Ge kent dat wel, op voorhand leek een week vakantie echt tijd genoeg om allerlei dingen te doen die er anders nooit van komen. Zoals daar zijn: de laatste verhuisdozen leegmaken, mijn kleerkast uitmesten, de zolderberging inrichten, de livingkasten uitkuisen en herinrichten en ondertussen uiteraard ook sporten, taarten bakken (haha, not), een boek lezen met een warme choco aan het haardvuur (wij hebben geen haardvuur, but you get the picture) terwijl de kindjes zitten te spelen. Oeps. Fail.

Eigenlijk is de kerstvakantie zo druk met al dat feesten, dat je bijna begint te snakken naar het normale ritme. Ook niet helemaal waar dat, want het deed ongelooflijk deugd om alleen maar van kindjes wakker te worden en niet van een wekker. Basiel sliep langer dan ooit tevoren, waardoor ik alweer met een kanjer van een slecht gevoel zit omdat dat kind nu plots twee tot drie uur vroeger moet opstaan. Hij deed ook vaak nog een namiddagdut, bovenop een superlange nacht. Naar school gaan moet zo vermoeiend zijn! Die vakantie was echt nodig. Ook voor mij, de wekker gaat weer om 5u na het ergens tussen 7u30 en 9u van de voorbije week. Dat doet pijn, de hele dag eigenlijk. Nachtelijke escapades met baby’s blijken ook een pak draaglijker als je nog een stuk van de ochtend vanuit je bed kan meepikken ipv de overgang van de nacht naar de ochtend aan je voorbij te zien schuiven op je bureau.

Ik heb een dubbel gevoel bij al dat feesten. Dat is natuurlijk gezellig, maar enorm laat tafelen en grote drukte maakt me toch ook niet altijd gelukkig. Ok, eerlijk is eerlijk, ik was zo aan het einde van mijn latijn dat kerstavond een beetje aan mij voorbijgegaan is. Onze jongens hadden er duidelijk wel zin in:

Ik heb ook nee gezegd, bijvoorbeeld omdat de hoofdpijn (niet van de kater, ik drink geen druppel) te fel was om in een gigantische drukte te gaan zitten nieuwjaren aan de andere kant van het land. Die dagen passeren een beetje, ik ben geen gigantische fan. En hoewel Basiel het allemaal geweldig vond, moet hij toch ook bekomen van het cadeautjes- en feestgeweld. Hij heeft dan ook serieuze optredens moeten geven.

De dagen waarop we met z’n allen thuis waren, zijn we echt voor de volledige luiheid gegaan. Verder dan een wandelingetje naar de kerstmarkt zijn we niet geraakt. Gewoon genieten van elkaar, hangen, spelen, lachen en zoveel mogelijk van dat alles in comfy kleren.

Het was ook echt fijn om een paar dagen alleen met de kindjes te zijn, zo werd het eeuwige ‘papa moet dat doen’ toch ook een specifieke roep om mama af en toe. Ik heb ook wel goede punten gescoord door voor de allereerste keer met hem naar de cinema te gaan. Rox vs. Megamindy was bijzonder indrukwekkend, soms een beetje te spannend maar vooral heel gezellig. Al vond hij het bijhorende zakje snoep minstens even leuk als de film zelf.

Heerlijk dat kindjes gewoon enthousiast mee roepen met de personages en tijdens de pauze zichzelf even uitlaten door voor het doek prompt wat scenes na te spelen. Maar eerlijk waar, ik vind de cinema schandalig duur. Dat is bijna niet meer te doen om te gaan kijken, laat staan om er nog iets bij te nemen van eten of drinken. Shame on you, Kinepolis.

Het was vooral veel van gewoon thuis zijn, ik kan daar enorm van genieten. De dag passeert en hoewel ik het gevoel heb dat ik geen twee minuten stil gezeten heb, is er eigenlijk ook niets gebeurd. Of misschien toch, want het ene kindje staat in de keuken, het andere kindje doet spontaan en vrijwillig de kuis. En behoorlijk grondig.

Ik ben ook eindelijk overgegaan tot de aankoop waar ik al weken -wat zeg ik maanden – over aan het twijfelen was: de Boba draagzak. En nu sla ik mezelf voor de kop dat ik het niet eerder heb gedaan natuurlijk, want op een week tijd al twee keer goed gebruikt. En het is niet te zwaar, zelfs niet met een reuzenbaby. Ik zal zelfs meer zeggen, Basiel wou er ook een keer inzitten en zelfs dat ging vlot! Het lukt wel nog niet zo goed om Felix alleen in de zak te stoppen, maar oefening baart kunst zeker?

Maar om de boel samen te vatten: het was heerlijk, fantastisch en geweldig. Ik kan daar zo van genieten om gewoon de huismoeder uit te hangen. Het is waarschijnlijk not done om dat cool te vinden, maar ik ben echt graag thuis.

Ik hoop dat het bij jou ook fijne feesten/vakantie was?