In tijden dat mensen steeds later aan kinderen beginnen, wordt het steeds specialer om vier generaties naast elkaar te hebben. Wel, wij hebben er zelfs nog vijf. Ik heb namelijk nog een overgrootmoeder. En die wordt binnenkort dus bedovergrootmoeder!
Het loopt allemaal een beetje door elkaar bij ons. Want ze is anderhalf jaar geleden ook al een keertje bedovergrootmoeder geworden, in tussentijd ook nog eens twee keer overgrootmoeder en nu dus nog een keer bedovergrootmoeder. Het is ingewikkeld, dat begrijp ik. Maar zij kan er gelukkig nog helemaal aan uit.
Toen ik haar een paar maanden geleden belde om te zeggen dat ik zwanger was, had ze trouwens duidelijk haar antwoord klaar. “Ja kinneke, ik ben blij, want het was toch dringend tijd dat ge er aan begon he. Ge zijt ook niet meer van de jongsten”. Ter info, ik was toen 27. “Allez, het was echt tijd om aan een huishouden te beginnen”. In tegenstelling tot ongeveer alle andere mensen die vonden dat we er nogal snel invlogen, kon het voor haar duidelijk niet rap genoeg gaan.
Op Sinterklaas wordt ze honderd jaar. En van zolang ik haar ken, zegt ze “ma kinneke, dat ga ik niet meer meemaken hoor”. Maar ze is er nog altijd bij. Op haar 99ste woont ze trouwens nog altijd alleen. En ze is verdomme nog bij de pinken. Ze krijgt uiteraard wel hulp, want ze is niet meer super te been, maar haar koppie doet het nog goed! Ze leest ook veel (ze weet nog meer van de boekskes dan ik) en volgt ook een serie of 28, denk ik. Ge moet in ieder geval niet komen storen na 16u, want dan is het Mooi en Meedogenloos. Of Dinges des levens. Of zo.
Zo oud worden is echt een droom. Ik denk dat we daar allemaal voor zouden tekenen. Al heeft ze in haar leven ook de portie tegenslag gehad, uiteraard. Maar haar gestel is ijzersterk.
En ze is grappig ook. Vorige week was ik op bezoek, samen met mijn moeder. En we vertelden dat we naar het Kruidvat gingen, omdat de pampers daar in promotie waren. “Ja, dat is duur he pampers. Die van mij kosten ook veel geld. Ja kinneke, als ge zo oud bent als ik, dan kunt ge uw water niet ophouden hoor.” Heerlijk toch. Dat ze dat gewoon vertelt alsof ze het over een nieuw paar kousen heeft.
Haar agenda voor de komende zondagen zit propvol. En ik hoop vurig dat we in december een spetterend eeuwfeest kunnen vieren. Het hadden vijf generaties op rij kunnen zijn, maar jammer genoeg is de vierde generatie er van tussen. Dat is raar. En dat klopt ook niet.
Maar 99 jaar mensen. Overlevende van de eerste en de tweede wereldoorlog. Alive and kicking. En over ene halfjaar, kunnen we hopelijk een eeuwfeest vieren.
Ze wil trouwens niet naar een rusthuis. “Want dat is voor oude mensen.”
Trackbacks/Pingbacks