Ik vroeg me af wat ik zou antwoorden dat mijn hobby’s waren, als Steven van Herreweghe dat zou vragen. Vriendin Barbara en ik mogen namelijk naar de volgende ronde van De Pappenheimers. Ik verwacht dat we er dan uitvliegen, maar dromen kan geen kwaad. We quizzen graag, zijn niet vies van wat media-aandacht en bovendien kan zij wel wat cash gebruiken voor haar huwelijk en ik voor de badkamer. Allemaal superhypothetisch uiteraard, want deelnemen is in dit geval echt even leuk als winnen.
Vriendin Barbara en ik backstage in de AB. Welke BV zou best bij ons passen?
Ik bedacht me dat het redelijk hautain en tegelijk saai klinkt om te zeggen dat ik het te druk heb voor een hobby, met een full time job en een gezin met twee kinderen. Ook al is daar eigenlijk helemaal niets mis mee. Maar misschien dat ik op tv graag wat cassanter uit de hoek kom, ik ben ook maar een gewone aandachtshoer die graag gezien wil worden, weetwel. *roloog*
Als kind had ik eigenlijk te veel vrijetijdsbestedingen. Op woensdag en zaterdag zat ik op het conservatorium voor dictie, voordracht, dramatische expressie, repertoirestudie en toneel. Vrijdagavond ging ik turnen en zondag naar de scouts. Ik was soms blij dat het examens waren, omdat ik dan eens niet van hot naar her moest spurten (of fietsen, ik deed alles met de fiets). Ook al deed ik al die dingen graag en volledig vrijwillig.
Af en toe sta ik nog eens op een podium, maar alleen als presentatrice. Sebiet ben ik het acteren verleerd.
Ik was bovendien een irritant kind, want ik wilde overal de beste in zijn. Dat lukte op de meeste fronten ook nog, ook al maakte ik mezelf er doodongelukkig mee (fucking kutperfectionisme). Ik was vaak de beste op het conservatorium (als punten ook maar iets kunnen uitdrukken toch) en ik had meestal ook de hoogste punten op school. Er was zelfs eens een klasgenoot die een fiets beloofd was als ze mij kon “verslaan”. Gruwelijk vind ik nu, maar toen projecteerde ik mijn hele zelfbeeld op mijn rapport. Bij het turnen was ik nooit een uitblinker, waardoor ik meteen ook het idee had dat ik er helemaal niets van bakte. Terwijl ik toch in de selectiegroep zat en het waarschijnlijk niet eens zo erg was als ik het me zelf inbeeldde.
Zoek mij maar op de foto’s, dat is een tof spelletje. Met dank aan juf Kris om in haar archief te duiken!
De turnclub is vervangen door zwemmen en groepslessen bij Stadium, het conservatorium werd impro bij The Lunatics. Ik probeer nog zoveel mogelijk te sporten, maar theater ben ik onderweg een beetje kwijtgeraakt. De radiostudio is mijn podium in het dagelijkse leven, maar elke keer dat ik in een theaterzaal zit, bloedt mijn hart intens. Ooit kom ik terug, dat moet gewoon. Het kriebelt enorm, maar de omstandigheden zijn er nu niet naar.
Oh jongens, dit is lang geleden. Toen stond ik nog op het podium bij The Lunatics. Impro is een feest. Toen had ik zelfs nog een platte buik ;).
Ik besloot dat mijn grootste hobby eigenlijk bloggen is op dit moment. Het is het enige wat op regelmatige basis gebeurt, het is het enige wat officieel niet werk of gezin is (ook al gaat het daar wel eens over). Het schrijven is een tweede liefde geworden (na babbelen), ik doe het met hart en ziel. Ik steek er veel tijd en energie in. Soms doet het ook pijn, want op de een of andere manier slaag ik er vaak in om mezelf in de wind te zetten. Als andere bloggers zich blootgeven, zie ik in de reacties precies vooral begrip. Misschien schrijf ik niet duidelijk genoeg of ligt het echt aan mij, want ik word vaak aangevallen. Zo voelt het toch, vaak over dingen die er niet staan of die mensen denken gelezen te hebben of zo denken te begrijpen. Maar dat hoort erbij. Ik kan nog altijd een halve dag zweven omdat iemand een leuke reactie heeft achtergelaten, dus ik blijf wel verder doen.
Dus als Steven vraagt wat mijn hobby’s zijn kan ik duidelijk antwoorden: “Mijn twee zonen en mijn blog. Sofinesse.be” – Laat die bezoekersstatistieken maar boomen, schat.
Dikke duim!
haha, mijn vriendin en ik deden twee jaar geleden ook mee met de testen. Enkel door de eerste test geraakt en dan het gesprek voor de camera. Ik denk dat we te saai waren 😀 De uitleg was: we hebben al genoeg “vriendinnen”-koppels”. Ik kijk uit naar jouw eventuele deelname!!!
Cool! Laat maar weten of jullie verder raken! Ik maak dan graag een uitzondering om te kijken 😉 .
Hah, dat perfectionisme, het is me wat!
Maar ik vind jouw schrijfsels echt de max, ik kijk steeds uit naar je volgende blogpost!
Ik vind je manier van schrijven heel erg leuk, de onderwerpen spreken me steeds weer aan en je manier van denken, die eruit naar voren komt, spreekt me ook erg aan!
Kortom, ik denk dat jij graag en vaak erg duidelijk bent in het blootgeven van jezelf. En dat krijgt soms kwade/aanvallende reacties. Ik vrees dus dat je duidelijkheid net is wat zo’n uiteenlopende reacties meebrengt en niet de door jezelf gevreesde onduidelijkheid.
Als ik mag kiezen, geef mij dan maar duidelijkheid! Daar kan je ten minste wat mee!
Ik denk dat ik je trouwens ooit nog in actie gezien heb op het podium in de Bal Infernal, zou dat kunnen?
Fijne werkweek, veel leuke momenten met je jongens thuis en veel blogplezier!
En natuurlijk ok veel succes bij de volgende selectierondes! Ik duim.
Groetjes,
Ansje
Dat zou kunnen Ansje, deze foto is ook in den Bal genomen. Maar ik weet natuurlijk niet meer wie er allemaal in het publiek zat 😉
Spannend! Ik ben een van degenen die hier onlangs een beetje een commentaar heeft achtergelaten, maar ik heb ondertussen ook wel beseft dat het voor een stukje ook aan mezelf lag. Ik denk dat er vaak reacties komen omdat jij ook wel dingen aankaart die belangrijk zijn en mensen aan het hart liggen, en dan kom je onvermijdelijk soms in discussie. En ook: iedereen doet dingen anders, en we leven nu eenmaal in een tijd waar veel mensen hun mening willen geven. Maar belangrijker: ik lees hier al een tijdje mee, en ik vind dat je dat hier vooral heel goed doet! Je schrijft zo goed, heel veel dingen zijn zo ongelofelijk herkenbaar, ik vind het zo leuk om te lezen wat je allemaal beleeft samen met je gezin. Ik vind het ook heel dapper dat je sommige dingen aankaart die niet goed gaan. Jouw open brief aan de minister van werk enkele jaren geleden heeft vermoedelijk wel het meeste commentaren opgeleverd en veel mensen hebben daar slecht op gereageerd. Maar dat is vooral omdat jij de moed hebt om zoiets aan te kaarten en te zeggen waar het op staat. Dat is ook een van de redenen waarom ik hier graag kom. Ik denk dus dat als je zegt dat je hobby je blog is, je vooral heel erg trots mag zijn. En ik hoop vooral dat je nog heel erg lang blijft bloggen! (Zo ik hoop dat ik het nu toch een beetje goed heb gemaakt, maar weet dat ik dit allemaal heel oprecht meen :-)). En oh ja, heel veel succes nog met de Pappenheimers!
Seg, het is al lang in orde hoor! Je moet je nooit inhouden met reageren, maar soms is het gewoon frustrerend dat mensen niet lezen wat er staat of zich aangevallen voelen zonder dat ik het zo bedoel. Een keuze maken betekent dat je iets anders niet kiest, maar daarom niet meteen dat je het afwijst of veroordeelt. Maar ik weet dat ik fantastische lezers heb ook, je bent erbij :)!
Ach Sofieke , ik weet al zo lang wat je waard bent !!!!
Als ik het in procenten zou uitdrukken , haal jij een super hoog cijfer.
Ik hoop je te zien in de Pappenheimers !
Te brave antwoorden moet je daar niet geven…
Maar dat ga jij zeker niet doen he..
Ik ben dol op Sofinesse !!! Zo mooi en helder geschreven..
Mag ik nog eens zeggen , dat ik heel fier op jou ben…
Je doet me blozen juf José!
Ik kom alvast met veel plezier je schrijfsels lezen, doe zo voort ! (en vergeet niet, hoge bomen vangen veel wind).
Oooh, ik zou keihard voor jou en je vriendin supporteren! Hou ons zeker op de hoogte 🙂
(En wie weet, misschien krijgen andere grotere bloggers ook veel negatieve opmerkingen, maar verwijderen ze die gewoon en doen ze alsof er geen vuiltje aan de lucht is 😉 )
Heb jij mij nu net een grote blogger genoemd :)?
Zalig! Je laat toch zeker iets weten wanneer je op tévé verschijnt?! 😀
ik lees jouw blogs super graag… zo herkenbaar…
en die discussie? achja dat is het tijdperk waar vele vinden dat hun mening toch wel de juiste is…
en wat pappenheimers betreft: kei cool… laat weten hoe het verder loopt he…
Hallo Sofie, uw turnjuf van weleer hier. Maar Sofie toch, waar is uw zelfvertrouwen naartoe? Zoals je het zelf aangeeft dat je in de selectiegroep zat, mag je er toch van uitgaan dat je voldeet aan het niveau van zo’n groep. Er niks van bakken is dus wel niet van toepassing hier. Bekijk je fotokes dan toch nog maar eens goed, weinigen zullen het je nadoen hé!
En hopelijk zien we je binnenkort nog eens als bv op tv . Hou ons op de hoogte hé!