Nul – Het aantal kerstbomen dat (voorlopig) in ons huis staat. We hebben er eindelijk plaats voor, maar ik lijk maar niet tot kerstsfeer te komen. Ik weet dat Basiel het geweldig leuk zou vinden om de boom op te tuigen, maar dat is ook het enige argument dat me op dit moment kan overhalen. Rondkruipende baby, kosten maken en gebrek aan goesting en energie staan voorlopig in het winnende kamp. Ik sta nochtans goed met een kerstboom, ziet:
De foto is van de hand van mijn collega Stefan Ackermans, die er wonderwel altijd in slaagt mijn beste kant te vangen. Hij is echt goed en wordt steeds beter!
Vijf – Het aantal maanden dat we verhuisd zijn. Ik kan het soms nog altijd niet geloven, dat wij echt in zo een tof huis kunnen wonen op de plaats van onze dromen. Ge wilt niet weten hoeveel jaar ik gehuild heb omdat mijn toenmalig lief een oversteek naar Gent niet zag zitten of hoe lang ik (een paar lieven later) gedacht heb dat we (met de man van mijn dromen) een eigen plek in de stad nooit ging kunnen betalen. Daarna was ik er van overtuigd dat een eigen stek met ruimte en een tuintje echt totaal onmogelijk was met ons budget. En toen botste ik totaal onverwacht op dit en waagden we de sprong. Zot content mee, echt waar.
Drie – Het aantal offertes dat we verwachten van badkamerrenovaties. Want een huis kopen zonder problemen, dat bestaat precies niet. We hebben nu al twee keer een serieus tegenslagske gehad. In ons vorige huis met de verwarming, dit keer met de badkamer. Het goede nieuws is dat er daardoor veel sneller dan verwacht een bad zal komen, het slechte nieuws zal ik je besparen. Focus on the good news, dat is mijn nieuwe motto.
Een – Hoeveel euro er naar het goede doel gaat als je een CliniClown van Playmobil koopt. Ze hebben speciaal een Playmobil-mannetje ontworpen om zoveel mogelijk zieke kindjes een lach op hun gezicht te bezorgen. Ze zijn nu te koop, voor elk figuurtje gaat er 1 euro naar CliniClowns. Ideaal dus als je nog wat inspiratie nodig hebt voor onder de kerstboom. Want toegegeven, ik was eerder een Lego-kind dat zich amuseerde met het bouwen maar nooit speelde met het gebouwde (integendeel, dat werd zwaar beveiligd om aanvallen van broer of zus te overleven). Maar als ik de ziekenhuis-sets van Playmobil zie, krijg ik toch speelkriebels. Ik speel wel graag doktertje, namelijk.
Vier – Het aantal keren dat ik afgelopen maand gaan sporten ben. Veel en veel te weinig. Drukke weekends, marathontrainingen van mijn lief en echt geen moed om nog te vertrekken op het moment dat mijn lief thuiskomt van zijn werk in de week. Nochtans is dat echt mijn lievelingssport, de lessen bij mijn favoriete sportclub Stadium Coupure. Maar ook hier een positieve noot: het lopen gaat me steeds beter af. Ik loop nog steeds met Evy op-ik-weet-niet-welke-les, maar ik heb eigenlijk altijd het gevoel dat ik kan blijven gaan. So far so good, ook met de scheenbeen. En in de Bourgoyen is het echt fijn om te lopen.
Vijftien – Het aantal stengels dat mijn nieuwe favoriete plant heeft. Ik kocht er eigenlijk eentje voor de verjaardag van mijn schoonzus, maar ik vond hem zo mooi dat ik er ook eentje voor mezelf heb gekocht. Dat de verkoopster zei “dat ie liever te weinig dan te veel water krijgt”, maakt dat dit de eerste plant is die het ook echt gaat overleven ten huize Brutin. Ik ben er een beetje verliefd op. Als je een groene vinger kan missen (of gewoon wat tips), laat maar komen.
Twee – Het aantal keer dat ik aan mijn teleurgestelde kleuter heb moeten uitleggen dat “Sinterklaas komt morgen” niet betekent dat hij in hoogsteigenpersoon in de living zal zitten. De pakjes maakten serieus indruk om 6u30, maar hij begreep maar niet waar Zwarte Piet en Sinterklaas waren. Voor de rest was het een goddelijk moment, hij wist niet waar hij het had. Hij was wel even boos omdat de wortel uit zijn schoen weg was, maar dat hebben we kunnen uitleggen. En blijkbaar zijn grootouders en peters en meters ook braaf geweest, want ook daar komt Sinterklaas. Way too much, maar we zullen het door de vingers zien.
Zeven – Het aantal keer dat Basiel al verteld heeft dat papa vroeger een baby was en mama vroeger een slang. Dat komt omdat we op een bepaalde zondagochtend samen fotoboeken aan het bekijken waren en ik moest uitleggen hoe dit gebeurd was. Ik speelde Kaa de slang in Jungleboek, simpel as that. Maar Basiel is er nu dus echt van overtuigd dat ik vroeger een slang was.
Er zullen sowieso wel mensen zijn die mijn een serpent vinden, most likely.
Maar yo bitches, hoe zit het uw Christmastree motherfucker?
Ook hier een dikke nul 🙂 en het zal al snel te laat zijn om er nog eentje te zetten, dus vermoed ik dat het weeral een boomloze kerst wordt. Och ja, weer eentje van de brandstapel gered, denk ik dan…
Maar ik moet toch eens dringend wat decoratie aan muren, op kasten en aan luchters toveren, al is het maar om mezelf er onverbiddelijk aan te herinneren dat ik dringend op kadojacht moet (want ook daar, een dikke nul)
Hier ook nog geen kerstboom. Ik heb wel al plastieken ballen gekocht (ah ja, met een 18-maandertje riskeer ik geen glazen ballen), het ontbreekt ons alleen aan tijd. En de emo-kip in mij vindt nog altijd dat de boom opzetten iets is van het hele gezin… Dus we wachten, tot de drukte op ons beider werk gaan liggen is. (wat hoogstwaarschijnlijk gaat betekenen dat de boom maar net de dag voor kerst gaat gezet worden)
Ach, we zien wel… ik ben toch nog niet echt in kerststemming voor de moment…
Ook hier nog geen kerstboom, t.t.z. het boompje van vorig jaar staat braaf te wachten op het terras, maar we moeten hem nog binnenhalen en versieren. Eigenlijk zouden we dat best zo snel mogelijk doen, willen we er nog geniet van hebben. We gaan voor kerst immers naar België, dus als we hem deze week niet zetten, is het echt de moeite niet meer.
Het nadeel van een lief dat dat de voorbije jaren deed, maar nu niet in kerststemming is (en ik ben daar al helemaal geen goeie in)…
Wij zetten geen kerstboom,nooit gedaan ook. Ik zie de charme niet van een boom te laten doodgaan in mijn living, maar dat is mijn persoonlijke mening. Verder dan wat lichtjes in een bokaal ben ik hier nog niet gekomen en dat is al verder dan andere jaren. 🙂
Ik heb die plant al twee jaar en ze heeft nog nooit water gekregen! O ja en ze leeft natuurlijk ook nog!
Hier ook geen kerstboom, voornamelijk uit luiheid. Daarom probeer ik tijdens de kerstperiode zo veel mogelijk op een ander te gaan om daar wat kerstbomen te spotten, want ik blijf het best een gezellig concept vinden 🙂 Maar die naalden jong, die naalden!
Ga voor easy peasy en vrijwel kosteloos zoals ons! 🙂
De meest babyproof kerstboom is er eentje uit washi tape die ik op mijn muur kleefde in ja-ha de vorm van een kerstboom! Inclusief slinger die tegen de muur werd geplakt en papieren kerstballen 🙂 Megademax! Jammer dat ik hier geen fotootje kan posten, maar je kan het wel vinden op https://www.instagram.com/mowdjooo/
Hahaha 🙂 Hier ook een peuter die teleurgesteld was omdat zijn wortel weg was. Sinterklaas was plots een dief!
Wij hebben nog nooit een kerstboom gezet in ons ruim tienjarig samenzijn, maar gisteren hebben we ons dan toch een relatief klein en plastieken geval aangeschaft. Ballen en slingers waren hier door de jaren heen al gedumpt door decoratielustige schoonmoeders en mensen die niet wisten wat ze ons voor kerst moesten geven. Ik vind gewoon dat mijn zoon die kerstsfeer toch moet leren kennen en bij kan nu al zo mooi ‘kerstboom’ zeggen en wordt er helemaal enthousiast van … Daarom zijn we toch maar overstag gegaan.
Dat klein geval is wel omdat het boven op de kast moet kunnen staan, want anders ligt hij zeker binnen de kortste keren tegen de grond.
Nu moet ik alleen diezelfde zoon nog overtuigd zien te krijgen dat de mannen met rode outfit die momenteel het straatbeeld kleuren géén Sinterklazen zijn, maar kerstmannen en dan is mijn missie geslaagd.
Ah wij hebben al 7 jaar dezelfde boom (een nepgeval dus, maar wel een mooie al zeg ik het zelf). 7 is trouwens het aantal jaren dat wij verhuisd zijn, 3 het aantal jaar dat we al een ander huis zoeken. Ik hoop oprecht dat ik ook zo zotcontent als gij ga zijn!
Maar dus de kerstboom, ik haat het om hem te zetten, maar mijn oudste zoon (4j) helpt al flink mee en zaagt me de oren van het lijf om hem op te zetten, dus ik kon er echt niet onderuit. Gelukkig maar, want nu hij staat vind ik het wel gezellig zo 🙂
Sinds Zoon er is, wordt hier een boom gezet. Een nepgeval met sterren en ballen in pluche en strijkparels, en lichtjes. De eerste kerst was zoon zeven maand oud en helemaal gefascineerd door de lichtjes. Dit jaar – hij is ondertussen 4j7m – had hij Lief overtuigd om samen de boom van de zolder te halen, want “iedereen in mijn klas heeft de kerstboom al versierd en wij nog niet, mama”. 🙂
En dat contentement! Daarvoor doen we het.
Mijn nepkerstboom staat hier al anderhalve week prachtig te wezen. De hippietrut in mij stelde wel een veto tegen een echte boom, want aangezien wij geen plaats hebben in de tuin om hem na de feestdagen in de grond te planten, zouden we dat arme boompje moeten verbranden. Dat krijg ik echt niet over mijn groene hart. Een nepboom dus. Als je die 7 jaar na elkaar gebruikt (lijkt mij niet onoverkomelijk, gezien die ene maand per jaar dat hij er staat), maakt dat de vervuiling van de productie weer goed 🙂
Bij ons staat er op minstens 5 plaatsen kerstversiering. Maar ik hou zo veel van Kerstmis!!!
Btw, super leuke plant! Welke plant is dat eigenlijk? Wil die ook hebben 🙂
Ik heb geen idee hoe de plant heet, ik kan alleen vertellen dat ik hem in Brugge gekocht heb. Maar dat helpt niet zeker :)?
Ik zie het niet zo goed, maar lijkt me de Sanseveria cylindrica. Ook zowat het enige plantje dat ik in leven kan houden. Je ziet ze nu vaak en soms zelfs met felgekleurde toppen.
Onze boom staat er van zaterdag! Dit is de enige manier om een beetje in kerstsfeer te geraken, gezien de laatste week voor de kerstvakantie hier traditioneel rennen, springen en vliegen is om alles op het werk gedaan te krijgen. Ik zei tegen de man: ‘schatje, ik heb geen zin in gesukkel met een aardkluit en potgrond, neem zo een mooie op een plankske, dat kost wat meer, maar dat is proper’. Helaas stond die boom niet zo stabiel op dat plankske. Een half uurtje nadat onze mooie boom opgetuigd was, viel hij pardoes … voorover. Gelukkig waren wij net aan het eten en zat de peuter in zijn stoel en niet onder de boom. Veel rood/gouden scherven en naalden overal in het rond. Tot zover mijn strak plan. Intussen staat de boom weer stevig in een pot te flikkeren en overweeg ik om Mariah Carey op te leggen :-).