Ik zeg het al een tijdje, dat jij (ongeveer) 5 jaar bent. Meestal gevolgd door een boze blik van jou, want je kan toch niet een jaar ouder zijn zonder op de verjaardagsstoel te zitten in de klas? Zonder een verjaardagsfeestje met al je liefsten?  Zonder cadeautjes open te maken? Moeder toch, waar zit jij met je hoofd (insert oogrol).

Ik val bij elke jaarbrief gigantisch in herhaling, maar jij hebt het voorbije jaar echt een ongelooflijke weg afgelegd. In de hoogte, want er is op een schooljaar een slordige 20 cm bijgekomen. (Jij groeit dus sneller dan ik online kleren kan bijbestellen.) In je openheid, want je bent steeds minder het stille, teruggetrokken jongetje dat alleen maar zijn decibels verhoogt als ie helemaal op zijn gemak is. In je taal, want we kunnen uren babbelen, filosoferen en grappen. En dansen, we kunnen ook zo heerlijk dansen.

Papa is altijd je grootste held, maar wij hebben het afgelopen jaar ook onze momentjes opgebouwd. Omdat mama op een onchristelijk uur uit haar nest moet, hebben wij dezelfde bedtijd. Nadat we professioneel zijn ingestopt door je papa en je broer, kruipen wij nog even bij elkaar. Soms kijken we stiekem nog een heel (echt maar een heel) klein beetje tv, vaak toon jij me nog wat trucjes met je spinner, meestal overlopen we de dag of de komende week. Af en toe ben je eerlijk met eigen vermoeidheid en sluit je bijna meteen je ogen. Mijn geluk kan niet op als je daarbij mijn hand zoekt en we zo samen in slaap vallen.

Volgende week mag jij al zwemmen voor je 25m-brevet, want juf Monique vindt dat je er klaar voor bent. Meestal probeer ik ook wat beweging mee te pakken terwijl jij baantjes trekt, soms zet ik me in de cafetaria en trek stiekem foto’s (Jaja, ik weet dat het niet mag. En ik vind het een beetje flauw, maar ik zal het nooit meer doen). Vol overgave stort je je op kikker-vliegtuig-potlood in de woeste baren van de Rooigem. Af en toe zoek je mijn blik, om te checken of ik wel nog aan het kijken ben hoe flink jij wel niet bezig bent. Je bent zo flink bezig lieverd, ik zwel permanent van trots.

Ik ben het afgelopen jaar bijna omver gevallen van vermoeidheid, waardoor mijn lontje misschien wat korter was dan ik wilde. Maar ik heb me ook in bochten gewrongen om je zoveel mogelijk in de klas op te halen, wat jij meestal onthaalde met een dikke knuffel. Gevolgd door een droge “maar je was wel niet eerst, mama, want de mama van –insert kind – was wel eerder”. Ik kan het je niet kwalijk nemen, vijf jaar is nog heel jong om te beseffen dat het niet draait om ‘eerst zijn’.

Ik herken niet veel van mezelf in jou, je bent echt een kopie van je vader. Jullie kunnen je samen verliezen in lego bouwen, lachen om dezelfde tekenfilms en spelen gepassioneerd gezelschapsspelletjes. Alleen het dramaqueen-stukje waarbij je heel boos kan worden als iets niet meteen gaat zoals je wil, zou ik best in mijn eigen kraam gaan zoeken. En god ja, die lelijke tenen heb je ook eerder van mij.

Maar jij mag vooral jezelf zijn. Dat gebeurt elke dag een beetje meer, je bent steeds meer Basiel. Voor ons in een oogwenk veranderd van een mormeltje van 3,8kg in een stoere beer van 1 meter 20. Je weet wat je wil, hoe je het wil en wanneer. Je bent graag thuis, maar gaat ook graag logeren bij mensen die je graag zien. Je bent de meest fantastische grote broer. Ik moet dagelijks mijn moederhart opdweilen als jij hem Felixje noemt terwijl je zijn schoenen helpt uit te doen. Ik kan mijn geluk niet op als jullie na een dag gemis naar elkaar hollen en knuffelen. Daarna wordt er wel eens ruzie gemaakt om een spinner of wie er in de buggy mag zitten, maar meestal is het grote liefde.

Je draait doorgaans je hoofd als ik een foto wil nemen. Maar toen we vrijdag (toen je verjaardag op school gevierd werd) naar huis wandelden met je kroon, riep je spontaan ‘spaghetti’ iedere keer dat ik mijn camera vastnam.

Niet toevallig in het jaar waarop we -eindelijk- ook saus op de spaghetti mogen doen “en ik ga ook de groentjes opeten hoor mama, want ik lust dat!”. Een dikke proficiat met je vijfde verjaardag. Ik ben apetrots op jou en ik zie je graag.

Dikke kus,

Je mama.