge iets nodig hebt, ge roept maar.
*zit mijn hoofd vol interieurideeën. Eén van mijn andere roepingen was toch echt om zoiets huisdokter-achtig te doen. Debbie Travis. Michèle Van Sebroeck. Sofie Verschueren. I would totally jump if people would totally ask me. In mijn dromen doe ik wat ik wil he. Maar van mij mogen er gerust toch wat interieurprogramma’s zijn.
*wordt Basiel bijna drie jaar en probeer ik zo’n coole moeder te zijn die iets leuks meegeeft voor zijn klasgenoten. Alleen, ik ben op dat vlak niet bepaald het creatieve wonder. Totaal niet eigenlijk, dus laat u gaan met de (gezonde) tips.
*ging ik naar de kermis op de heimat. Wat ongelooflijk bevreemdend was, want terwijl mijn kind de flosj probeerde te pakken, besefte ik plots dat ik een generatie was opgescheven. De mensen waarmee ik in het middelbaar had gezeten, stonden allemaal hun kroost aan te moedigen. Buggy’s, snottebellen, fiere grootouders. Het leven gaat zo snel vent, zo verschrikkelijk snel. En ik ben ‘groot’ geworden.
*gingen we ook naar de zoo. Gasten, wat een ideale dagtrip is dat met kleine kleuters. Net groot genoeg om alles te zien in de tijdspanne van kleuterfocus, zodat het plezant blijft. We waren er toen het openging, we zaten vlak na het middageten alweer op de trein. Maar Basiel heeft het nog elke dag over het ijlpaard dat kaka had gedaan, de olifant die pipi moest doen en de leeuw die nog aan het slapen was in zijn huisje, in zijn bedje.
*gaat alles zijn gang. Zijn goede gang.
Super!!!!
Oh inderdaad, als het huis verkocht is….groot verschil vond ik indertijd! Enjoy plannen voor het nieuwe huis!
Klinkt alsof er een leuke periode begint voor jullie! Geniet ervan!
Een tip voor de verjaardagstraktatie van Basiel (heel makkelijk en elk kind lust het): koekjes met aardbei en chocolade
https://skinnyandspicy.wordpress.com/2015/05/09/aardbei-chocoladekoekjes/
Die trillende sonde ken ik, die eend was er 3 jaar geleden nog niet. Of ik had last van postnataal geheugenverlies, dat kan ook. Hier komt eindelijk de aanvaarding dat het postnatale abdomen niet meer op het prenatale zal lijken, ondanks het prenataal gewicht. Volgens mij is alles gewoon niet meer terug op zijn vroegere plaats geraakt, waarschijnlijk doordat ik zo lang pannenlatallures had. Ik denk dat mijn buik deed van ‘hoezee, eindelijk plek’ en dat ie die nooit van mijn leven meer wil afstaan 😉
Hiep hiep voor de verkoop en verhuisplannen. Verhuizen tijdens je zwangerschapsverlof, dat lukt hoor. Iets vlotter dan tussen de soep en de patatten en het zorgen en werken door, vond ik toch. Met een doos of twee per dag raakt je huis ook ingepakt. En de kringloopwinkel is vlakbij hé (die mis ik wel nu ik aan de andere kant van Gent woon). Hoop alleen op familie die 4 dagen na je verhuis zichzelf niet uitnodigt voor een verjaardagsfeestje van kindlief en vervolgens klaagt dat de taart niet supergoed gelukt was, de koffie niet snel genoeg kwam en niet iedereen kon zitten. En och, en passant ook het traphekje naar de verdoemenis helpt omdat het niet snel genoeg opent.De kans dat ik die rotopmerkingen ooit vergeet is quasi nul. De kans dat jouw familie je hetzelfde flikt hopelijk ook. Sorry voor mijn gezaag, dat zat blijkbaar nog altijd verrassend hoog.
Duim duim voor je verhuis!
Hier heeft vorige week de traktatie “fruitsla en een boekje voor de juf/klas” het super gedaan.
Ik wou nog iets met fruit op een stokje, maar toen zag ik in mijn hoofd 24 peuters en stokjes en toen dacht ik “neuh, de juf had gezegd dat fruitsla ok is, fruitsla it will be”. En ik kreeg het zelfs gesneden voor 8u30, al mochtik de kom ook in de voormiddag brengen 🙂
Laat die kilo’s stress al maar vooraf van je schouders vallen.
Voor de rest alweer een zalige update om te lezen!
Vorig jaar gaf ik piratenbananen. Lekker, goedkoop, gezond, origineel én snel gemaakt :). Ik schreef er een blogpost over met foto’s, dus neem gerust een kijkje -> http://esterdepret.be/traktatie/
Voor Tibo’s verjaardag hebben we aan de juf gevraagd wat de klas kon gebruiken. Als je ziet wat voor “brol” er nr huis meekomt bij zo’n peuterverjaardag… Voor iets meer dan 1€ per peuterklaskindje (wat je gemakkelijk kwijt bent aan prullen) hadden wij 2 spelletjes van HABA voor de klas. Samen met een zelfgebakken cake of 2 een zeer succesvolle verjaardag!