Warning: licht depressieve post. Ge kunt nog weglopen!
Omdat u geweldig begaan bent met mijn lijf, vraagt u zich ongetwijfeld al een paar dagen af hoe het nu gaat met dat dieet. Als we de feiten erbij nemen (-2,1 kg na twee weken) dan zou ik een gat in de lucht moeten springen van blijdschap. Want dat zijn mooie cijfers en die jeans die al even in de kast lag (ah ja, want in de zomer draag ik nooit een jeans), zit al een stuk losser. Maar als u vraagt hoe het met mijn gemoedstoestand gesteld is, dan hebben we het best over iets anders.
Op het einde van de tweede week, ging het eigenlijk vrij vlot. Ik dacht dat ik zo’n beetje mijn draai gevonden had. We hadden zondag een feest en ik heb dat vlot doorstaan. De aperitiefhapjes heb ik volledig genegeerd (terwijl die echt overheerlijk waren), het voorgerecht heb ik laten passeren en ik had mijn eigen hoofdgerecht meegebracht. Op voorhand even gecheckt, en dat was geen probleem. En ik had ook speciaal punten gespaard om een stukje tiramisu als dessert te kunnen eten. Ik was toen reuzetrots op mijzelf en zag het allemaal goed zitten.
En toen ik daarna ook nog een dikke kilo bleek afgevallen op weegdag, was het feest helemaal compleet. Om daarna kei hard weer tegen de grond te smakken: “Proficiat Sofie, vanaf nu mag u nog maar 26 punten per dag.” Een punt minder dus, en ik krijg er ook minder voor sport. En beuh. En stampen op de grond. En pruillip.
Vanaf toen ging het van dip naar dip. Waar ik in het begin gigantisch moest vechten tegen de honger, moet ik nu nog meer vechten tegen een ongelukkig gevoel. Want ja, het werkt en ik kan het allemaal ‘redelijk goed’ volhouden. Maar ik word er zo geweldig ongelukkig van.
“Maar allez meistje, hoe komt dat nu toch?” Wel, ik ben heel erg bang geworden van eten. Want alles wat lekker is en mij een vol gevoel geeft, is gigantisch veel punten. Dus blijf ik daar af. Ik val terug op een ontbijt met havermout, een banaan en soyayoghurt (7 punten) en heb een uur later weer honger, soep ’s middags (2 punten) en daarna een ‘avondmaal’ (11 punten) en heb dan nog een paar punten over om te verdelen over de dag. Gaat meestal naar een glas amandelmelk met fruit in de blender, droge koekjes van weight watchers of noten. En uiteraard ben ik ook een regelrecht konijn, en eet ik tussendoor fruit en groenten die me voor geen halve milimeter vullen of gelukkig maken.
Ik begrijp nu niet zo goed dat ik vroeger geen 350 kilo woog, want ik at zeker 75 punten per dag op. Aan vrij normale dingen, en ik verspil sowieso geen punten aan alcohol of vlees wegens lust ik echt niet. So you can think. Ik vind het echt heel demotiverend om over elke hap na te denken, schuldgevoelens te hebben en/of te puzzelen met andere ingrediënten. En dan heb ik het nog niet over het gevoel dat ik elke vrije moment sta te koken/groenten te snijden/fruit in potjes te doen/de groentenwinkel te plunderen om op het werk niet naar de snoepautomaat of broodjesbar te moeten.
Het helpt natuurlijk niet dat ik pas om 22u ’s avonds thuis kom, mijn lief daardoor bijna niet zie, dit weekend ook moet werken en daardoor nee moet zeggen tegen een vrijgezellenweekend, een trainingsweekend van mijn improclubje, autoloze zondag in mijn stadje, een babyborrel en gewoon rust. Ik zit in een zware dip, en wil mezelf gewoon troosten met lekker eten. (Denk pannenkoeken. Denk een pak friet. Denk wentelteefjes. Denk boterhammen met choco. Denk iets met veel gesmolten kaas.)
Want het mooie aan Weight Watchers is dat je inderdaad alles mag eten. Maar hallo, één keer iets lekkers eten betekent dat de helft van je punten met het badwater zijn weggegooid. Dus doe je dat niet. Dus doe ik dat niet.
Ik ben nog vier kilo verwijderd van mijn eigen persoonlijke streefgewicht. Een nieuwe voordeur op de weegschaal, iets wat al jaren niet meer gebeurd is. Iets wat voor mijn bouw echt heel ok is en weer vlot in ‘gezond gewicht valt’.
Maar wat dan? Ga ik dan niet in alle lekkere dingen punten zien en daar bang van zijn, niet meer kunnen genieten van eten? Of ga ik het allemaal vergeten en binnen de kortste keren weer op mijn vroegere gewicht zitten? Op dit moment denk ik, it can only go wrong.
Ik ben een perfectionist en ik heb een zwaar verleden met ijzeren discipline, dus ik hou dit zeker vol. Daar moet ge geen schrik van hebben. En ik mag zelfs ongegeneerd zagen op een WW-groepje op facebook. Maar toch. Geef me ne keer wat moed, lezers.
(En mijn excuses ook, ik beloof dat mijn humeur de volgende keer omgekeerd evenredig zal zijn met mijn gewicht).
(En er zijn ook heel positieve verhalen, zoals hier)
En ik maar denken dat WWW zo easy was…
Maar: -2kg en jij voelt dat al aan je jeans? Wauw!
Hej Sofie,
Niet om te oordelen ofzo, maar misschien wil je het ook iets te goed doen? 🙂 2,1 kilo op zo’n korte tijd is echt heel veel! Ik denk dat je meer zou moeten gaan naar een halve kilo per week, of zelfs iets minder? Dit is echt wel een heel goed resultaat, maar om het vol te houden ga je inderdaad nog wel op je tanden moeten bijten…
Dat gezegd zijnde denk ik inderdaad da het moeilijk is om nadien terug ‘gewoon’ te eten, aangezien je helemaal in dat punten-tel-systeem zit… Ik ben echt niet zo’n fan van weightwatchers, het zou ook echt mijn ding niet zijn… Wat ik persoonlijk (maar persoonlijk dus) zou doen, is naar een dietiste gaan, en daar gewoon wat advies vragen. Zij kan je echt helpen met een heel menu uit te stippelen waar je niet altijd honger van hebt, de dingen die je lekker vindt af en toe in kan integreren, en ook niet altijd hetzelfde eet. Als je bijvoorbeeld zegt van: ik eet graag af en toe eens een boterham met choco, dan zal zij zeker nadenken over een menu waar je én van afvalt, én gezond eet, en af en toe is een boke met choco tussen zit.
Wat ik ook al van verschillende mensen heb gehoord – is wss een mega idiote tip, vergeef me – zijn de boeken van Pascale Naessens. Zijn blijkbaar heel eenvoudige en lekekre gerechten (ik vraag me dan altijd af: kan ik daar zelf ook niet opkomen), en blijkbaar geeft zij ook wel goeie tips. Het gaat wel om het aloude: geen vlees én groenten én patatten in een gerecht, maar ik denk dat ze vooral creatieve en lekkere ideeën aanreikt om gezond te eten, en vooral op een eenvoudige manier! Het zijn echt eenvoudige gerechten die snel klaar zijn, dus daarvoor ga je niet constant in de keuken moeten staan :-).
Ik denk in het algemeen dat het beter is om te proberen je levensstijl wat om te gooien. De klassiekers à la: meer water drinken, niet teveel ongezonde tussendoortjes, geen te grote porties, enzovoort. WW hou je niet vol denk ik, tenzij je heel je leven punten blijft tellen. Als je bepaalde gewoontes wat omgooit, is dat veel makkelijker om aan te passen. (Ik heb bijvoorbeeld tegen mezelf gezegd: ik eet na het avondeten niets meer. Waar ik vroeger vaak met chips of koekjes in de zetel zat, eet ik nu echt zelden nog iets na mijn avondeten, klinkt stom, maar helpt wel). En op die manier mag je zelf ook af en toe eens zondigen! Echt waar, een boke met choco moet toch af en toe kunnen! En compenseren: de ene dag eet je dan eens een pannekoek, de dag erna probeer je het wat gezonder te houden.
Ik hoop dat ik je niet ontmoedigd heb, ik wil eigenlijk gewoon zeggen: je maakt het jezelf heel moeilijk, ik denk dat je het gemakkelijker kan doen, maar dan moet je misschien niet denken in ‘een kilo per week’, maar ‘een halve kilo per week of iets minder’, maar wél een gelukkigere Sofie 🙂 en wel iets dat je langer kan volhouden. Ik zou het in elk geval niet kunnen, ik heb 1 keer geprobeerd punten te tellen en ik denk dat ik bij het middageten al aan de 40 zat ofzo :-). Dus veel bewondering, maar probeer om het jezelf niet zo moeilijk te maken! Je komt er wel hoor, je bent echt super bezig, je moet het misschien geowon wat meer op het gemakje doen :-).
Veel succes!
(PS en niet zo kritisch voor jezelf zijn! Ik zou no way kunnen eten zoals jij de afgelopen weken hebt gedaan! Je bent echt super bezig, maar je kan niet verwachten dat het alle dagen even goed gaat.)
Ik at op een gemiddelde dag ook zeker 3x mijn toegestane punten op. Ik heb ww na een korte testperiode (die alles had van een crashdieet) dan ook terug buitengekieperd. Ik heb wel totaal geen overgewicht, maar de kilo’s zijn er met de jaren wel helaas aan het bijsluipen. Ik doe nu aan sport (3x/week gaan lopen) en het fdhm-dieet (fret de helft minder ;-)). Want dat had ik dankzij die ww-flop wel ingezien: ik at gewoon teveel. Ik was mee op het ritme van mijn 30cm grotere lief met giga-metabolisme gaan eten, en dat was toch te hoog gegrepen. Bovendien probeer ik bij alles echt ongezonds wat ik in mijn mond steek toch even stil te staan: ‘Wil ik dit echt?’. Ik eet geen ongezonde tussendoortjes meer en eet 1x boterhammen (met dun uitgesmeerd beleg) en 1x warm (met een half stuk vlees ipv anderhalf zoals ervoor) in plaats van 2x warm. Ik tel geen punten en vergeef me mijn occasionele uitspatting, en heb een persoonlijke ‘deadline’ in mijn hoofd van eind december om de 6kg kwijt te spelen die mij nu nog scheiden van mijn gewicht als 18-jarige. Ideaal getimed om in de solden van januari dan broeken te kopen in een maat kleiner (dromen mag ;-)).
Succes ermee, maar ik moet zeggen dat ik vreselijk opgelucht ben dat ik van dat ww-gedoe af ben. Dat punten-tellen, leven-als-konijn, stress-bij-elke-hap was het mij gewoon niet waard. Ik werd er ongelukkig van, terwijl ik dit net helemaal voor mijn persoonlijke geluk (en niet voor mijn gezondheid oid) doe. (Al weet ik niet of je echt gelukkiger wordt van slanker te zijn – maar dat maak ik mezelf vooralsnog wel wijs.) Het is niet gemakkelijk om mij erbij neer te leggen, maar duurzaam gewichtsverlies kost gewoon heel veel tijd.
Ik werd crazy van al dat puntengetel en vond mezelf heel raar dat ik van alle eten onmiddellijk wist hoeveel punten het was. Gewoon gezond boerenverstand gebruiken en gezond eten werkte veel beter bij mij. Maar he, -2,1 kilo op 2 weken is een schitterend resultaat. Misschien inderdaad niet zo streng zijn voor jezelf 🙂
Hallo,
Ik kan begrijpen dat ww voor-en tegenstanders heeft maar is voor mij het enige dat werkt als ik er aantal kilo’s af wil. Maar als ik het lees, denk ik dat jij je 49 extra punten niet gebruikt? Ik kan alleen maar zeggen: doen! De kilo’s per week zullen misschien iets minder snel gaan ( hoewel ik dat niet ondervonden heb) maar je zal wel langer volhouden. Voor mij zijn dat de vrijdagavond frietjes van frituur (kleintje met viandel 🙂 ) en elke dag een lekkernijtje ‘s avonds en een wijntje in het weekend. En dat maakt mentaal een groot verschil als je telkens iets hebt om naar uit te kijken! Als je te weing eet gaat je lijf sowieso alles meer gaan vasthouden. Dus zeker overwegen (als je dat niet doet). Er is een reden dat die punten er zijn …
In ieder geval succes ermee!
Groetjes!
Eerst en vooral: chapeau! Wat een doorzettingsvermogen. Aan mij is het niet besteed, dat Weight-Watchen, ik werd er neurotisch en doodongelukkig van, en toen ik er mee stopte, kwamen de kilo’s er meteen weer bij.
Wat ik nu sinds een jaar doe, is het enige wat ooit echt heeft gewerkt. Het lijkt moeilijk, en je moet je hele levensstijl omgooien maar het was een wondermiddel voor mij: zes kilo er af, die er af BLIJVEN, en nooit ofte nimmer honger.
Tijd om het geheim te onthullen (misschien moet ik toch maar een carrière als dieetgoeroe overwegen 😉 ): nooit meer suiker, nooit meer koolhydraten. Geen brood, geen pasta, geen aardappelen, geen rijst, geen couscous,… Klinkt hard, maar eigenlijk is het zalig! Ik ben nooit onverzadigd. En makkelijk in sociale omstandigheden en op resto: ik laat de patatjes gewoon liggen. Wanneer er pasta is, eet ik gewoon een bord saus – beschouw het als heel erg dikke soep. Ik ontbijt met fruit en youghurt of kaas, ik eet erg veel noten en gekookte eieren. Het is even wennen, maar ik zou het niet anders meer willen. Ik voel me al opgeblazen als ik alleen nog maar aan brood DENK. En desserts? Dat lukt ook nog: ik maak heerlijke brownies zonder suiker en bloem, met dadels en cacaopoeder. Met vijgen en fruit kan er ook zo veel. En er is stevia, voor als ‘t nog niet zoet genoeg is.
Opmerkelijk: als ik WW-gewijs mijn punten zou tellen, zit ik ergens aan 50 per dag (met al die noten en eieren en avocado’s en volle youghurt, kaas, etc.). En toch ben ik meer afgevallen en komt het er ook niet weer aan. Echt, ik zou nooit meer anders willen leven.
(Al moet ik zeggen dat ‘t vast NOG beter zou gaan als ik van de alcohol zou afblijven. Maar dat plezier wil ik me niet ontzeggen)
Geen zin om je brownie-recept zonder bloem en suiker hier te delen ?
Alvast bedankt.
Ik leef helemaal met je mee, en het gaat als een ww-gv lees ik. Dat gecombineerd met jouw discipline… we have a winner ! Keep up the (good) spirit.
Wauw, wat een ruggegraat! Maar als jij geen overgewicht hebt, en toch 2,1 kg bent afgevallen, ben je te streng bezig (maar dat past dan weer typisch is dat karakter van jou zeker?). Het maakt dat je lichaam op de duur ook gaat verwachten dat je zo weinig eet, doe je dat niet gaat dat lichaam van jou denken “eindelijk, ze eet, het is tijd om alles op te slaan”. Iets minder snel afvallen, door iets meer te eten (die boterham met choco mag hé) en alle punten benutten, hopelijk gaat je gemoedstoestand er ook op vooruit. Als je sport, “verdien” je ook punten. Als je die niet opeet, dan heb je toch nog wat punten over (ik ken die redenering, ik moet wat punten overhouden).
Waaw: WW en dat puntentellen gedoe. Op dat vlak ben ik Kabouter Lui: “ik word daar zo moe van”. Ik weet niet of het nog steeds zo is, maar ‘vroeger’ moest je alles afwegen en dat omrekenen naar punten. Haalbaar als je thuis eet, maar compleet niet te doen wanneer je, zoals ik, ‘s middags warm eet op het werk. Ik sloeg dus maar een slag in die punten en dat leek nergens naar….
Ik heb dat dus snel opgegeven, met het gekende resultaat: ‘ikhebeenkwabbelende vetbuik’…
Dus als het jou lukt: zeer veel respect van mij!!
Succes en hopelijk verdwijnen de dipjes snel
Eet eens een week telvrij! Geen punten tellen en eten tot je verzadigd bent!
Hier morgen een telvrije dag en ik ga zeker geen honger heb:
– platte kaas 0% met Delhaize crunchy noten en chocolade
– spaghetti met bolognaisesaus (gemaakt met americain)
– Biaformbrood (oranje verpakking, minstens 6 sneetjes, nooit meer 9 want daar ben ik eens gewoon ziek van geweest, dat was veel te veel voor mijn maag) met blikje tonijn in eigen nat (en daarbij doe ik 25 gram mayonaise Devos-Lemmens 10% vetgehalte waarvoor ik met veel plezier 1 punt van mijn weekextra neem)
Bij mijn portie spaghetti krijg ik gegarandeerd de commentaar: ga je dat serieus allemaal opeten (ja hoor, die 300 g gekookte pasta met 400 g saus gaat er zonder probleem in).
Dus gewoon proberen! Yes you can Sofie!!!
Als ge iets voller bent, ziet ge de rimpels minder…..
Wat ben jij streng voor jezelf! Waarom neem je niet eens een frietje of ander lekkers? Het is enkel van jezelf dat je niet mag blijkbaar :-). Ik vind voor het weinige (of geen) overgewicht jij hebt dat je al te snel bent afgevallen. Aangezien je het nu vreselijk vindt, vrees ik dat je direct zal bijkomen als je stopt met WW. Liever langzamer en met meer genot. Je kleine overgewicht is natuurlijk ook de reden waarom je weinig punten mag eten. Ik ben zo’n 3o kg te zwaar (en echt, ik zie er niet superdik uit) en heb een jaar of 2 geleden ook eens WW geprobeerd en had natuurlijk een ruim aantal punten, ik had niet echt honger (het tellen was alleen mijn ding niet).
Ik denk eerder dat andere regeltjes helpen zoals hierboven bvb na het avondeten niets meer eten, alleen maar water drinken (is niet eens zo erg als je voor de rest normaal eet), enzovoort. Succes!
Vergeten te melden: die andere zelfopgelegde regeltjes die ik vernoem hierboven hebben me in 2 weken tijd ook al naar -2,3 kg gebracht (en dit met 2x frietjes)
Misschien al eens stilgestaan bij de stress die je je lijf oplegt met deze straffe koerswijziging? Niet moeilijk dat je daar even droevig/gestresseerd/moe/… van wordt. Eten meenemen naar een feestje? Altijd ‘nee’ zeggen tegen jezelf? Je mag gerust wat liever zijn voor jezelf, je geeft zelf aan dat je al zoveel ‘moet’. Van ‘moeten’ wordt je echt niet blij van, laat staan gelukkig. Probeer te genieten van je eten en van het gezelschap rond de tafel of de snackmachine en probeer van ‘troost-eten’ over te schakelen naar ‘gezond eten’, af en toe iets ‘ongezond om van te genieten’ en ‘ontspanning om jezelf te troosten’. Als WW niets voor jou is, is dat prima. Er zijn tal van andere mogelijkheden om gezond te gaan leven, van Pascal Naesens tot Sonja Kimpen en weer terug. Zoek iets dat bij je past, waar je lol aan beleefd. Wedden dat jij en je omgeving veel meer zullen genieten van de Sofie die weer zin heeft in (alle aspecten van) het leven én (daardoor) terug in haar favoriete broeken past?
Ik kan niet veel meer toevoegen aan wat hierboven staat, alleen nog iets vanuit mijn eigen WW-ervaring. Het is me namelijk niet duidelijk uit wat je hierboven schrijft of je nog altijd zo streng bent wat dat ‘weekextra’ betreft? Als ik me niet vergis krijg je daar op dit moment ongeveer 6 of 7 punten extra per dag voor?
Ik vond het ook heel moeilijk om vol te houden, maar las toen op het WW-forum dat iemand echt per week AL haar extra punten gebruikte. Sindsdien doe ik het ook zo en ik val veel trager af (ongeveer 300 à 500 g per week), dus zal ik ook langer moeten diëten, maar ik ben wel veel gelukkiger en heb minder tot geen honger. Mijn huisarts zei me bovendien dat het gezonder en efficiënter is als je traag afvalt, 1 kg per week is echt het maximum (volgens hem hé). Ik vertel dit niet als kritiek op jouw succes, maar misschien is het een ondersteuning om jezelf wat marge te gunnen?
Ik hoop dat je hier wat aan hebt. In ieder geval veel succes!
PS Als je bang bent om terug aan te komen als je stopt met WW: als ik me niet vergis, kan je ook als je je streefgewicht hebt bereikt, nog even lid blijven en dan kan je een ‘stabiliseerprogramma’ of zoiets volgen. Om langzaam weer van een dieet- naar een normaal eetpatroon over te kunnen gaan zonder ongewenste neveneffecten. Je moet natuurlijk zelf weten of je dan het lidmaatschap wilt blijven betalen… En oh ja, misschien totaal overbodig, maar wist je dat er een WW-app bestaat voor iPhone (als ik me niet vergis, heb jij er eentje) en iPad? Die app is gratis en ‘staat in contact’ met je programma planner online, dus wat je online invult, vind je terug in je app, en omgekeerd. Voor mij een groot gemak: kan ik overdag punten en recepten opzoeken, dingen berekenen, boodschappenlijstjes maken én punten invoeren natuurlijk. Aanrader! (En nee, ik word niet betaald door WW om reclame te maken, haha. Bij mij is het de vorige keer gewoon goed gelukt en ook nu gaat het zoals gewenst.)
Hey Floor. De app is vanaf dag 1 mijn beste vriend. Allez, in een haat-liefde verhouding toch 🙂
Dacht ik al 🙂 Maar geef toe dat het nog lastiger zou zijn zonder de app, dus ik vermeld het altijd maar, zelfs als de kans veel grote is dat de app al helemaal is ingeburgerd… Mijn moeder viel alleszins compleet uit de lucht 😉
Dat depri-gevoel zijn eigenlijk afkickverschijnselen doordat je hersenen protesteren tegen het feit dat er bepaalde voedingsstoffen in mindere mate worden opgenomen.
Hierdoor maakt je hypofyse minder endorfines aan, waardoor je je ongelukkig begint te voelen. Gelukkig is dat maar tijdelijk & lukt het wel om die moeilijke periode te doorspartelen als je je bewust bent van de oorzaak.
Hey Sofie
zelf heb ik ook een mega-dip achter de rug. De voorbije week ben ik ellendig geweest door een erge verkoudheid en constante hoofdpijn. Geen enkele keer kunnen sporten :-(. Hopelijk vanavond terug wel. Na een lange dag op het werk had ik echt geen energie meer over. 2 avonden na elkaar heb ik ook een xl zak chips leeggegeten :-(((. Zaterdag ben ik terug met goede moed begonnen en er is ondertussen weer een kilootje af. Maar omdat ik niet sport, zal dat wel spierverlies zijn, dus dat is niet zo ok.
Ach, weet je, ook zonder dieet heb ik geregeld een dip. Vrouwen en hormonen zeker.
Ik stel me wel dezelfde vragen als jij. Nu zal ik nooit meer iets zonder schuldgevoel kunnen eten. Nooit meer een snel broodje als lunch maar wel veel tijd besteden aan soep maken en groentjes voorbereiden om te kunnen meenemen. Tja… Ik heb me wel voorgenomen om, eens ik mijn streefgewicht heb, 1x per week eens “ongeremd” te eten, zijnde te zondigen op restaurant met een uitgebreid etentje ofwel frietjes of lekker veel pasta met kaas of chips of een lekker, groot dessert. Niet allemaal tesamen natuurlijk.
Mijn drang naar zoet is ondertussen wel serieus verminderd, mijn drang naar chips daarentegen verlies ik niet.
Sterkte!
Meh, ik begrijp dat ook nooit, als ik begin na te denken wat ik op sommige periodes allemaal in mijn mond duw en andere periodes dan weer niet, dan lijkt dat evenwicht toch niet mooi in het midden te liggen.
Wegens belachelijk veel werk en een lief dat vaak in het buitenland zat, leef ik de laatste 2 weken op diepvrieslasagne en ander microwave gedoe. Niet echt gezond, en toch blijft mijn gewicht redelijk in evenwicht. Andere momenten eet ik supergezond en komt er alleen maar bij. Beats me…
Anyway, ter afleiding van de WW points, heb ik je getagd voor de liebster award op mijn reisblog, moest je eens zin hebben in een paar reisgerelateerde vraagjes om weg te dromen naar zonnige tijden 🙂