U komt weer op bezoek in ons land
dus heb ik ook weer mijn briefje bij de hand.
Want ik mag dan al bijna dertig plus zijn
ik vind cadeautjes, pieten en zakken nog altijd fijn.
Ik heb ongeveer alles wat mijn hartje begeert
maar ik ben het verlangen naar meer uiteraard niet verleerd:
Mijn fles parfum (l’Eau d’Isseye) is bijna leeg
en het is ook al lang geleden dat ik nieuwe schoenen kreeg.
Ok, ik heb eigenlijk genoeg kleren, maar ik ben een vrouw
en die heeft het gewoon af en toe nodig dat iemand zegt “Wow”.
Mijn lief (en dit is geen grap) droomt heel luidop van een Dyson stofzuiger-machien,
terwijl ik hem nog maar zelden met een stofzuiger heb gezien.
Mijn kapsel zou ook een deftige warmeluchtborstel kunnen verdragen
maar ik wil geen al te zotte dingen vragen.
En ja, mijn portefeuille valt na tien jaar bijna uit elkaar
maar ik kan nog wel even zonder een nieuw exemplaar.
Het meest dringende is toch wel onze koer,
ik denk dat u vorig jaar al met deze vraag terug naar Spanje voer.
Maar ondertussen is die dus nog altijd niet geschilderd noch betegeld
als u dat kan regelen, bent u mijn held.
Een winnend loterijlot is ook nog altijd welgekomen
want ons gezin wordt binnenkort groter en wij blijven dromen
van een groter huis, waar alles minder op elkaar staat.
Maar ik begrijp het volledig als dat uw mijter te boven gaat.
En eigenlijk lief sintje,
Wil ik dit jaar (allez in februari dan) alleen maar een gezond nieuw kindje.
Uw kapoentje,
Sofie
Mooie conclusie 🙂