Weet ge nog die keer dat hier plots duizenden mensen kwamen lezen op één dag (ik ben er wat kwijtgeraakt ondertussen, uhum), dat ik werd uitgemaakt door volstrekt vreemde mensen op verschillende fora die de helft van het verhaal niet begrepen maar toch graag hun ongezouten mening op me afvuurden , dat ik op tv kwam en dat ik zelfs geen tijd had om me thuis te gaan omkleden, waardoor ik met de outfit van de dag naast Lieven van Gils moest gaan zitten? Weet ge dat nog, seg? Dat waren nog al eens zotte tijden.

Maar om een lang verhaal kort te maken. Ik heb toen een weddenschap gewonnen met ons opperwijf Lien (van de luiewijvenclub). Zij was nogal wild van de fitnesshoelahoep en ik zou er ook eentje krijgen. Yihaa.

Het ding belooft u op een plezante manier een strakke buik. Ok, een sixpack is waarschijnlijk overdreven maar als mensen op het zicht al niet meer kunnen raden dat er ooit een basketbal in mijn buik heeft gezeten, ben ik al gelukkig (waarbij ik dan een gat in de lucht zou springen, en er niks zou meebewegen behalve een balkon). En als er toch blokjes naar boven zouden komen, dan worden ze ontvangen met koffie en een koekske. (Of zouden ze dan onmiddellijk weer weg zijn?).

Dat het plezant zou zijn, daar was ik wel zeker van. Maar ik was vooral bang dat ik het ding niet in de lucht zou kunnen houden. Onterechte angst. Het ding is redelijk zwaar en daardoor lukt dat probleemloos. Er zitten ook bobbels in, die de buikspieren extra stimuleren. Zelf collega B. (die ik kei hard aangespoord heb om er ook eentje te bestellen), heeft vanmiddag getoond dat ze het kon. En ze dacht nog wel dat het haar niet gegeven zou zijn.

Maar vergis u niet, het is niet van de poes. In het begin kunt ge het maar een paar tellen volhouden, maar ge moet opbouwen. En als ge toevallig in het ziekenhuis zou belanden en ze zouden de blauwe plekken op uw heupen verdacht vinden, steek het op de hoelahoep. De eerste twee weken is dat normaal. Ik zou zeggen dames, koop u er eentje op fitnesshoelahoep.com. En als we er allemaal eentje hebben, dan organiseren we een hoelahoep-flashmob. De sixpack-bende, of zoiets.

Ik hoelahoep dus tegenwoordig in mijn living, terwijl ik tv kijk. Mijn zoon vindt het geweldig, en mijn lijf ook. En ik denk dat mijn lief de heupbewegingen ook wel aprrecieert.

Maar ik moest het ook nog over cocktails hebben. Want toevallig was ik afgelopen weekend op een supertof vrijgezellenweekend (iedereen trouwt peoples, iedereen) en kregen we daar een avondlijke workshop cocktails maken. Dat het uiteindelijk een stuk in de nacht werd, had shaker Reinout niet kunnen voorzien. Maar de mens heeft zich wel geamuseerd, en wij ook. (En ik weet nu wat een jigger is. En een muddler. Cocktailqueen, me)

De sfeer zat er bij mij zodanig goed in, dat het wel leek alsof ik al vijf cocktails achterover had geslagen. Ge kunt u voorstellen wat het zou geven als ik echt alcohol zou drinken. Maar Reinout maakte voor mij en zwangere N. speciaal een alcoholvrije versie (of toonde ons hoe het moest). Dat hij mij ook beschouwde als een zwangere vrouw, heb ik hem evenwel nog niet vergeven. Dat_doet_ge_niet.

Ik weet nu wel hoe ik kiwi-tini moet maken, of een cosmopolitan. En ik heb mij kapot gelachen. Dus als ge wel eens iets leuks wil doen met een bende vrouwen (upperdare is zo 2009), dan kunt ge cocktails shaken bij Reinout. Hij komt zelfs ter plaatse met zijn Colruyt-bakken vol gerief. En er hoort ook een geweldige move bij: denk twee wijsvingers opgestoken, in robotstijl een wasmachine nadoen, een vette knipoog en ‘Allright’ zeggen. En de prijs is ook drie grapjes inclusief. Boe-oem.

We hebben datzelfde weekend ook nog een hindernissenparcours afgewerkt in het moeras (balans: 6 dazenbeten en ontelbaar veel muggenaanvallen maar niet in het water stinkende modder gevallen!). En wat vrouwen voor de rest nog doen als ze zonder mannen worden losgelaten: barbecuen, salsa dansen, picknicken, shoppen, douchen, babbelen en snoepen.