Dus we waren zondag in een winkel. Wij, het lief en ik, in een echte klerenwinkel. Dat is misschien normaal voor veel koppels, maar voor ons is het hoogst uitzonderlijk. Op 15 maanden relatie was het ongeveer de tweede keer denk ik. Nee, ik ben zeker.

Daar zijn verschillende redenen voor. Ten eerste ons veel te drukke en bijna niet leefbare werkschema. Wij moeten bijna altijd werken. Dat betekent dat we werkende zijn op momenten dat klerenwinkels open zijn en dat we daar dus niet geraken. (Dat heeft wel als voordeel dat ik als echte vrouw geen geld kan opdoen, want ik geraak er nooit – ik heb ook geen geld, dat is dus mooi meegenomen). Maar nu hadden we dankzij mijn schoonzus ontdekt dat er een brands&budget vlakbij was, die bovendien op zondag open was.

Ten tweede de relatie tussen stijl en het lief. Ze zijn geen heel goeie vrienden, stijl en het lief. Hij is daar niet mee bezig. Hij draagt niet wat ik zou kiezen. Hij neemt gewoon iets uit de kast. En wat er in de kast ligt, dat zou ik ook nooit gekozen hebben. Ok, aan de kledingstijl van het lief is gewoon nog ongelofelijk veel werk. Eigenlijk zou ik gewoon helemaal van nul willen beginnen – van een lege kleerkast – maar bon, stap voor stap is ook goed. Stiekem geniet ik er wel van om Trinny en Susannah te spelen. Dat het een meerjarenplan is, nemen we er dus graag bij.

Maar we waren zondag thuis, die winkel was open en het lief had geen enkele deftige broek meer. Een shoppingtrip was niet meer te vermijden.

Een shoppingtrip gaat als volgt. Sofie laadt een hele resem broeken op, stopt het lief in een paskot en geeft aan. Dit alles moet snel gaan, want het lief houdt niet van shoppen en we willen ooit nog eens gaan.

En dan.

Doet het lief een broek aan waarvan hij vindt dat ze goed zit. Hij stapt uit het paskot om de broek te laten zien aan mij en de schoonzus. En wij zeggen allebei “schoon jong, en uw poep staat er goed in”. En het lief denkt, allright, ik ben klaar voor de volgende broek.

En doet ter plekke – in het midden van de winkel – de nieuwe broek uit.

Even vergeten dat hij niet gewoon thuis in de living stond. En ook niet meer in een paskot. Kan gebeuren liefje.