Ik weet dat vergelijken niet mag, maar soms is het heel moeilijk tegen te houden. Zo zat ik rond deze tijd bij je broer in zak en as omdat ik (nochtans eigenhandig) de melkfabriek gesloten had. Het is al lang een uitgemaakte zaak dat ze deze keer zo lang mogelijk open blijft, wat me blij en trots maakt. Maar terwijl ik gigantisch geniet als jij bijtankt, bekruipt me ook vaak het oud zeer dat het bij je broer niet (zo lang) “gelukt” is. Dat we nu al verder zitten dan hij ooit gekregen heeft. Het doet me pijn, maar ik heb eens iets gehoord van oude koeien en een gracht en dat is waar. We kijken dus vooruit: hoera, still going strong on mama!

IMG_6220

Strong indeed. Want je blijft echt een gigantische brok. Ik verbaas me vaak over mijn timehop, die me foto’s toont van je broer een jaar geleden met kleertjes die jij nu al draagt. Geen zever, ik moet alweer een heel pak 80’s aan de kant schuiven om nog meer plaats te maken voor de 86 en 92’s. Je Michelin-armpjes en beentjes zijn echt om in te bijten, behalve gisteren toen je voor de x-tigste keer iets had losgelaten in je badwater. Jij zat vrolijk te spelen en te kraaien, dus ik ben niet heel zeker hoe lang het water al bruin kleurde. In een groene wasmand zie je dat ook gewoon niet zo snel als in een witte badkuip, toch?

IMG_6342

 

Je bent ook begonnen aan de grote ontdekkingsreis. Je kruipt schuift vooral achteruit, waardoor ik je somtijds moet komen redden als je jezelf met je poep hebt vastgereden onder de kast. Maar ik ben zeker dat je tegen de volgende maandbrief ook de versnelling vooruit hebt gevonden. Voorlopig draai je daarvoor nog in een halve spreidstand, maar de paracommando’s moeten zich ook op verschillende manieren kunnen voortbewegen. Goed bezig dus jongen! Geef acht (maanden)!

IMG_6159

Met de tandjes gaat het wat minder. Wij dachten twee maanden geleden al dat we elk moment witte puntjes konden verwachten, maar waren eraan voor de moeite. En moeite was het, want nu hebben we geen verklaring meer waarom jij nachtenlang om het halfuur wakker werd en leek te kermen van de pijn. We wachten in ieder geval met spanning tot er een tand volgt na een rode kaak en moeilijke nacht!

Ik ben de vraag of je doorslaapt ondertussen trouwens wel een beetje beu. Niet alleen omdat het eigenlijk zelfs niet relevant voor een baby van 8 maanden (maar dat is een andere discussie en ik ga het even rustig houden op dat vlak), maar gewoon omdat het nu eenmaal zo is. Ja, ik geef je gemiddeld één à twee keer eten ’s nachts omdat jij daar zo vriendelijk om vraagt. Maar als ik je halfslapend aan mijn tiet kan schuiven en verder doezelen, kan ik daar redelijk goed tegen. Meer nog, het is gezellig en knus. Een wekker om 5u iets minder, maar het lukt.

IMG_6360

Oh lieverdje. Een jaar geleden was jij nog een schoppend vraagteken in mijn buik, vandaag ben je een vrolijk lichtpunt in ons leven. Je draait iedereen moeiteloos om je vinger. Zelfs je broer onderbreekt met plezier zijn spel om je speelgoedje – dat je voor de 358261ste keer op de grond hebt gegooid – weer op te rapen. Je krijgt meerdere keren per dag een knuffel en kusjesregen over je heen, want wij zijn allemaal smoorverliefd op jou.

Als de lichtbruine (kinnekes)suiker een nieuwe baby nodig heeft voor op de verpakking, hoeven ze echt niet verder te zoeken.

Kusje,

 

Je mama.

 

PS: Maar nu serieus, dat is toch echt een schoon kind? Of ben ik gewoon de blind verliefde moeder?