Dag van de lege portemonnees. Man, kind, Sofie en buurvrouw K. wandelen samen nog eens gezellig door het feestgedruis. We keuvelen een beetje, geven commentaar op mensen, eten brownies van de chocoladebar, geven het kind een ijsje, wandelen en babbelen verder…Een aangenaam stramien.
Plots wordt K. bij de arm gegrepen. Het blijkt een niet onknappe man te zijn die K. kent. We laten haar achter bij de man met mooie ogen en krulletjes. Ons gezin wandelt verder, toen waren we nog met drie.
Plots vraagt Mano aan mij:
“Ben jij verliefd op die man?” (de man die vriendin K. net geschaakt heeft)
– “Nee gekkie, ik ben toch verliefd op je papa”.
“Ah, sgoe, want ik wil die man niet in de familie”.
Dat weten we dan ook alweer!