Ik wil niet weten hoe lang de lakens al op Tom zijn bed lagen, toen ik daar voor de allereerste keer bleef slapen. Maar ik vermoed dat het eerder in maanden dan in weken uit te drukken was. En hij had nog wel een wasmachine op zijn appartement! Iets waar ik op dat moment alleen van kom dromen. Gelukkig maakt liefde blind.
Aangezien ik ongeveer de week daarna al bij hem ben ingetrokken, heeft het hele appartement wel een stevige beurt gekregen. De living die opgebouwd was rond computers en bureau, werd ook wat huiselijker gemaakt. The end of an era, de start van ons leven samen.
Sindsdien verschoon ik elke week het bed. Er zullen wel eens omstandigheden zijn waardoor het iets langer duurt, maar na zeven dagen begin ik echt te verlangen naar frisgewassen lakens. Daarom ben ik ook zo fan van de zomer, met wat uurtjes buiten op het wasrek zijn ze meteen droog.
Ik ben ook fan van mijn bed, slapen is heerlijk. Het is de plek waar ik me helemaal kan wentelen in zelfmedelijden (zelfspot included), waar ik kan huilen om grote en kleine dingen, waar we de pannen van het dak vrijen, waar ik naar breinloze tv-programma’s lig te gapen, waar ik verliefd en dolblij over mijn buikje wrijf, waar ik in de armen van mijn lief kan verdwijnen, waar ons hele gezin op weekendochtenden vaak in beland.
Het is ook de plek waar ik nu wakker word van de pijn aan mijn heupen of het brandend maagzuur. Voor het eerste ga ik naar de osteopaat, voor het tweede probeer ik mijn maaltijden heel klein te houden en ’s avonds niet meer te eten. Ik heb van veel roepende mensen geleerd dat het niet erg beleefd is om te praten over kwaaltjes tijdens de zwangerschap, want het is kwetsend voor wensouders.
Naast mijn frisgewassen bed is ook de badkamer, alwaar de weegschaal staat die op een moeilijke ochtend zorgde voor tranen. Ik worstel al heel mijn leven met mijn gewicht en de aanblik van 2 extra kilo’s op 3 dagen tijd (die later van de hitte en constipatie bleken te zijn), zorgde voor hormoontranen. Twee uur later kon ik daar zelf al mee lachen, want ik noemde het “kommer en kwel”. Wat je over echt erge dingen uiteraard nooit zou zeggen.
Ik heb in datzelfde bed – dat daardoor soms wat minder vaak versopgemaakt was – ook heel vaak liggen huilen omdat ik zelf een wensouder was. Of omdat mijn broer voor de dood had gekozen. Of omdat ik op een rotte manier van mijn passie ben beroofd. Of om nog andere redenen die ik me niet allemaal herinner, maar die zacht en hard konden drukken op een geest die uitgeput was/is van de pijn en een lichaam dat uitgehold was/is van het verdriet.
Ik heb tussen lakens met nog een restje zand van Wenduine liggen herlezen wat ik allemaal geschreven heb op dit – mijn – platform. Ik heb mijn feed uitgepluisd. Gezocht naar de verwijten, die ik daar alvast niet kon vinden. Ik kan natuurlijk niet hetzelfde doen, leunend op mijn Ikea-kussen, voor iets wat bedoeld is om maar 24 uur te blijven staan. Die dingen verdwijnen zoals het de bedoeling is. Maar ik heb wel gemerkt dat de flinke laag humor die daar doorgaans over ligt, niet altijd zo wordt gepercipieerd.
Gisterenavond lag ik naast mijn lief te snikken. Het is tijd voor versgewassen lakens, om de vervelende huidschilfers af te schudden. Eventueel wat bed bugs kwijt te raken. Maar tegelijk zijn het mijn lievelingslakens die op liggen, dus altijd een beetje moeilijk om afscheid te nemen.
Ik ga zo meteen de lakens verversen. De heerlijke geur, het krakende gevoel, de frisheid gaat langs mijn huid wandelen en in mijn neus kruipen.
Misschien zal ik een beetje stil zijn in bed. Misschien niet. Misschien een pauze nemen. Misschien niet. Ik weet het allemaal niet zo goed. Want mijn rustplek voelde de laatste dagen soms als een spijkerbed. Weliswaar ook enorm gezalfd door heel veel lieve mensen, maar het zijn die spijkers die je blijft voelen natuurlijk.
Maar mijn bedje is niet gespreid. Het is er meestal real life onopgemaakt.
(Maar laten we die vuile lakens in de was doen. En het er verder niet meer over hebben.)
Hier wordt toch vaak gemeten met twee maten en gewichten.
Er mag geen commentaar gegeven worden op sofie maar zij mag wel mensen belachelijk maken op haar IG. Beetje jammer
Sofie, kan jij (of je lief) het ip adres van die (snert)comments niet nagaan? Lijkt mij idd ook of het altijd om dezelfde persoon gaat… get a life, zou ik daar trouwens tegen willen zeggen
Ma nondedju zeg, hou er toch eens mee op! Ik dacht dat iedereen die zijn venijn kwijt moest dat had gedaan onder de vorige post, maar nu begint het weer! Plain and simple: als je je zo hard stoort aan wat iemand doet, ga die persoon dan uit de weg. Lees hier dan gewoon niet meer. Punt. Er zijn blogs genoeg.
De Romeinen zeiden “Nomen est omen” ofwel de naam is een voorteken. Bij jou “Lieve” is dit allesbehalve het geval.
Wat heb ik nu verkeerd gezegd? Ik mag toch gewoon mijn mening geven ?
Niet opnieuw en opnieuw en opnieuw. Jouw punt is gemaakt en dat hoeft echt geen tig keren herhaald te worden. Ga ergens lezen waar ze wel schrijven wat je wil lezen. O en ontvolg ook even op instagram, zal je veel ergernis besparen dan waarschijnlijk als je het allemaal zo erg vindt wat daar gepost wordt…
Inderdaad….
Ik wou gewoon even het volgende kwijt: wij hadden onlangs een akkefietje over iets wat jij op je blog geplaatst had en waar ik het moeilijk mee had. Ik hoop in elk geval dat ik mijn mening toen respectvoller geformuleerd heb dan wat ik hier de afgelopen dagen gelezen heb. Het is niet omdat je over iets van mening verschilt, dat je dat niet mag zeggen maar respect en beleefdheid mogen wel. Ik kreeg toen trouwens van een aantal van jouw volgers (anoniem uiteraard want hej we gaan iemand niet uitschelden en onze identiteit daarbij vrij geven) een flinke veeg uit de pan daarvoor. Terwijl ik gewoon mijn standpunt daarover eens kwijt wou. En misschien wat mensen wakker schudden over een onderwerp dat me nogal na aan het hart ligt. (herkenbaar 😉 )
In elk geval: ik wil je nu echt een hart onder de riem steken… ik schud soms ook eens mijn hoofd als ik foto’s of comments zie passeren maar meestal bezorg je me een (vette) glimlach. Mijn dochter is trouwens grote fan van jouw zonen. (ze bekijkt alle stories op IG opnieuw en opnieuw 🙂 ) De humor en kwinkslag saus is denk ik soms moeilijk te vatten en misschien de reden waarom mensen dingen verkeerd opnemen. Neemt niet weg dat het jouw blog is en jouw IG en dat jij daar uiteraard mag posten wat je wil. En dat mensen daarop mogen reageren maar dan wel met respect en beleefdheid. En dat is iets wat hier wel wat mankeert in de comments… Niet gemakkelijk sowieso en zeker niet als je zwanger bent en de hormonen welig tieren maar laat het ajb niet aan je hart komen. Het leven is te kort om je te laten beïnvloeden door een paar trollen.
Er zullen er altijd zijn die het nut van een versopgemaakt bed niet snappen…
Sofie, mooi stukje alweer… Zou het niet volstaan om de mogelijkheid tot reageren tijdelijk uit te schakelen? Laat hen niet winnen…
@lieve : ik wens je toe dat je wordt geconfronteerd met ‘de ander’ die je lomp en onnodig kwetsend bejegent op een ogenblik dat je je al kwetsbaar voelt. Ik denk dat alleen zo jij kan inzien wat de ene mens voor de andere kan betekenen in deze complexe wereld… Wie goed doet, goed ontmoet, zegt een oud spreekwoord. Aan jou is dat in elk geval niet verloren gegaan…
Wat ik niet zo goed snap, is dat men hier anoniem reageert. Op heel veel andere blogs is dat toch niet zo? Kan je dat niet aanpassen Sofie? Ik vermoed dat dan die anonieme beledigingen (zogezegd vrije meningen) direct wel stoppen?
Misschien ben ik er te oud voor, maar ik snap echt het verband niet tussen dit bericht en wat die “Lieve” nu voor commentaar geeft. Of is dit gewoon blijven doordrammen?
Echt niet normaal meer.
Kop op Sofie en blijven schrijven zoals altijd!
Mooi geschreven!
Een vers blikje zelfmedelijden opengetrokken! Het heeft nog lang geduurd.
Stop ermee, Liesbeth. Je hebt je punt bij het vorig blogbericht duidelijk gemaakt. Dit blijven herhalen bij alles wat Sofie zegt, is geestelijke mishandeling.
Oh maar ons Liesbeth is gewoon stikjaloers op sofie haar mooie gezinnetje. Want welke mama kan om 7 uur op de eerste schooldag haar tijd in zoiets steken 😉 Dat moet toch echt een kakbegin zijn van je dag als je die met zoveel haatgevoelens start, Piesbeth?
Haat? Dat als evenveel dramaqueen als Sofie! 🙂
Het is gewoon meewarig hoofdschudden, of hard (uit)lachen, afhankelijk van het onderwerp.
Een beetje meer zelfrelativatie zou iedereen wat beter staan.
“Dat is al”, moest dat zijn
Liesbeth, ik begin me serieus vragen te stellen bij jouw geestelijke vermogens… Als je iemand in real life niet graag hebt, dan vermijd je die zo veel mogelijk. Dat kan dus ook online, hé, door die persoon haar blog NIET MEER te lezen en niet meer te volgen op Instagram. Komaan, mens, stop ermee!
Nee nee. We duimen allemaal voor die aambeienfoto. 🙂
Lijkt me eerder iets voor jou, Annaleen.
Daar zijn gespecialiseerde sites voor, Anneleentje.
Hele mooie analogie. En vooral blijven schrijven.
Ik blijf eigenlijk ook alleen maar lezen als ramptoerist en voor de aambeifoto:)
The blog/dramaqueen i love to hate
Ondanks Sofie haar kutjaar is ze niet zo’n kutpersoon als jou. Het leven moet je niet veel leuks gebracht hebben, dus mijn medelijden heb je.
Sofie, mss de comments op de blog tijdelijk uitschakelen? We blijven sowieso lezen, maar dan kunnen die trollen wat bekoelen.
Wat ben je zielig! Blijkbaar nog niet veel meegemaakt dat je je met zoiets moet bezighouden.
Er staat ons nog genoeg te wachten.
Ik voorspel onder andere nog een babyshower waarbij menig ramptoerist met zijn of haar ogen zal rollen.
Gejammer over zich dik en onaantrekkelijk voelen gevolgd door foto’s van haar benen met al dan niet de onderbroek zichtbaar. Want dat doen mensen die zich dik voelen natuurlijk.
Het borstvoedingsboek gaat ook nog op de proppen komen. Zoals iedereen, behalve zij natuurlijk, na bovenstaande post nu wel zeker weet is er hoegenaamd geen literair talent verloren gegaan, maar dat (floppen van dat) borstvoedingsboek gaat ons nog door de strot geramd worden.
Foto’s van haar borsten. Verslagen over het terug op gang komen van het bruisende seksleven. En waarschijnlijk nog wat opvoedingstips van de alwetende.
We’re in for a f’ing treat.
Simona, je hoeft hier niet te lezen, hé. Je kan er ook gewoon voor kiezen om deze blog te negeren, Sofie te ontvolgen op Instagram en verder te gaan met jouw leven. Maar het feit dat jij en nog enkele andere mensen het nodig vinden om hier te komen blijven lezen, volgen en becommentariëren van Sofies leven doet me er enorm aan twijfelen dat jullie dat wel hebben, een eigen leven. Dus misschien moet je dat eens proberen: een eigen leven uitbouwen. Veel succes ermee…
Simona = dik, kinderloos, partnerloos, absoluut geen ervaring met borstvoeding, en stikjaloers op al de aandacht die Sofie krijgt? Zit ik in de buurt, Simona? (Ik hoop een nickname, want wat een vreselijke naam zeg.)
Sofie zat vanavond gezellig in de zetel met haar drie mannen en dochter te genieten van de stampjes van dochterlief. Wedden dat jouw avond niet zo huiselijk en gezellig is 😉
Ja, verslagen over hoe ze ‘de pannen van het dak vrijen’. Wordt episch tenenkrullend. Onze ogen gaan uit hun kassen vallen van de ergernis.
Het Amazonewoud staat in brand maar de wereld heeft echt boodschap aan een kleine wiens ‘ballen uit zijn broek barsten’.
En ja, ik lig hier eigenlijk wel lekker naast mijn lief. Net luidop moeten lachen met Simona haar comment en nu wil mijn lief weten wat er zo grappig is.
Deze klaagblog is gewoon niet te schatten voor outsiders. Maar hij is na het lezen van 2 berichten al helemaal mee.
‘Ze heeft niet echt zelfkennis en moet duidelijk minder foto’s van zichzelf posten…’
Seg Simona of moet ik Elize zeggen of Iene. Misschien kan je eens hulp gaan zoeken voor je schizofrene stoornis?
Jup, dat is hier altijd dezelfde 🙂 grappig dat dat ze dan wel niet de intellectuele capaciteit heeft om dat te verbergen en haar schrijfstijl aan te passen. Elize (aka Simona en nog wat andere namen), haat en liefde liggen dicht bij elkaar 😉 Onbewust is er iets in Sofie haar leven dat je triggert, dat je aanspreekt. Anders doe je niet zo aan zelfpijniging door tijd te steken in een blog waar je een hekel aan hebt. Je had vanavond beter ook de pannen van het dak gevrijt ;-). Maar ja, met een denkbeeldig lief zal dat moeilijk gaan :-))) (komaan zeg, geen enkele heteroman gaat tijd steken in t lezen van een vrouwenblog)
Ik word hier zo kwaad van!
Zijn de dames die hier meelezen mama’s die hun kinderen leren om respectvol om te gaan met elkaar? Zitten jullie te wachten tot het fout gaat met iemand om er dan nog eens lekker op te stampen? Zit je lekker, daar achter je computer met je warm theetje en je speculaasje? Heb je al genoeg gescholden, gehaat, gedist en genoten van andermans miserie vandaag of blijf je nog even lekker zitten? Voel je je gelukkig na het zeuren, het zagen, het kakken en het klagen?
Misschien -heel misschien- moet je eens gaan wandelen. Een spel spelen met een van je kinderen. Een boek lezen. De was opvouwen. Je computer afzetten.
Deze blog is geen vuilbak. Sorteer je digitaal afval en deponeer het op hln en laat iemand die eerlijk is in haar doen en laten gewoon met rust als ze je niet aanstaat. Ik ken Sofie niet. Ik lees soms wat ze leest. Soms vind ik het boeiend. Soms niet. Klaar.
Comments van mijn lief die hier zelfs nog nooit gelezen heeft en de hele heisa niet volgde: ‘bovengemiddeld ergerlijk’ . ‘Oninteressant en banaal’.
Ik ben blij dat het dan toch niet aan mij ligt.
Misschien moet Sofie gewoon interessantere dingen oosten ipv al het geweeklaag.
En als je fake quote, gebruik dan wel realistische bewoordingen. Geen enkel persoon gaat ZEGGEN: dat is bovengemiddeld ergerlijk. Sofie is germaniste, die heeft dat ook door hahahaha
Misschien niet meer reageren op die “schizofreen” dan stopt dat vanzelf. Zij of hij vindt zichzelf op deze manier te geweldig. Gaat het hier misschien om een door Sofie “gebuisde student”? Sofie? Het niveau van anoniem en vooral grof durven reageren, lijkt me eerder het niveau van sommige pubers bij ons op school. Niemand met een beetje verstand, reageert op deze manier. Het lijkt me dat de persoon in kwestie gewoon een kettingreactie wil zodat ie kan blijven gif spuien.
Akkoord dat niemand meer reageert op deze “schizofreen” zodat dat stopt? Ook niet bij een volgend bericht van Sofie?
En wat mij nu compleet verwondert : je geeft hier een fake naam op en een fake emailadres en je commentaar wordt gepost? Maar Sofie, jij weet wel wie juf is,denk ik.?;-) Welke student die jij een onvoldoende gaf is zo’n serpent?
helemaal akkoord om niet meer te reageren, het is precies om reactie uit te lokken, dat (vermoedelijk één iemand) onzin blijft spuien. Hij of zij verdient onze aandacht niet.
Heel mooi beschreven maar wat een heen-en-weer gekaats van vijandelijkheden in de reacties hierboven weer 🙁