Puur is beter dan perfect en eerlijk duurt het langst. Dus: Ik ben niet bepaald een keukenprinses. Het is niet dat ik het niet kan, ik vind het gewoon niet leuk. Ik denk niet graag na over eten en ik ben er niet graag mee bezig. There, I said it. (Het zou wel helemaal geweldig zijn als ik ook niet graag at, maar helaas. Zo goed gezind was moeder natuur mij niet.)

Om maar te zeggen dat koken hier doorgaans een grote opgave is. Ik heb haast nooit inspiratie en mijn lief komt ook niet verder dan rijst en erwtjes met boomstammetjes. Het is thuis altijd een wedstrijd om als eerste DE VRAAG * te stellen, om zo de bal al meteen te kunnen wegtrappen.

Ik zou heel graag the instagramlife ook in het echte leven toepassen, maar dat hele eetgedoe blijft hier toch echt een opgave. Alleen maar gezond eten met kei veel groenten en fruit, het is hier niet altijd de realiteit. Ik vind dat echt steenmoeilijk. En natuurlijk zou ik ook heel graag een flink aantal kilo’s buiten gooien en me fitter voelen en al wat ge wilt, maar het is allemaal gemakkelijker gezegd dan gedaan.

Want ik ben gewoon echt niet goed met groenten. Van de helft van de groenten weet ik het bestaan waarschijnlijk zelfs niet. Pakt dat er nog een vierde is waarvan ik maximum één bereidingswijze ken (ik stoom geweldig veel dingen) en dus draaien we hier vaak in dezelfde cirkel. Het helpt natuurlijk niet dat we twee kleuters hebben die in de fase zitten dat ze al roepen dat ze iets niet lusten, LANG VOOR ZE GEPROEFD HEBBEN. We hebben maar een paar hits ten huize Brutin: brocolli, bloemkool, romanesco, tomaten, komkommer, wortels en erwtjes.

En hoewel ik al behoorlijk wat moestuinprogramma’s achtergeslagen heb, weet ik nog steeds niet echt welke groenten in welk seizoen horen. We zijn natuurlijk ook gewend verwend om op elk moment van het jaar te kunnen krijgen waar we goesting in hebben. En we stellen ons daar veel te weinig vragen bij.

Ik weet nog goed hoe bij ons thuis werd uitgekeken naar de eerste tomaten van het seizoen. Ik ben afkomstig uit de tuinbouwstreek en mijn ouders hadden een slagerij, dus er waren wel wat klanten met een serieuze serre in hun achtertuin. En iedereen was zot content dat er na een lange winter met waterige tomaten, eindelijk weer sappige, smaakvolle exemplaren van de lokale boer waren. Dat was feest, elk jaar opnieuw.

Vorige week kreeg ik een mailtje van mamavanvijf van Maison Slash, met de vraag of ik niet wilde meedoen aan de seizoensgroente-challenge. Aangezien ik zelfs niet snap hoe mensen er in slagen om groenten langer dan twee dagen te bewaren, voel ik me redelijk verplicht om er kei hard voor te gaan.

Het plan is om 1 week lang te koken met groenten van het moment, vanaf 23 april. Dat is blijkbaar een vrij ‘dode’ periode in groenteland, maar gelukkig is er hulp. Sofie Dumont gaat ons door die week trekken, met leuke recepten die daarna gewoon gezinsklassiekers gaan worden.

Deze seizoensgroente-challenge is ook een duidelijke oproep naar supermarkten om volop te gaan voor wat de natuur ons op dat moment van het jaar biedt. Het kadert allemaal binnen de actie “Ik ben meer dan mijn kassaticket”. Het is niet dat we de zwarte piet willen doorschuiven (want ok, de consument vraagt gewoon het hele jaar door alles), maar wel om hen te vragen om het ons makkelijker maken om van seizoensgroenten de easy choice te maken. Hier kan je lezen wat ze nu al doen.

Ik heb mezelf al ingeschreven, en ik wou eigenlijk van jou hetzelfde vragen. (Dat kan hier)

Doe je ook mee?

(Doe het voor de groenten! En de duurzaamheid!)

 

 

* “Wat gaan we vandaag eten?”

**Deze actie is een initiatief van Rikolto – Vredeseilanden, Fairtrade Belgium, Test Aankoop, KVLV, Femma, Gezinsbond, Landelijke Gilden en Maison Slash.