Ingesneeuwd, voor de eerste keer in mijn leven, echt officieel ingesneeuwd. Ik ben de hele week voor Nostalgie op tour geweest en vrijdag moest ik in Leuven zijn. Een goede vriendin van mij woont vlakbij in Bertem, het was dus een topplan om er een logeerpartijtje van te maken.
We hebben lekker gegeten (K is een culinair wonder), kerstcadeautjes ingepakt en uitgebreid bijgepraat. En superheerlijke cheesecake gegeten (think Ben&Jerry’s maar nog veel lekkerder). Toen we na veel uren gebabbel des nachts naar de bedstee trokken, waren we ons van geen kwaad bewust.
De volgende ochtend kreeg ik lichte argwaan, toen ik de wielen van de auto niet meer zag, omdat de sneeuw zo hoog lag. Maar ik was niet echt in paniek. Ook niet toen bleek dat er geen bussen meer reden. Zelfs niet toen ik tot aan mijn knieën in diezelfde sneeuw zakte. Ik dacht eerder, allez seg, zoveel sneeuw, ik ben precies op vakantie in Oostenrijk. Gezellig en al.
Het begon pas echt toen ik probeerde te starten. En te bewegen. Vast. Zo vast als ritssluiting die kapot gegaan is. Of een twee emmers die ge nat in elkaar hebt gestoken. Zo vast dus. We hebben sneeuw geschept, geveegd, geschept, geduwd, getrokken, voorbijgangers zijn komen helpen. Ik heb gepatineerd (rrr, heerlijk gevoel) en uit-eind-elijk ben ik weggeraakt. Na ongeveer 3 kwartier bevrijdingswerk.
Maar daarmee was de kous niet afgelopen, want K woont in een dal. Ik moest dus nog omhoog, ik moest draaien, ik moest een beetje naar beneden. Dat was elke keer genoeg om opnieuw vast te zitten. Ik geloof dat lieve mensen mij zes keer hebben moeten duwen. En ik heb zelf ook nog drie auto’s helpen bevrijden.
Het hoogtepunt was toch wel de oudere man die zijn auto in tweede zette, uitstapte en de buurt liet duwen. Hij begreep niet dat het nodig was dat hij er nog in zat en gas gaf. Of misschien was het hoogtepunt de solidariteit die bij mensen op gang komt als het sneeuwt.
Het dieptepunt was toen ik vastzat met links van mij een auto op 10 cm en rechts een beek op 20cm.En ik bijna pipi in de broek deed.
Wow, wat een sneeuw, hier ligt amper iets. En vandaag schijnt (alweer) de zon. Dapper dat je er toch op uit gegaan bent!
Als je slippen en patineren (hoe schrijf je dat eigenlijk?) leuk vind, vraag dit eens voor nieuwjaar: http://www.333events.nl/rallyexperience. Heb het zelf gedaan, geweldige ervaring! En trust me – je denkt op dat moment aan niets anders meer.
Haha! Je was een HELD! Inderdaad fascinerend hoe mensen ontdooien van sneeuw.
Overigens: Wat La Sofinesse er niet bij verteld: dankzij haar hadden we eten op kerstavond (geen bussen meer, maar wel een ritje in de nostalgie-mini op weg (en van de weg) naar de enige winkel in de buurt (die haast oorlogsgewijs leeggekocht was!). Sofie is een kerstengel!