Afgelopen zaterdag is Sofinesse zes jaar geworden. Zes bewogen blogjaren, zes jaren die voor altijd neergeschreven staan in die gigantische wereld van het internet. Een zotte reis, vol momenten waarop ik op een wolkje dreef naast periodes waarbij de tranen op mijn toetsenbord druppelden. Maar de eindbalans blijft geweldig, ik ben nog lang niet uitgeschreven, integendeel. Op dit eigenste moment wordt er in London (hoe posh klinkt dat wel niet?) hard gewerkt aan het nieuwe logo en een compleet nieuwe huisstijl. Sofinesse 3.0.. Het blijft nog geheim tot het klaar is, maar oh my god – het ziet er nu al fantastisch uit!

En het wordt nog mooier. Want de avond daarvoor zat mijn living vol totaal onbekende bloglezeressen die eens kwamen luisteren naar mijn borstvoedingsuitleg. Het merendeel zwanger, maar ook twee vers bevallen exemplaren (kleinste baby amper 5 dagen oud en om op te eten!). Een hoop vrouwen die graag voorbereid aan de boobchallenge beginnen, of die mogelijke hindernissen bij kind twee gezwinder willen nemen. Ik ben absoluut geen lactatiekundige (ik weet dat echt wel), maar de basis heb ik toch wel serieus onder de knie. Ik heb me zwaar ingelezen in de materie. Het boekverhaal heb ik uit tijdsgebrek even geparkeerd, maar dat onzichtbare figuurtje op mijn schouder blijft maar fluisteren om er nog iets meer mee te doen. Niet per se 1 op 1 (wat ik nu wel geregeld doe voor bloglezeressen die me mailen, en met heel mijn hart), maar eerder op een grotere schaal. In combinatie met mijn andere ‘talenten’, spreken en schrijven. Vaag allemaal, maar dromen mag.

Goed begonnen is half gewonnen, dat geldt zeker voor borstvoeding. Ik voeg er nog eentje toe: een voorbereid mens is er twee waard. Je weet niet wat er op je afkomt als je voor het eerst zwanger bent, maar als je weet hoe het mechanisme werkt en wat de valkuilen zijn, dan zijn de slaagkansen zoveel hoger. Dat was een beetje het plan voor de avond, die gaandeweg nog werd aangevuld met een initiatie dragen. Maar het werd zoveel meer. Zoveel meer.

Het was de bedoeling om nog even de borstvoedingsbasics (SOS TIET) op een rijtje te zetten, maar ik ga daar een aparte blog voor maken. Want ik wil gewoon even zeggen dat het internet een geweldige, gezellige, warme en fantastische plek kan zijn. Van de mensen die vrijdagavond mijn living binnendruppelden (ik had mijn vent op café gestuurd met zijn beste maat, oh, wat vond ie dat erg) had ik nog niemand in real life gezien. Allemaal mensen die ik via Sofinesse heb leren kennen. Heel speciaal en gek, maar ook onwijs cool. En we gingen het over borstvoeding en dragen hebben, maar eigenlijk zijn we gigantisch off topic gegaan. Al zijn we wel altijd ergens bij het onderwerp baby gebleven, maar toch.

Toen ik voor het eerst op de klok keek, was middernacht al gepasseerd en had er al iemand de laatste bus gemist. Want het was zo leuk, want we bleven maar kletsen.

Dat nog eens iemand durft te zeggen dat ge beter ver weg blijft van het internet. Ik durf mijn ziel daar al eens op te smijten en dat is al serieus in mijn gezicht teruggekomen. Maar van die gezellige avond heb ik zoveel energie en warmte gekregen, dat mijn platgeknuffeld zieltje er wel weer eventjes tegen kan.

Maar ik heb wel het gevoel ik veel te weinig heb kunnen uitleggen, dat we verre van uitgepraat zijn en nog een rondje nodig hebben – what you ladies?

Update: Eén kleintje was iets te ongeduldig en is begin deze week op 35 weken geboren. Hij sterkt nu, samen met zijn mama, aan in het ziekenhuis. Een dikke proficiat met Lars! We duimen dat het snel beter gaat, met allebei.