Je merkt het soms niet zo goed als je er elke dag met je neus opzit, maar Basiel heeft de laatste maanden echt een gigantische sprong gemaakt in zijn babbelen. Waardoor we tegenwoordig echt kunnen praten, overleggen…of eindeloos discussiëren. Want stel je voor dat ik het licht heb aangedaan, terwijl HIJ dat eigenlijk MOEST doen. (Dan moet dat dus eerst weer uit, zodat HIJ dat kan doen). Babbelen met een kleuter kan soms echt geweldig amusant zijn. Een paar voor de annalen:

• Mama, ik wil mijn zwembroek van Spongbong (= Spongebob, nvdr) aandoen. – Maar die is te klein jongen, jij bent ondertussen gegroeid en die past niet meer. – Maar jawel hoor, mijn benen zijn nog kort! – Voor elk probleem is er een oplossing.

• Ik wil met de pappelsine spelen. – Plasticine is dan ook een moeilijk woord

• Maar jawel, ik ben toch getrouwd mama! – Ah ja, met wie dan? – Met tante Evi toch? – Hij mocht in de suite lopen, dat is bijna trouwen, nietwaar?

• Ik wil wel nog e keer naar het zwembad gaan hoor – Terloopse mededeling.

• De mama van O. krijgt nog een broertje he? – Nee mama, O. heeft al een broertje, dat is er al uit hoor. – Ja, dat weet ik, maar er komt er nog eentje. – Twee? Ik wil ook twee! – Nou, mama wil dat ook wel, maar papa iets minder 😉

• Papa moet de aapet (=iPad, nvdr) opblazen – Want hij is plat en meneer wil spelen.

• Rij jij niet te snel? Dat mag niet van de politie hoor – Hij houdt onze verkeersveiligheid scherp in de gaten.

• Ik moet mijn laarsjes aandoen hoor, want wij gaan naar de boe-derij. En het varken woont in de modder – Ik heb hem wel kleren aangedaan voor de eigenlijke uitstap. 

• Ja, ga maar hoor, mama. – Het licht is op groen gesprongen, ik krijg toestemming om verder te rijden.

• Papa, je moet de radio aanzetten, dan kan ik naar mama luisteren – Ik ben volledig gesmolten toen ik dat hoorde, hij begrijpt eindelijk een beetje wat ik daar aan het doen ben.

• Mama, ik was eerst in jouw buik he. En dan in jouw poep! – Ik heb geen idee wie hem dat verteld heeft.

• Felix moet op mijn schootje zitten! – Schootje, I die.

• Nee mama, mijn toterhammetjes moeten niet zo zijn. Ik wil kleine. Ho-ooh-ooo (compleet met oogrol en geblaas van een 3-jarige) – Hij is boos omdat ik zijn boterham in twee stukjes heb gesneden. Maar bij de vorige boterham was hij boos omdat ik dat niet had gedaan.

Hij heeft echt een scheut gekregen. Het gebeurt onder je ogen en toch is hij plots zoveel “groter” geworden. Maar soms ook nog een klein, schattig mannetje. Eentje dat helemaal stapelzot is van zijn papa. Ze hebben dan ook een gemeenschappelijke hobby: Spongbong kijken.