WARNING: ZWAAR MELIGE POST

Het is commercieel gedoe, ge moet elke dag de liefde vieren en niet op een welbepaalde dag. Ik vind dat allemaal ook, ware het niet, dat ik toevallig geboren ben op Valentijn. Ik kan het dus niet negeren.

Gisteren zijn we hier een stap dichter gestapt naar de 30 (ik ben bang van die drie, ik negeer het voorlopig, ik ben nog een volbloed twintiger) – vanaf nu tellen we 27 lentes. Ik vind verjaren eigenlijk niet zo plezant. Toch niet zoals vroeger, toen keek ik daar echt naar uit. En toen voelde ik mij ook de hele 14de februari lang superspeciaal. Ik kon toen de 13de al niet slapen, van de spanning. En als ik dan toch ‘s morgens wakker werd, voelde ik me helemaal jarig. Maar nu is dat eigenlijk voorbij, ik voel dat niet meer dat ik jarig ben, ik weet dat gewoon.

Maar het was gisteren toch een beetje een speciale dag. Want hoeveel stress is dat wel niet voor een gloednieuw lief om meteen al een jarige partner te hebben? Veel dus. En het wordt nog erger, want op mijn verjaardag waren we ook nog eens exact een maand samen. En daarbovenop, is het nog eens Valentijn. Quite a test, my dear.

Kan ik even zeggen dat hij het met glans doorstaan heeft? Hij heeft het met glans doorstaan. En dat het helemaal niet lijkt alsof we nog maar een maand samen zijn, maar alsof er misschien nooit iets anders geweest is. Het gaat hier allemaal vlug, maar het voelt zalig. Enfin, u heeft niet al te veel boodschap aan deze verliefde praat waarschijnlijk. Ik zal het proberen te beperken. Alhoewel, het is natuurlijk wel een post over Valentijn, allow me to be mellow.

Dus.

Ik stapte gisteren de living binnen en daar stond een gigantische bos bloemen. (Het lief heeft daarvoor afgezien, hij is op Valentijn dus werkelijk een bloemenwinkel binnengestapt, zoals al die clichémannen – die hij niet wil zijn – en heeft dan – het wordt nog erger – met die bloemen door Gent moeten stappen. Zeker 20 mensen hebben hem daarbij gezien en gedacht, ah, het is er zo eentje. Zo eentje die mee doet aan de commercie en bloemen koopt voor zijn lief. Maar niet dus he mensen, het was voor mijn verjaardag. Ja, er zijn mensen die verjaren op dagen van commerciële hartjes). Ik vind bloemen trouwens altijd een winner, ik ben zot van bloemen in mijn huis. Goed gedaan lief!

 

Ik wist ook al dat we zouden gaan eten. Dat had hij ‘s morgens al verklapt (zodat ik zeker geen date met mijn minnaar zou beleggen natuurlijk, voor de zekerheid).

En toen kwam er nog een geweldig cadeau! Op de meest orignele manier verpakt. Maar het komt er dus op neer dat u binnenkort niet meer via wordpress moet. Want sofinesse.be is voortaan van mij! Yihaa!

Kan ik dus zeggen dat het een geweldig dag was. En dat het zelfs niet zo heel erg was dat ik 27 geworden ben. Alles heeft zich immers opgelost en de toekomst ziet er geweldig rooskleurig uit.

En ik ben gelukkig.

We nemen het er dan ook bij, dat we op de verjaardag de strijd verloren hebben tegen de ziektekiemen. Ik ben er al tegen aan het vechten sinds zaterdagnacht en uiteindelijk heb ik moeten toegeven. Na het schrijven van deze post, ga ik dan ook weer even liggen. Maar tussen de oorontsteking, sinusitus en zware verkoudheid door, wou ik toch even laten weten dat het een geweldige Valentijn/verjaardag/maand samen was.

Of kan u niet tegen zoveel meligheid?