Ik hoop voor u dat een deugddoende kerstvakantie voor rust zorgt, maar hier is dat niet bepaald het geval. Ik had gehoopt op een weekje thuis, maar dat zit er helaas niet in. De twee dagen die er wel tussen zitten, ga ik gigantisch koesteren. Maar omdat hier ook nog cadeautjes ingepakt gekocht moeten worden, even in puntjes.
*Ik heb uiteindelijk toch een kleine kerstboom gekocht, om voor een heel klein beetje sfeer te zorgen. Hij kostte 5.5 euro (Hema) en heeft al heel wat beledigingen moeten verdragen. Maar ik word er toch een beetje gelukkig van als ik er naar kijk.
*Ik heb dit jaar een absoluut topcadeau voor de persoon die ik getrokken heb. Ik kan al niet wachten om het af te geven!
*Zei de pastoor maandag tijdens de verder mooie dienst “Kerstmis is een mooie tijd om afscheid te nemen.” Gdvd. Kerken. Er is NOOIT een mooie tijd om afscheid te nemen, laat dat even duidelijk zijn.
*Zag ik deze week een man wandelen met een varken. Voor u zich zorgen maakt, ik drink nooit alcohol.
*Verloopt de overstap naar de peutergroep voor Basiel totaal niet vlot. We herkennen ons mannetje niet. Hij is de hele dag verdrietig, loopt de hele tijd met een tutje (anders alleen om te slapen) en klampt zich vast aan ons als we weggaan. Bij de babygroep had hij zelfs geen tijd meer om te zwaaien. Hopelijk gaat het na de kerstvakantie beter, want dit is niet goed voor mijn moederhart.
*Is dat hoe het overdag gaat, ’s nachts is het een pak erger. Onze doorgaans goede slaper wil plots niet meer alleen slapen. Hij krijst, met gemak drie kwartier aan een stuk. En als hij toch in slaap valt, is het voor maximum een uur. Dan begint dat opnieuw.
*Moet ik procentueel gezien wel minder opstaan vind ik, want ik moet werken. Mijn lief is twee weken thuis. Gij vindt dat ook he?
*Gingen we vandaag naar de kerstmarkt. Gescoord: een friet twister (cool!) en een lief dat zijn jas niet toe doet, want dat is niet hip. Uhu.
*Stond ik deze week in de Flair, als één van de straffe vrouwen van 2013. Een serieuze egostreler, maar toch ook een minderen. Want in het artikel dat ik heb nagelezen, stond er een verwijzing naar sofinesse.be. Het ging een gigantische boost zijn voor mijn cijfers, waardoor ik deze boite nog veel meer kon uitbouwen. En zotte dingen en al. Ik zag het al helemaal gebeuren. Maar helaas, het gedrukte artikel ziet er anders uit. Naar het schijnt zijn er evil eindredacteurs. Pfh.
*Gaan we ne keer zot doen. Binnenkort zijn we drie jaar samen en een maand later ook allebei 30 (ik ben nog even een twintiger, echt nog even keihard twenty something), dat verdient wel een driedaagse reis naar Menorca. Zotte actie via Thomas Cook Airlines. In cijfers: 5 nachten, 3 volle dagen, 2 personen. Wij.
*Zijn we eigenlijk nog NOOIT met ons tweetjes op vakantie geweest, behalve die ene nacht in Barcelona. Alle andere keren was het met vrienden. Ook tof, maar this one is very welcome.
*Ge begrijpt, dat er veel meligheid en romantiek van zal komen.
*Wens ik u een zalig kerstfeest. En vanaf volgend week, ook vanalles voor 2014.
Oeh, en wie weet wat komt er van al die romantiek…
Ja ik vind dat ook, dat gij procentueel minder moet opstaan, en anders moet ge het volgende truukje toepassen: ge spreekt af dat ge om beurten opstaat, als de kleine weent geeft ge uw lief ne stoemp en ge zegt: het is aan u, jong, ik ben daarjuist al opgestaan
Dat lukt zenne !
Die pastoor van u met zijn “Kerstmis is een mooie tijd om afscheid te nemen.” Ja, inderdaad: “Gdvd.” ‘t Is volgende week begrafenis ipv feestdis. Nu ja: pakjes zullen er ook nog wel zijn.
Ik moet 7 januari bevallen, dus ben ik nu wel in vakantie. Maar 2 dagen is erg weinig! Zeker met een droevig ventje! Ik wens je veel sterkte voor de nachten en veel beterschap met Basieltje! Zalig Kerstmis en voor 2014 veel inspiratie voor je blog zodat we hier nog veel kunnen komen lezen!
Oh zo erg dat Basiel het moeilijk heeft met de verandering… Vooral die nachten zeg, niet te doen… Duimen maar dat het snel betert… courage!
voor als Basiel z’n slechte nachten blijven duren: wacht niet te lang met er naar te laten kijken… Wij hebben gedurende 3 maand ook zo eentje gehand: ging goed slapen, maar elke nacht tussen 1 en 3 was’t gegarandeerd prijs, en na anderhalf uur krijsen, belandde hij 4 nachten op 5 tussen ons, zodat we toch nog een beetje sliepen…
Onze redding: 2 behandelingen bij de osteopaat (want bij de kinderarts was alles gelukkig ok…)
Bij ons is de regel: degene die moet werken, moet ‘s nachts niet opstaan. Punt. Lijkt me niet meer dan logisch. Wie thuis is, kan tijdens de middagdut meeslapen, om maar iets te zeggen. Komaan, Sofie, laat je niet doen!
Slechte nachten: wij hebben onze portie ook (gehad). Er kan vanalles zijn: tandjes (vaak), beginnende ziekte, sprongetje, nachtmerries … Soms helpt een fles. Soms helpt alleen bij mama en papa in bed slapen. Maar wees gerust, die fase gaat zeker weer over. Idem voor de overstap naar de peutergroep. Wij hebben ook een zoon die het lastig heeft met sommige overgangen, maar het komt altijd in orde.
Wat procentueel? Zoals in: hij 100% en gij 0% toch, hoop ik?
Serieus, als hij thuis is en gij moet werken, dan is dat toch zijn verantwoordelijkheid alleen?