*Dat mijn zoon totaal andere gewoontes gekweekt heeft sinds hij naar de opvang gaat. Vroeger mochten we al blij zijn met twee keer ontlasting per week, maar sinds hij daar zit heeft hij al elke dag minstens 1x zijn broek serieus vuilgemaakt. Maar vaker meer.
*Dat diezelfde zoon een ongeveer perfecte doorslaper was, tot hij naar de crèche ging. Sindsdien trakteert hij ons graag op onderbroken nachten. Hij heeft masochistische trekken, die kerel.
*Dat ik vorige week nog snel naar de wc ging en vervolgens op straat heb gelopen met mijn kleedje half in mijn nylons. En dat niemand daar iets van gezegd heeft. Toch denk ik niet dat het een trend zal worden. Wegens, tja, belachelijk.
*Dat het na maanden zonder toch wel fijn was om weer een loon te zien verschijnen op mijn bankrekening. Tis dat ge weet waarom ge het allemaal doet. Ik kijk al uit naar de maaltijdcheques!
*Dat ik vorige week met Team Beel tweede ben geworden in de Kanvas Curling Cup. En dat petanquen op een boot met een ijspiste best wel gezellig is.
*Dat ik voor het eerst in 28 jaar niet aanwezig zal zijn op de traditionele kerstavond. En dat er daar best niet over gepraat wordt, want dat ik dan begin te wenen.
*Dat ik er een dikke vijf maanden geleden een kind heb uitgeduwd met een behoorlijke bos haar. Maar dat daar vandaag de dag niks meer van overblijft, als alleen een nektapijt. I know, marginaal.
*Dat er zoiets bestaat als een goede en een minder goede borst. De productie van links ligt hier zowat dubbel zo hoog als die van rechts. Zouden mijn tetten een politieke voorkeur hebben?
*Dat ik vorige een week moest voice-over’en en het over de ‘jaren 1980’ moest hebben. Toen ik aan de regisseur vroeg of ik gewoon ‘de jaren 80’ moch zeggen, zei die: “Gaan kinderen dan wel snappen dat het over de jaren 80 van de vorige eeuw gaat?”. En dat ik daar even van in shock was.
*Dat ik verwacht had dat hij zou smullen van patatjes. Maar nee hoor. Hij slikt het nog steeds niet echt door.
*Dat mijn leven precies altijd een slingerbeweging is. Het gaat fantastisch op het ene vlak, dan moet er wel iets fout gaan op het andere vlak. Dat alles gewoon goed zit, dat is nog nooit gebeurd. Maar dat zou ook maar saai zijn zeker? (En ik ben nog altijd mega-gelukkig, als u daar aan zou twijfelen.)
*Dat botten fantastisch geweldige schoenen zijn, behalve als ge met de auto aan het rijden bent en kei hard moet krabben. Niet te doen man. Ik heb overwogen om op de pechstrook te gaan staan, maar heb de kriebel uiteindelijk toch zo overleefd. Maar het was nipt, serieus nipt.
*Dat ik heel boos ben op onze energieleverancier. Niet omdat hij ons gigantisch veel geld aanrekent voor een basisbehoefte (wat misschien nog logisch zou zijn), maar wel omdat ie recent veranderd is van naam. En logo. Naar het allerlelijkste logo aller tijden. En dat ik de rekeningen nu nog meer haat, omdat ze zo afgrijselijk zijn (zelfs ongeopend.)
*Dat ik ondertussen alweer een maand aan het werk ben. Dat 2012 bijna gedaan is, dat compleet zotte maar geweldige jaar. Om even met een cliché te meppen, time flies.
Ha! Hier ook altijd links als voorkeurborst. Zo gegroeid of gewoon handig om uw rechterhand vrij te hebben… wie zal het zeggen?
Op naar een nog beter 2013?
oh, ja, AFGRIJSELIJK dat logo. precies ofdat mijnen elektriek een rechts kantje heeft.
Ivm groentepap: even laten rusten en later opnieuw proberen. Heb ik ook zo gedaan met onze man. En ineens ging dat vlot binnen. Euh, heel vlot. Je zou eigenlijk kunnen stellen dat we met een veelvraat zitten. Een slokop. Een smulpaap.
Ivm slingerbeweging: heel herkenbaar! Ik denk ook soms: waarom is dat nu zo moeilijk, dat alles eens echt helemaal goed gaat? Waarom zijn er altijd van die kleine (of minder kleine …) dingen die dwars moeten liggen? Versta me niet verkeerd, ik ben ook een gelukkig mens, maar het feit dat mijn kinderen al langer dan een maand om beurten ziek zijn, frustreert me enorm. Ik krijg niet gedaan wat ik gedaan wil krijgen. En net als je denkt: allez vooruit, we zijn erdoor, duikt er weer een virus op. Niks ernstigs, hoor, maar wel dingen waarvoor ze thuis moeten blijven, en wij dus ook. Omdat we een slechte ervaring hadden met een CM-oppas. En ik nu dus een poosje liever zelf bij mijn ziekjes thuis blijf.
Oeh, blijf echt vooral met beide kanten voeden. Ik wou dat iemand mij destijds die tip gegeven had…
Nektapijtje is heel normaal en komt weer goed 😉
Ik geef al vanaf week 3 maar één kant per keer. Bij het voeden is er geen enkel probleem, maar bij het kolven komt er maar de helft uit de rechter 🙂
De tip is puur esthetisch 😉 Ik geloof dat dat hier nooit meer goed komt 🙁
Voeden aan twee kanten maakt geen bal uit, kan ik je persoonlijk vertellen. Ik heb één dikke rechtertet en één slappe linkertet. Ook als het 12 uur geleden is dat hij gedronken heeft, ja. Al hoop ik nog wel dat het weer goed komt als ik stop met borstvoeding…
Hey Sofie
ik heb ook altijd maar aangelegd aan een kant per voeding. Zeker bij mijn meisje, zij was een moeilijke drinker en wanneer ik wisselde van kant, wou ze toch niet meer drinken. Dus liet ik haar doordrinken aan één kant.
Toen ik op 4 maand ben beginnen werken, ben ik begonnen met poedermelk (afkolven heb ik geprobeerd maar lukte niet). Ik ben mijn zoontje ‘s avonds, ‘s nachts en ‘s morgens blijven borstvoeding geven en dat is gelukt tot 9 maand. Het had wellicht nog langer gekund. Gezien jouw “productie” en Basiels eetlust zal jou dat ook wel lukken.
Patatjes wilden mijn kindjes de eerste keren ook nooit doorslikken maar na een dag of 10 lukte het.
Wat betreft onderbroken nachten, mijn dochtertje is nu 21 maand en wordt nog elke nacht minstens 2x wakker… Mijn zoontje is ook pas vanaf 2 jaar goed beginnen doorslapen.
Sterkte ! Het is soms moeilijk en zwaar en altijd vermoeiend maar je krijgt er veel voor terug!
hahaha, dat nektapijtje, zo herkenbaar! Het is wel een flink jongetje, zoals hij daar al in zijn stoeltje zit! Goed bezig Sofie!
Hou vol, er komt een dag dat je ‘s morgens om 10 uur hun kamer binnenkomt en ze liggen nog half in coma…zonder nektapijt zijn ze dan wel niet meer zo schattig en hun benen komen bijna tot einde van het bed en naast dat bed liggen daar, een I-pod, een gsm (“je weet toch dat dat beneden moet liggen voor ‘s nachts!!!”) een pak rommel en een hoop kleren, sokken etc…
Ben immens blij dat wij nog een nakomertje hebben dat ‘s nachts nog eens wakker wordt en tussen ons wil liggen en fluistert ” mama, papa, ik vind jullie leuk “…