Mijn lief en ik, wij komen goed overeen. Grootste punt van discussie: slapen. Ten eerste heb ik een ander ritme (ik moet ook meestal een paar uur vroeger opstaan en dan wilt ge gewoon vroeger gaan slapen, tiens) en ten tweede ben ik ’s nachts een hete doos en het lief niet. U moet zich hierbij geen wilde dingen voor de geest halen, ik heb het ’s nachts gewoon heel warm. (Overdag daarentegen, heb ik het meestal veel te koud)
Ik zou niet liever willen dan winter en zomer met het raam wagenwijd open slapen, zodat er lekker veel frisse lucht binnen kan. En dan helemaal verdwijnen onder de donsdeken, met alleen het topje van uw neus boven dat dan ook helemaal koud aanvoelt. Hèèrlijk!
Maar niet dus, want het lief slaapt graag in de hitte. Echt, die zou zelfs de verwarming aanzetten om te slapen. Maar in die temperatuur slaap ik dus niet. Niet. En nachtrust is belangrijk. Ik kan dus ’s morgens echt geweldig slecht gezind zijn, omdat ik de hele nacht heb liggen zweten nadat hij ‘toevallig’ de verwarming was vergeten af te zetten (toen hij drie uur later ging slapen dan ik :-))
Als de temperatuur voor mij goed is, heeft het lief te koud. Als het lief content is, lig ik heel de nacht te zweten. Moeilijk dilemma hoor. Want hoewel het lief ook geweldig hard snurkt en een andere interne thermostaat heeft, slaap ik toch veel liever samen dan alleen. Er gaan trouwens geruchten dat ik ook zou snurken, maar daar zou ik niet te veel belang aan hechten. Eerst zien en dan geloven.
Enfin, om een lang verhaal kort te maken. In Gent heb ik stiekem al elke nacht het raam opengezet de voorbije week. En nog veel stouter, ik heb zelfs het winterdonsdeken al vervangen door de zomerversie. Maar sjjjt, niet zeggen he.
Trackbacks/Pingbacks