De ‘lui’ kreeg dit jaar een iets andere betekenis, want voor een keer moest er ook gewerkt worden op ons luiewijvenweekend. Al die sponsors verwachten natuurlijk een gedetailleerd verslag van al hun giften. Geen probleem voor het professionele testpanel: 8 vrouwen tussen 30 en 40, allemaal met kinders, allemaal fabulous, allemaal wassend en etend op regelmatige basis. Het ideale testpubliek dus!

We hadden maar liefst drie badkamers in ons vakantieverblijf, die waren alle drie gevuld met smeersel voor lijf en haar. We hadden evengoed drie keukens, met drie goedgevulde frigo’s. En acht fantastische vrouwen om dit alles te testen. Een topcombinatie.

Danone

We hadden drie aaneengrenzende huisjes, waarvan eentje de Danone-frigo had. Zij hadden namelijk zoveel gerief meegegeven dat we het bijna niet in één koelkast kregen. Er waren heel wat dingen die ons geweldig konden bekoren, anderen dan weer iets minder.

De toppers waren absoluut de Greek volle yoghurt natuur (waar B. heerlijke tatziki mee gemaakt heeft) en de Roeryoghurt (waar iedereen enthousiast over was). De Activia vezels muesli was best lekker, maar heeft ons mij niet bepaald een vlotter darmtransit bezorgd. De Breakfast-yoghurt was ons een beetje onduidelijk. We kregen de natuurversie, want die bestaat ook met aardbei en mango. Te lopend om te gebruiken als yoghurt, niet lekker genoeg als drinkyoghurt. En volgens sommigen ook veel te gesuikerd. Ik heb het een dag later in mijn puree gegooid, omdat ik geen melk meer had. Dat gaf een lekker zure smaak aan het geheel. Over de Danio Cheescake kunnen we ook kort zijn. Goed gevonden, maar echte cheesecake is veel lekkerder. En niet eens zoveel meer caloriën.

Maar dat we met smaak heel veel yoghurt gegeten hebben. Woo-oow.

Aveve

Aveve had ons wat Cakes in a Cup meegegeven. Daarin zit een zakje, een kopje, instructies en de belofte van een moelleux. Ik weet het, ongeveer het moeilijkste dessert ever. Wij konden dan ook niet wachten om ermee aan de slag te gaan. Onze eerste poging was – zacht uitgedrukt – mislukt. We maakten ons al zorgen hoe we dat aan Aveve gingen uitleggen. Maar een goed afgestelde microgolf is blijkbaar belangrijk, dus we hebben het daarna nog eens geprobeerd. We dachten het ook beter te weten en hebben daarom drie variaties gemaakt: met water (zoals op de instructies), met melk (waarvan wij dachten dat het beter ging zijn) en met yoghurt (experimentje!). Twee vrouwen hebben zich op het klaarmaken gestort, de rest mocht blind proeven. (De hamsters zaten er ter herkenning). Water werd werd een duidelijke winnaar, maar de andere twee waren toch ook niet slecht. Het is geen topmoelleux, maar het gaat goed binnen. Bovendien is het heel spannend om te maken én krijg je er een mooi kopje bij. Bepaalde luiewijven hebben het daarna nog losgelaten op hun kroost als vieruurtje, groot succes. En schoon taskes, bonus!

 

Vitaplus-brood  

We hebben ook een weekend lang geen brood moeten kopen. We hadden namelijk zes vita-plusbroden meegekregen, die zelfs op zondagochtend nog altijd lekker smaakten. Voor een brood is drie dagen een redelijk bejaarde leeftijd, maar het was echt nog lekker. Bovendien vol granen en goed donker. De acht wijven waren unaniem: topbrood. Vrij duur bij de bakker (2,85 euro), maar omdat je er zo lang van kan eten, zijn geld waard.

Fructis en Le Petit Marseillais

Via The Insiders hadden we een grote doos met staaltjes Fructis (voor het haar) en Le Petit Marseillais (voor het lijf) gekregen. Ik zou graag overlopen van enthousiasme, but not. We waren al sceptisch tegenover Fructis, maar helaas bleken onze vooroordelen ook te kloppen. Geen topper voor je hoofdhuid. Lees: jeuk. Lees ook: Hoe hard je ook wrijft op je hoofd, je hebt niet het gevoel dat het proper wordt. Le Petit Marseillais is dan weer goed gerief, maar de geur moet je aanstaan. Wij liepen niet zot van lavendel, maar wel van de groene en witte. Ook een voordeel: je kan die bus perfect ondersteboven zetten. Ideaal voor het laatste restje!

Dermalex

Ook Dermalex heeft ons een mooi pakketje bezorgd, met allemaal omega 6-producten met teunisbloemolie (wadde?). Een doos met staaltjes waar bijna om gevochten werd, want er was net niet genoeg voor iedereen. Vooral de doucholie was zeer populair (zo zalig om daarmee te douchen!), net als de bodylotion. Hier en daar commentaar dat die niet goed uitsmeerde, maar de truc is gewoon om zuinig te zijn. Dan gaat het perfect. Ik ben zelf niet wild van de geur, maar wel van het effect. Het doet zijn werk – “intensief herstel van de natuurlijke hydratie van de huid + jeukstillend + kalmerend” – prima. Het is ook niet dat ie stinkt, eigenlijk vrij neutraal. Maar ik ben wel een bodylotion mens, ik ruik gewoon graag lekker (wie niet?). De prijs liegt er natuurlijk niet om, het is alleen te verkrijgen bij de apotheker. Maar eerlijk is eerlijk, goed gerief.

Conclusie

Voila, ons eerlijk en rechtvaardige oordeel. Er komt trouwens nog! Binnenkort nog een recensie over A Taste Affair (hmmm!), Nivea (zotte doos, ik ben fan!) en Duvel (dat zal voor de andere wijven zijn, want ik drink nog altijd niet.)

Met vriendelijke groeten van het leukste testpanel on earth.