Stel u voor dat ge een beetje kalkaanslag in uw oud bad hebt en dat Cilit Bang geen oplossing meer is. Dan kunt ge het proberen met een lading azijn. Precies. Daarom dat ik ook gewoon even stopte in de Aldi in Zwijndrecht, die ik recent ontdekt heb toen ik werd omgeleid. Wegenwerken, weetwel, soms zijn ze nog ergens goed voor. Een dozijn azijnflessen, that was the mission.

Ik parkeerde gewoon. En stapte gewoon uit. Ik merkte helemaal niks. Ik voelde nog veel minder iets raars. Ik ging gewoon naar de Aldi. Uiteraard kocht ik ook verse tulpen en wafeltjes, maar dat doet niks ter zake.

Ik reed met mijn karretje in het zonnetje vrolijk naar buiten. Ik vond mijn auto niet meer. Dat leest u goed. Ik was hem kwijt. Nu, het gebeurt wel vaker dat ik vergeet waar ik geparkeerd heb. Maar nu niet, aangezien er bijna niemand op die parking stond en ik me voor een keertje heel goed herinnerde waar ik hem had gezet.

Het vreemde was dat ik eigenlijk niet geweldig in paniek was. Ergens dacht ik, hey, het is maar een auto. Ik heb een geweldig lief, nothing can beat that. Maar al gauw kwam de rede toch terug en de cijfertjes – want dat ding heeft toch wel geld gekost. Net toen ik paniekerig alle kanten op keek, zag ik hem staan.

Niet op de plek waar ik hem had neergezet dus. Hoe kan dat, vraagt u zich af? Ik vroeg het me ook af.

Blijkbaar was de parking van die fucking Aldi niet helemaal waterpas. En blijkbaar is mijn auto – die ik normaal altijd in eerste of achteruit zet – rustig naar achteren gebold.

Ja, dit had geweldig dramatisch kunnen aflopen. Mijn bolide had tegen een andere auto kunnen botsen, op zijn doodse gemakje, maar nog steeds botsend. Mijn voertuig had in de beek kunnen rijden, die achter de parking lag. Mijn Corsa had ongelooflijk veel dingen kunnen raken. Maar hij is gewoon tegen een hoge borduur gegleden. Hij heeft zelfs geen schrammetje.

Ik kon mijn boodschappen niet inladen, wegens een koffer te veel in de struiken. Maar ik heb gedaan alsof er niks gebeurd was. Ik ben ingestapt en heb hem weer naar voren gereden. Ik heb de azijn ingeladen en ben naar huis gegaan. En oh ha, ik ga mijn handrem weer wat vaker gebruiken. That’s for sure.

Tussen Zwijndrecht en Gent kon ik alleen maar denken. Hoeresjans man, wat een hoeresjans.