Met mijn gat in de boter. Ik kan het niet beter omschrijven als het over mijn schoonfamilie gaat. Als je hier al eens iets leest, had je vermoedelijk wel al door dat ik het groot lot gewonnen heb met mijn lief (sorry dames, hij zit hier!). Maar de vent kan nog zo geweldig zijn, je weet nooit welke aanhangsels automatisch meekomen.

De eerste keer dat ik hen ontmoette was best spannend, daar in dat restaurant in Brugge. Het was ongeveer zes weken nadat Tom op onze allereerste ontmoeting diep in mijn ogen hadden gekeken en we toen meteen hadden beslist om de rest van ons leven samen te blijven. We woonden in de praktijk toen ook al een week of vijf  samen, maar dat hebben we mogelijks niet zo duidelijk vermeld. (Oeps)

Mijn schoonzus had ik al eens eerder ontmoet. Ik had zelfs haar nummer al, en zij had me al gestuurd dat TOM HET ECHT WEL MEGASERIEUS MOEST MENEN WANT DAT HIJ NOG NOOIT IEMAND HAD MEEGEBRACHT. Beetje stress of ik wel de ideale schoondochter kon zijn. Maar tegelijkertijd toch ook wel zot geflatteerd dat ik blijkbaar wel belangrijk genoeg was voor die exclusieve vuurdoop.

Ik heb een heerlijke schoonzus. Ze is een fantastische meter voor onze oudste sloeber, een geweldige tante voor allebei, een vriendin, een topzus. Het grappige is dat mensen heel vaak denken dat wij echt zussen zijn. De “amai ja, dat is je zus, dat zie je echt duidelijk”-uitspraken kunnen we niet meer op één hand tellen. Ik lijk dus meer op mijn schoonzus dan op mijn eigen zus. Raar, maar ook wel grappig. Evi heeft trouwens ook voor een toffe schoonbroer gezorgd. Hij heeft meer anciënniteit dan ik. En een trouwring *insert tonguitstekende + knipogende emoticon*.

Om te weten hoe mijn lief er over een jaar of dertig zal uitzien, moet ik gewoon een blik werpen op mijn schoonpa. Het is misschien wel de allerliefste man die ik ken. Hij is ongelooflijk met ons begaan. Ik ben niet zeker wie de wedstrijd ‘het snelst je zakdoek moeten bovenhalen van ontroering’ zou winnen, we maken allebei kans. Ik besef dat het een ongelooflijke geluk is om te kunnen zeggen dat ik nog een extra vader cadeau gekregen heb, maar zo voelt het echt wel. Ik heb een vake (de mijne) en een papa (die van Tom). En onze jongens hebben een heerlijke opa.

En dan zijn we bij de laatste schakel. Ik luister naar vreselijke verhalen van boze schoonmoeders van vriendinnen, waarna ik helemaal niks kan zeggen. Meestal stamel ik gewoon dat ik een geweldige schoonmoeder heb, wat helemaal waar is. Naast mijn eigen moeke (mijn moeder), heb ik ook nog een mama (die van Tom). En als je aan Felix vraagt naar wie hij gaat bellen met zijn speelgoedtelefoon, is het antwoord steevast: oma. (TIP: CHECK dat filmpje)

 

Het is een geweldige madam, met wie ik goed overeenkom. Nu ik erover nadenk, we zouden eigenlijk wat vaker een date met ons drietjes (dochter, (schoon)moeder en schoondochter) moeten doen. Want die keer dat we samen naar de show van So You Think You Can Dance zijn geweest, is al veel te lang geleden.

Het leuke is dat ze meestal zegt wat ze denkt. Zo weet ik dat ik ze helemaal niets begrijpt van mijn voorliefde voor retrospullen uit de 60s en 70s. Het woord lelijk is zelfs al een paar keer gevallen. Maar dat is helemaal niet erg. Want tegelijkertijd is ze dolgelukkig dat ik over the moon ben met de schatten van haar zolder. Ik heb het al gehad over onze heerlijke boekenkast en ik moet het nog hebben over de geweldige nachtkastjes en commode in onze slaapkamer, maar ik wou vooral eens tonen in wat voor een prachtig bed Felix mag slapen. Voor mijn komst in de familie waren deze schatjes misschien op het containerpark beland, maar nu zijn we allebei zot content dat ze een tweede leven krijgen. Prachtig bed, waar ik via facebook ook nog een fantastisch nachtkastje bij gescoord heb.

Moest ik niet zo graag naast mijn toplief liggen, ik zou zelf elke nacht in dat bed kruipen. Ben er helemaal verliefd op.

Maakt dat nu mee. Eigenlijk wou ik in deze blog alleen maar iets vertellen over het grote bed van Felix. Het ging een interieurblog worden. Maar plots werd het een ode aan mijn fantastische schoonfamilie. Kan gebeuren zeker? #sorrynotsorry.

Groetjes van Sofie – queen of meligheid – Verschueren.