Na de vorige post en ook na foto’s op instagram, kreeg ik al verschillende keren de vraag hoe ik in godsnaam zo’n indrukwekkende melkvoorraad bijeen heb gespaard. Ik ben trots op de twee volle schuiven in de diepvries, maar ze zijn er wel niet vanzelf gekomen. Mijn grootste geheim: hard werken.
Er was een tijd dat Felix redelijk doorsliep (let op de verleden tijd in deze zin, hij doet dat nu totaal niet meer en mijn wallen hebben het geweten), maar mijn borsten sliepen toen niet door. Terwijl Felix nog gezellig aan het slapen was, werd ik wakker omdat mijn borsten zo gespannen waren. Een pijnlijke affaire. Ik stond dan altijd op om te kolven (meestal rond een uur of 5u). De opbrengst was op zo’n moment vrij indrukwekkend, meestal goed voor twee volle flesjes (2 x 150 ml). Aldus geraakte één diepvriesschuif gevuld.
De rest is er allemaal gekomen door – simpelweg – mijn productie op te drijven. Dat komt er op neer dat ik tegen mijn boobies zeg dat ze meer moeten produceren. We houden daar geen vergaderingen over en ik babbel ook niet echt tegen mijn borsten, ik zet er gewoon een paar keer per dag de kolfmachine aan. Kolven blijft een vreselijk gevoel (het koe-gevoel) en ik moet elke keer diep zuchten als ik het doe, maar ik doe het. Moeilijk gaat ook, zegt mijn moeder altijd.
Wanneer kolf je dan het best, hoor ik je denken? Vanaf nu is het anders, want ik ben weer aan het werk en kan dus fysiek niet bij mijn kind zijn. Het kolven waar ik het hieronder over heb, stamt vanuit de zalige tijd dat mijn baby de hele dag bij mij was.
Ik kolf zelf zelden of nooit na de maaltijd, ik zal het eerder andersom doen. Kolven en daarna Felix nog aanleggen. Een baby krijgt er altijd meer uit dan een kolf, dat is wel duidelijk. Terwijl ik er kolvend vaak geen druppel meer uitkrijg, hoor ik Felix daarna nog gretig slikken. Maar nog vaker doe ik het tussen twee voedingen, zodat de melkfabriek echt signalen krijgt om meer te produceren.
Tot ik begon te werken, gaf ik altijd op vraag. Dat betekent dat er soms grotere uurgaten tussen zaten, maar dat hij soms ook aanlag als het nog maar 10 minuten geleden was. So be it. Maar als ik bijvoorbeeld twee uur niks gegeven had en Felix zag er nog content uit, hup aan de kolf. Als hij in slaap is gevallen voor de nacht en ik ben nog wakker, hup aan de kolf. Heeft hij ’s nachts maar één kant gedronken en staat de andere vrij gespannen, hup aan de kolf.
Mijn kolfgeheim is dus eigenlijk helemaal geen geheim. Er zijn wel een aantal vuistregels die ik hanteer:
- Kolf altijd dubbelzijdig, ook als je één van de twee borsten leeg is. Enkelzijdig kolven is tijdverlies en elke 10 ml telt.
- Investeer in een goede kolf. Ik ben persoonlijk heel tevreden van mijn Medela Freestyle. Een groot verschil met de huurkolf van de mutualiteit die ik de vorige keer had. Kolven is vreselijk, dus alles wat helpt om het comfortabeler te maken is welkom. Bij Boobs-‘n-Burps kan je zelfs een kolfconsult doen. Daar vind je nog veel meer tips!
- Wees niet teleurgesteld als er niet veel uitkomt. Heb geduld. Hoe vaker je kolft, hoe meer er uiteindelijk zal uitkomen. En elke ml telt!
- Eens je een voorraadje hebt, geef je kindje dan elke dag een stukje. De baby leert van een fles te drinken (training, elke dag, om drama’s te vermijden) en jij krijgt er een kolfmoment met grotere oogst bij.
- Blijf lachen. Ook al voel je je een koe. Het is allemaal voor het goede doel. Ik heb een bloedhekel aan kolven, maar voor mijn zoon. Ja, doe ik al eens effort.
Maar bovenal: wees trots op jezelf en op elke milliliter!
Oh, wat ben ik stiekem blij dat ik daar vanaf ben!
Ik kolfde wel nooit dubbelzijdig. Op één of andere bizarre manier haalde ik altijd véél minder uit mijn borsten als ik ze tegelijk kolfde dan als ik ze één voor één deed.
Helaas inderdaad wel tijdrovend.
Oh de omg-ik-ben-een-melkkoe periode… Borstvoeding geven deed ik met veel liefde en plezier, maar dat kolven, pffft. Wel een impressionant voorraadje dat je daar hebt, chapeau
Dubbelzijdig kolven werkte hier ook het best, maar ik deed het niet graag.
De ene borst kolven terwijl mn baby aan de andere borst dronk werkte het best van al, maar wel verre van gezellig (voor beide partijen)
Maw, kolven ging me in’t algemeen niet goed af. Ik frustreerde me erin en ging enkel kolven als het echt noodzakelijk was. Wat voor een minieme diepvriesvoorraad zorgde.
Ik wrong me liever in allerlei bochten om toch maar mn kind te kunnen aanleggen :). (KDV belde wnr de baby honger had en ik ging er heen, en al.)
Ik haat het ook hartsgrondig, maar de creche is 60 km van mijn werk, ik kan er dus echt niet naartoe :). En ik ben deze week al weg om 4u ‘s ochtends, ik kan dus niet anders. Leuk dat je het zo kon doen!
Hier ook gestart met beperkte voorraad, twee weken op voorhand gestart met eens per dag. Zo lang ik voor de rest thuis was nooit gekolfd. Eens aan het werk gewoon elke dag de voedingen voor de volgende dag en kwam ik te kort dan in het weekend eens extra. En dat is gelukkig altijd gelukt, zij het soms met wat moeite. En met het goedkoopste enkelzijdige kolfje dat er is (een oud model Avent), maar dat werkte goed voor mij. Ik heb nog getwijfeld aan de Freestyle hoor, schijnt een zalig machien, maar had die oude kolf nog liggen en ik ben er wel vriendjes mee. Flesjes drinken hier ook niet geoefend, dat hebben ze telkens in de crèche geleerd, thuis weigerden ze toch maar hardnekkig. Maar borstvoeding moest toch ook vooral fun blijven en live voeden, kolven is toch wat meer gedoe en hield ik dus enkel voor de werkdagen.
Mijn baby weegt 9kg, mijn kolfoogst van de dag is helaas nooit genoeg. Ik krijg gewoon niet bijeengekolfd, wat hij live drinkt. Helaas, anders zou het allemaal wel eenvoudiger zijn. Constant nadenken over waar en wanneer nog extra kolven is vermoeiend. Om over het kolven zelf nog maar te zwijgen 🙂
Goh, dat kolven … Ik vond kolven even ambetant als borstvoeding geven, eerlijk gezegd. Ik vond ze allebei niet leuk. Tja, dat kan dus ook. Ik deed het omdat het voordelen had voor mijn kind, niet omdat ik er zelf voor in de wieg was gelegd. 🙂
Ik herinner me de dag waarop ik inzag dat voeden rechtstreeks uit de borst niet lukte, en besliste op kolven over te stappen. Die dag hing ik ELK VRIJ MOMENT aan de kolf. Als ik niet zoveel stress gehad zou hebben om mijn productie omhoog te krijgen, dan had ik daar best veel moppen over gemaakt. Mijn productie schoot wel omhoog. De truc is dus echt: veel kolven. Ik deed het niet dubbelzijdig, ik vond dat niet handig – ik las altijd iets tijdens het kolven. Mijn diepvries zag er trouwens helemaal uit zoals de jouwe: vol Avent-potjes! Ik heb die potjes nog altijd en gebruik ze nu om havermout in te doen die ik meeneem naar mijn werk.
Ik heb trouwens een weg-met-die-kolf-feestje gegeven toen het erop zat. Misschien een idee?
Ik heb een handenvrije kolf. Boekje lezen en dubbel kolven, geen probleem! Maar zelfs met mijn vorige kolf kon ik dubbel kolven en lezen tegelijk 🙂
Een wonder. Wie sloeg de pagina’s dan om? 🙂
Ik duw mijn borsten zo wat samen, zodat ik de twee kolven in één hand kan vasthouden. Ander hand vrij om de pagina’s om te slaan!
In Boobs en Burps kan je ook een band kopen waar je twee kolfsetjes in kan steken. Handsfree kolven 😀
Ik had ook een diepvries vol, maar ik moest het niet combineren met een live drinkende slokop 😉 Dus echt wel chapeau wat je doet.
Het kolven ging hier zeer goed, tot het moment dat ik ook mocht beginnen oefenen met baby’s aan de borst leggen (tweeling, 10 weken te vroeg geboren, een baby kan maar aan 34 weken zuigen, slikken en ademenen tegelijker tijd, dus pas vanaf dan kan je beginnen proberen met aan de borst te leggen). Ik werd een slaaf van die kolfmachine. Ik moest zien dat ik exact 2 uur voor het voedingsmoment kolfde, zodanig dat er terug voldoende melk zou zijn voor het voedingsmoment. Dan mocht ik ze even aanleggen, daarna flesje geven, en dan moest ik ze al heel snel terug in hun bedjes leggen omdat ik terug moest kolven. Als ik te lang bleef zitten met hen op de schoot, dan werd ik gestraft met verstopte melkkanaaltjes, borstonstekingen, etc. en dan klopte de hele timing ook niet meer. Alles samen duurde dat anderhalf uur, en anderhalf uur later begon het weer. Ik heb het dan ook niet kunnen volhouden. Ik vind het heel erg jammer, want ik had eigenlijk wel genoeg melk voor twee.
Dag Tine, jij bent niet alleen. Toen ik jouw commentaar las, dacht ik mijn eigen verhaal te lezen. Weliswaar geen tweeling (dat moet nog zwaarder zijn), maar een prematuur meisje. De eerste weken was het bij mij ook exact hetzelfde (kolven, voeden, flesje, kolven). Ik heb het dan wel nog 12 weken kunnen volhouden, omdat ze op den duur goed aan de borst kon drinken. Daarna werk moeten hervatten, meer stress, productie gezakt en dan maar overgeschakeld naar flessen. Wat ze binnen heeft, heeft ze binnen! Geldt ook voor jouw tweeling 😉
Ik heb zo’n kolfbeha Sarah, zalig handig!
Door jouw verhaal ben ik weer blij met mijn keuze om niet (of nauwelijks) af te kolven.
Ik gaf mijn zoontje borstvoeding tot hij ongeveer zes maanden was. Kolven vond ik verschrikkelijk dus dat deed ik niet (tenzij hij eens op logement ging en mijn borsten op ontploffen stonden). Vanaf het moment dat ik begon af te bouwen kreeg hij kunstvoeding.
Ik vind die babyperiode zo al zwaar genoeg. De schaarse vrije momenten die er zijn doe ik liever iets dat ik fijn vind.
Borstvoeding is de gezondste voeding voor een baby, maar een blije mama is ook veel waard hé.
Maar uiteraard, ieder zijn eigen keuze!
Fijne voorraad!
Ik heb me op het werk ook gespecialiseerd in dubbelzijdig afkolven en dan met één arm klemmen op de pagina om te slaan. Dat was natuurlijk voor de kindle.
Veel succes!
Begin september ga ik ook weer aan de slag en ik ga er ook weer voor gaan. De diepvries zit ook al goed vol. Sinds 1 juli kolf ik elke dag een keertje extra zoals jij schrijft (al durf ik wel niet dubbelzijdig uit angst dat ze dan net honger zal hebben) en ik kan met een gerust hart beginnen als de kolfopbrengst van een dag wat minder is dan verwacht. Ik kolf op het werk ook met Medela Freestyle en steek de borstschilden in mijn Mammae bh vast. Handsfree is een groot gemak!
Bedankt om dit uit te schrijven! Ikzelf had last van hyperlactatie, ik mag er niet aan denken wat dat zou geven als ik m’n productie nog eens zou opdrijven met tussentijds kolven. Ik kolfde voor elke voeding 50cc af, maar dat was geen melk om later aan dat prutske te geven, enkel waterige voormelk waar ze ongemakkelijk van werd (de reden om voor het aanleggen wat te kolven). Tweede pruts is op komst in twee maandjes, ik hoop dat ‘k op een of andere manier ook toch een klein laadje in de vriezer vol krijg, maar ‘k ga me er niet druk in maken. Het is met beperkte vooraad de vorige keer ook gelukt (10 maand exclusief bv, tot een jaar en een maand ‘s morgens en ‘s avonds)