Mijn lief zou wel altijd op vakantie willen, een bevriend koppel wilde ook nog een paar dagen weg en het was eigenlijk snel geregeld. Ok, we zijn eerst een last minute misgelopen omdat we te traag waren, maar uiteindelijk boekten we drie dagen Luxemburg (Clervaux) half pension.

Dat klinkt misschien voor senioren, maar was redelijk ideaal voor twee koppels met kleine kindjes. Wij eentje van twee, zij eentje van tien maanden. De mannen kennen elkaar al van in de kleuterklas, de vrouwen ondertussen ook al dik drie jaar en dat marcheert fantastisch. Bovendien ben ik hen nog altijd eeuwig dankbaar dat mijn lief getuige mocht zijn op hun trouw. Dat betekende namelijk dat ik ook in de suite mocht lopen, wat ik redelijk geweldig vond.

Met een mottige zwangere vrouw en twee kleine kindjes moet je geen grote avonturen verwachten. Luxemburg was al ver genoeg, elke autorit is voor mij een marteling. Wij gingen dus voor fun, rust, gezelligheid en lekker eten. Dat hebben we helemaal waargemaakt.

Een dagje wandelen in Clervaux met de nodige tussenstops bij vomeeroprispingen, dutjes in de namiddag, speelpleintjes en veel terrasjes. Een dagje naar Parc Merveilleux (een aanrader!) waarbij ik mij een kriek gelachen heb toen de mannen op de paardjes gingen met de kindjes (geen echte paardjes, zo op een spoor. Hil-ar-isch.) en een dagje naar Bastogne. Op mijn tempo, want ik was waarschijnlijk lastiger dan de kinderen. (In my defence: 10 weken zwanger zijn kan echt heel lastig zijn. Meer daarover later.)

De kinderen verdwenen op een mooi avonduur richting hotelkamer, terwijl wij rustig van ons geweldige vier-gangen-menu konden genieten. Om het kwartier ging er iemand luisteren bij de twee kamers, maar geen van onze kinders is ooit wakker geworden. (Je moest dus maar om het uur van tafel, best te doen). En voor u het opmerkt: we hebben geprobeerd met de babyfoon, maar die deed het niet bij zoveel beton. Het heeft wel tot dag drie geduurd voor ook het avondeten én ritueel voor de kinderen perfect zat, maar geen man overboord. Het diner was altijd zalig. Afsluiten met een rondje Keezen is dat ook!

Het hotel was best ok. We hadden een klein beetje meer betaald voor een grotere kamer (leek ons wel handig met een kinderbedje erbij), maar zijn een beetje bedrogen. Onze kamer was namelijk maar de helft van die van onze vrienden, die dezelfde prijs hadden betaald. De temperatuur van het water was ook niet constant en ik heb de parlefoon in de badkamer een beetje kapot laten vallen (waarom heb je dat trouwens nodig?), maar het eten was fantastisch. Het gezelschap ook.

Maar het was al geweldig goed begonnen. De sfeer zat vanaf de aankomst heel goed. Mijn lief stapte uit de auto en keek meteen bedenkelijk. “Tiens, ik heb dat fonteintje precies al eens gezien.” Hij wandelde ook blindelings naar ons hotel en stond al aan de receptie, terwijl ik de ingang nog aan het zoeken was. We waren bijna ingecheckt toen hij mij plots verschrikt aankeek.

“Shit zeg. Ik ben hier al geweest.”

(Ik kon toen al bijna niet meer van het lachen. Dat de naam van een stad, noch van een hotel of zelfs een land een belletje doet rinkelen bij boeking vond ik redelijk hilarisch. Maar het beste moest nog komen.)

“Met mijn ex.”

(Oh, wat heerlijk om hem daar drie dagen mee te plagen. Of ja, nu soms nog.)

 

(Vriend B. besefte pas bij thuiskomst dat hij al eens in Parc Merveilleux was geweest en ik liep ook al even rond in Bastogne voor ik me realiseerde dat we daar al eens een luiewijvenweekend hadden gedaan. Maar sjjt, dat van die ex was nog veel grappiger.)